حمایت کانادا از اسرائیل بخشی از یک سناریوی آخر الزمانی است؟ / حلول ستاره 6 وجهی اسرائیل بر شبدر سرخ کانادا

کشورهای جهان از توافق هسته‌ای بر سر برنامه‌ هسته‌ای ایران به عنوان قدمی به سمت روابط بهتر ایران با قدرت‌های غربی استقبال کرده‌اند، اما یک صدای مخالف از جایی بلند می‌شود: "کانادا"

رویکرد کانادا در مواجهه با ایران را می‌توان از بیانیه وزارت خارجه این کشور در توجیه بستن سفارتخانه خود در تهران دریافت، آنجا که می‌نویسد: "کانادا، ایران را بزرگ‌ترین تهدید برای صلح جهانی و امنیت جهان امروزی می‌شناسد که در حال کمک‌رسانی به دولت "بشار اسد" در سوریه است، از گردن‌ نهادن به قطعنامه‌های شورای امنیت سازمان ملل سر باز می‌زند، اسرائیل را تهدید می‌کند و علیه‌ "نژاد سامی" دست به لفاظی می‌زند"!

کانادا مدعی می‌شود، ایران امنیت دیپلمات‌های خارجی را تضمین نکرده است و به همین دلیل بعد از بسته شدن "سفارت انگلیس" در تهران با اقدامی عجولانه همچون گذشته سیاست دنباله‌روی از انگلیس و آمریکا را در پیش می‌گیرد و سفارت خود در تهران را بسته و روابطش با ایران را به حالت تعلیق در می‌آورد.

بعد از توافق اولیه بین ایران و کشورهای ۱+۵ در رابطه با مسئله هسته‌ای و آغاز روند کاهش تحریم‌ها از سوی این کشور‌ها در کمال تعجب نخست وزیر کانادا برای اولین بار در ۷ سال گذشته در تل آویو حاضر می‌شود و با بیان اینکه در میان آب و آتش اسرائیل را همراهی خواهد کرد، مدعی می‌شود حاضر به کاهش تحریم‌های کشورش علیه ایران نیست، این رویکرد نشان می‌دهد که اینبار کانادا رژیم صهیونیستی را برای دنباله‌روی در عرصه سیاست‌خارجی، برگزیده است.


موضع تندروانه کانادا برای کسانی که با دولت محافظه‌کار کانادا آشنا هستند تعجب زیادی ندارد اما برای برخی از ناظران اظهارات "استفن هارپر" نخست وزیر و "جان برید" وزیر خارجه کانادا، اثبات این امر است که "اوتاوا" تا چه حد ارتباطش را با دنیا از دست داده است.


دکتر "پیتر جونز"، استاد روابط عمومی و بین‌الملل دانشگاه اوتاوا می‌گوید: "ما معمولا نقش سازنده‌ای در برقراری گفت‌وگو بین مردم بازی می‌کردیم و این به ما کارت‌عبور به منطقه خاورمیانه را می‌داد و برای ما احترام می‌آورد، ولی حالا دیگر آن را از دست داده‌ایم و دولت هیچ اهمیتی نمی‌دهد. همه‌ این اتفاقات مربوط به سیاست داخلی کانادا است. برای دولت مهم نیست که حرف‌هایش ما را در خاورمیانه از مرحله پرت می‌کند".

کانادا، کل صادرات و واردات با ایران از جمله گاز، نفت و بنزین را ممنوع کرده‌ است. کانادا، علاوه بر تحریم‌های سازمان‌ملل، افرادی را در لیست تحریم‌ خود قرار داده و مبادله مالی با موسسات ایرانی را قدغن کرده‌ است.

در ژوئیه 2012 ،"بانک دومینیون" در تورنتو، حساب تعداد زیادی از شهروندان ایرانی -کانادایی را مسدود و ادعا کرد این تصمیم برای جلوگیری از تبادلات مالی که ممکن است به نفع ایران باشد گرفته شده است. "اوتاوا" از سال 2012 چهار بار تحریم‌های اقتصادی را افزایش داده است. اما اینکه‌ کانادا بتواند به رغم توافق ژنو تحریم‌ها را ادامه دهد هنوز مشخص نیست.

دکتر "جیمز دیواین"، استاد روابط سیاسی و بین‌المللی "مانت الیسون" در "نیوبرانزویک"  می‌گوید: "بسیاری از مواضع کانادا در مورد ایران گیج شده‌اند و این اظهارات خط دولت نومحافظه‌کار نخست وزیر هارپر و اطرافیانش را نشان می‌دهد. از نظر آنها دنیا بسیار سیاه و سفید است: آدم‌ خوب‌ها و آدم‌ بدها؛ ایران یک آدم بد است."

رونمایی از متحد جدید

هفت سال طول کشید تا رژیم صهیونیستی توانست از یکی از ثابت قدم‌ترین متحدان خود پرده برداری کند.

