به گزارش پایداری ملی به نقل از ایسنا، آی‌ای نوشت؛ رویترز گزارش داد که کمیسیون اروپا در مورد خطر تسلیحاتی چهار فناوری حیاتی توسط کشور‌هایی غیردوست، تحقیق خواهد کرد.
چگونه می‌توان این فناوری‌ها را به سلاح تبدیل کرد؟
سیستم‌های رادار، ابزار‌های ناوبری و تجهیزات ارتباطی تنها چند نمونه از فناوری‌های دو منظوره‌ای هستند که از نیمه هادی‌ها استفاده می‌کنند. اگر این فناوری‌ها در یک محیط نظامی به کار گرفته شوند، ممکن است به سلاح تبدیل شوند.
علاوه بر این، برخی از سلاح‌های انرژی هدایت شده با استفاده از نیمه هادی‌های پیچیده، پرتو‌های پرانرژی را برای کاربردهای نظامی تولید می‌کنند. در یک مفهوم گسترده‌تر، می‌توان از این سلاح‌ها به عنوان نیمه هادی‌های تسلیحاتی یاد کرد.
پهپاد‌ها و وسایل نقلیه زمینی بدون سرنشین، نمونه‌هایی از سیستم‌های تسلیحاتی خودگردان هستند که می‌توانند به هوش مصنوعی مجهز شوند تا بدون هدایت مستقیم انسان عمل کنند.
از این دستگاه‌ها می‌توان برای انجام عملیات‌های مرگبار و همچنین برای شناسایی هدف و نظارت بر آن استفاده کرد.
همچنین ممکن است از هوش مصنوعی برای بهبود حملات سایبری استفاده شود. بدافزار‌ها و ابزار‌های هک با قابلیت‌های هوش مصنوعی می‌توانند به سیستم‌های رایانه‌ای حمله کنند، به زیرساخت‌های حیاتی آسیب بزنند، اطلاعات محرمانه را سرقت کنند و جاسوسی انجام دهند.
در همین حال، با فعال کردن سیستم‌های تسلیحاتی برای شناسایی و ردیابی مؤثرتر اهداف، هوش مصنوعی می‌تواند دقت آن‌ها را نیز افزایش دهد که به طور خاص با سیستم‌های دفاع موشکی ارتباط دارد.
رایانه‌های کوانتومی این پتانسیل را دارند که روش‌های رمزگذاری کلاسیک را با حل مسائل پیچیده ریاضی بسیار سریع‌تر از رایانه‌های کلاسیک بشکنند. رایانه‌های کوانتومی ممکن است برای رمزگشایی یا کدشکنی توسط کشور‌ها استفاده شوند.
در نهایت، ایجاد و استفاده از سلاح‌های زیستی یکی از نگران کننده‌ترین جنبه‌های تسلیحاتی زیست‌فناوری است. این فناوری‌ها اغلب شامل ایجاد ارگانیسم‌هایی است که باعث بیماری می‌شوند مانند باکتری‌ها، ویروس‌ها یا سموم و می‌توان آن‌ها را تغییر داد تا کشنده‌تر، عفونی‌تر یا مقاوم‌تر نسبت به درمان شوند. استقرار تسلیحات زیستی پتانسیل ایجاد بیماری‌های همه گیر، تلفات جمعی و تحولات اجتماعی را دارد.
علاوه بر این، زیست‌فناوری‌ها می‌توانند برای تغییر ساختار ژنتیکی موجودات زنده، از جمله انسان‌ها استفاده شوند و در نتیجه سربازان ژنتیکی برای استفاده نظامی خارجی ایجاد کنند.
جلوگیری از بدترین سناریو‌ها
کمیسیون اروپا از همه این خطرات آگاه است و به دنبال اتخاذ تدابیری برای جلوگیری از بدترین سناریو‌ها است.
یکی از مقامات اتحادیه اروپا به شرط ناشناس ماندن به رویترز گفت: کمیسیون ارزیابی خطر این چهار فناوری را با کشور‌های عضو انجام خواهد داد. ضرب الاجل تا پایان سال است. قدم بعدی کاهش خطرات در سال آینده است.
تسلیحاتی شدن این چهار فناوری چالش‌های مهمی به همراه دارد، اما فرصت‌هایی را نیز ایجاد می‌کند. از یک سو، این فناوری‌ها می‌توانند قابلیت‌های امنیتی و دفاعی را افزایش دهند. از سوی دیگر، اگر دشمنان قابلیت‌های پیشرفته مشابهی را توسعه دهند، می‌توان شکاف‌های جدیدی در آن‌ها پیدا کرد.
تلاش‌های بین‌المللی، مانند آخرین اقدام اتحادیه اروپا، برای ایجاد هنجار‌ها و مقررات مربوط به استفاده مسؤولانه از این فناوری‌ها در زمینه‌های نظامی و امنیتی ادامه دارد.