روز یکشنبه ۱۹ ژانویه ۲۰۱۴ سرزمین‌های اشغالی میزبان "استفن هارپر" نخست وزیر کانادا بود، البته یک ماه قبل‌تر بود که در ضیافت شام "صندوق ملی یهودی" هارپر، رژیم صهیونیستی را "نور آزادی و دمکراسی در منطقه تاریک جهان" خواند و قول داد که رژیم صهیونیستی همیشه کانادا را به عنوان دوست درکنار خود خواهد دید.

 
"هارپر" اولین رهبر غربی است که کمک کشورش را به دولت خودگردان فلسطین (حماس) بعد از حمله بی‌رحمانه رژیم صهیونیستی به "غزه" قطع کرد و سال 2006، دومین کنفرانس جهانی سازمان ملل علیه نژادپرستی معروف به "دوربان 2"، را به دلیل اینکه این رویداد به زعم دولت کانادا، اسرائیل را قربانی خواهد کرد، تحریم و از آن خارج شد.


دولت کانادا از آغاز سال ۲۰۰۶ در تمامی عملیات‌ها و مانورهای نظامی رژیم صهیونیستی مشارکت داشته است، و "هارپر" و همتای اسرائیلی‌اش "بنیامین نتانیاهو" به طور مرتب با یکدیگر در تماس هستند.

در اوایل ژانویه ۲۰۱۴ ، هارپر، "وویان برکووچ"(Vivian Bercovic) ، وکیل تورنتویی حامی اسرائیل را به عنوان سفیر کانادا به تل آویو فرستاد.


حمایت‌های پرشور نخست وزیر کانادا از رژیم صهیونیستی به گونه‌ای بوده که تحلیلگران و مقامات دیپلماتیک سایر کشور‌ها از آن با عنوان "تغییر چشم‌گیر در سیاست خارجی کانادا" یاد می‌کنند؛ حمایت آشکاری که، "مارسی مک دونالد" در کتاب "نشانه‌های روز قیامت" از آن با عنوان "ظهور ملی‌گرایی مسیحی" در کانادا یاد می‌کند.


این تغییر رویکرد موجب شده‌ است که بیش از نیمی از ۳۷۵ هزار نفر یهودی ساکن کانادا در انتخابات سال ۲۰۱۱ به کاندیدای محافظه‌کاران (هارپر) رای بدهند. ریخته شدن آرای یهودیان به نفع حزب محافظه کار در حالی صورت می‌گیرد که به گفته "رویترز"، پایگاه سنتی یهودیان در کانادا "حزب لیبرال" محسوب می‌شود!

حمایت‌های هارپر و حزب محافظه کار وی از اسرائیل در حالی صورت می‌گیرد که این حمایت‌ها در بسیاری موارد منجر به پرداخت هزینه‌های گزاف در عرصه سیاست خارجی برای دولت کانادا شده است. سی‌ان‌ان با اشاره به این موضوع می‌افزاید، پیشنهاد سال ۲۰۱۰ کانادا برای اختصاص یک کرسی در شورای امنیت سازمان ملل متحد، به دلیل رویکرد سیاست خارجی این کشور در حمایت از اسرائیل با شکست مواجه شده‌ است.


نخست وزیر ۵۰ ساله کانادایی بنا به گفته بسیاری از ناظران، تحت تاثیر شرایط ایمانی خود نسبت به مسیحیت قرار دارد، در همین رابطه "خاخام فیلیپ شیم" می‌گوید؛ این تصور که حمایت هارپر از اسرائیل بخشی از یک سناریوی آخرالزمانی باشد، غلط است.

وی مدعی می‌شود که هارپر به اسرائیل به چشم مظهر عدالت و احقاق حقوق در قبال یک اشتباه تاریخی (اشاره به ادعای هولوکاست) می‌نگرد.

هارپر در برخی سخنرانی‌ها با اشاره به اینکه پدرش "ژوزف هارپر" سه فرزند پسر خود را بر اساس آموزه‌های کتاب یهود پرورش داده‌ است و از "قوم یهود" به عنوان قومی برگزیده یاد کرده‌ است که به‌ واسطه "هولوکاست" سزاوار محبت هستند.


"مک دونالد" در کتابش، هارپر را جوانی معرفی می‌کند که اشتیاق بسیاری به یادگیری و خواندن آثار متفکران مسیحی، "لوئیس" و "مالکوم" داشت. او هارپر را یک مسیحی طرفدار "مکتب اتحاد" معرفی می‌کند.

من نشانه‌هایی مبنی بر تمایل هارپر به مسیحیت نمی‌بینم، "جان استاک هاوس" استاد الهیات در کالج رنجت در ونکوور و یکی از ناظران سطح بالای پروستان‌های انجیلی آمریکا، ضمن بیان این موارد می‌افزاید؛ در دو مسئله چالش برانگیز در حوزه دینی یعنی سقط جنین و همجنس‌گرایی او نه تنها شخصا کاری انجام نداده‌ است، بلکه حتی مانعی هم برای دیگران ایجاد نمی‌کند.


هارپر که به گفته خودش به مسائل سیاسی شرق علاقه داشته‌ است، بعد از حضور خود در مجلس کانادا در سال ۱۹۹۳ و در قالب حزب پوپولیستی "اصلاح طلب"، که بسیاری از اعضای کلیسای انجیلی طرفدار سیاست‌های اسرائیل، رژیم صهیونیستی را به عنوان یک واحد دمکراتیک می‌بیند که در میان دیکتاتوری گرفتار آمده است!

"نورمن اسپکتور" (Norman Spector) به عنوان سفیر کانادا در سرزمین‌های اشغالی در میانه سال‌های ۱۹۹۵_۱۹۹۲ و در زمان نخست وزیری "برایان مولرونی" به خدمت مشغول بوده‌است، دلیل ساده‌ای را برای حمایت هارپر از اسرائیل بیان می‌کند؛ اسپکتور می‌گوید: من فکر می‌کنم که او یک انسان هوشمند است که در رابطه با مسئله اسرائیل تامل و تفکر کرده است!


 تایمز اسرائیل می‌نویسد: هارپر در سخنرانی خود در "کنست" اسرائیل بر همبستگی خود با این رژیم تاکید می‌ورزد و خبر می‌دهد تحریم‌های اعمال شده آمریکا علیه ایران همچنان پایدار باقی خواهند ماند. قبل از سخنرانی هارپر، نتانیاهو همتای کانادایی خود را به دلیل آنچه به زعم وی "داشتن شجاعت برای گفتن حقیقت است" ستود.

هارپر همچنین در سخنرانی‌اش دشمنان رژیم اسرائیل را با طرفداران القاعده یکسان شمرد. هارپر را در این سفر همسرش لاورن و هیئت قابل توجهی از جمله چند وزیرکابینه‌اش همراهی می‌کردند.

لازم به ذکر است، کانادا یکی از ۹ کشوری بود که در نوامبر ۲۰۱۲ با ارتقاء وضعیت فلسطین به وضعیت دولت در سازمان ملل مخالفت کرد.


"استفن هارپر" از زمان به قدرت رسیدن در سال ۲۰۰۶ مواضع نومحافظه‌کارانه‌ای در پیش گرفته، از جمله اینکه نظارت‌های بین‌المللی بر محیط زیست را نادیده می‌گیرد، از منافع شرکت‌ها حمایت می‌کند و سیاست خارجی تهاجمی‌ای را پیش گرفته که اساسا طرفدار اسرائیل و نظامی‌گری است.


"ایوز انگلر"، نویسنده کتاب‌های مختلف از جمله "کانادایی زشت": سیاست خارجی استفن هارپر" می‌گوید: "بخشی از این موضع بی‌سابقه به خاطر جلب حمایت جامعه یهودی کانادا و پیوستن به جریان مسیحی صهیونیستی است تا تبدیل به یک بازوی صنعتی و نظامی شود".


شبکه "الجزیره انگلیسی" در گزارشی با کنار هم قرار دادن قطعات پازل رابطه کانادا و اسرائیل در طی سال‌های گذشته و مواضعی که در عرصه سیاست خارجی اتخاذ کرده‌اند می‌نویسد: اسرائیل به شدت با توافق هسته‌ای ایران مخالفت می‌کند و نخست وزیر آن مدعی شده‌ است که توافق هسته‌ای، دادن خطرناک‌ترین سلاح به خطرناک‌ترین رژیم جهان است. کانادا در سال‌های اخیر خود را حامی پر و پا قرص اسرائیل نشان داده است، هارپر از دولت نتانیاهو حمایت می‌کند، کانادا یکی از ۹ کشوری بود که به ترفیع جایگاه فلسطین در سازمان ملل رای منفی می‌دهد، رویکرد کانادا نسبت به بومیان سرخ‌پوست ساکن این کشور ریشه در نژادپرستی دارد، کشتار مردم غزه و محاصره این شهر از طرف بسیاری از کشورهای حامی رژیم صهیونیستی محکوم می‌شود و در این میان نقش کانادا چیست؟ کانادا نه تنها کشتار مردم غزه و محاصره نظامی توسط اسرائیل را محکوم نمی‌کند بلکه در کمال تعجب، کشوری که داعیه‌دار سردمداری حقوق‌بشر است اعمال وحشیانه اسرائیل یک رژیم برآمده از"آپارتاید" را تائید می‌کند!


بی‌شک ظاهرشدن در مقام حامی یک رژیم بر آمده از نژادپرستی و مصداق تروریسم دولتی لکه سیاهی خواهد بود در کارنامه سیاست‌خارجی دولت کانادا که همواره سعی دارد خود را در جایگاه کشور حامی صلح و طرفدار حقوق ‌بشر جا بزند؛ فارغ از اینکه تکلیف شبی که دولت کانادا در حال مشق آن است ترسیم سیم خاردار بر وجدان بشریت است.


در باره رویکرد دوگانه کانادا در مواجهه با رویدادهای بین‌المللی "محمدجواد ظریف" وزیر خارجه کشورمان در مصاحبه اختصاصی با "CBC کانادا" می‌گوید: کانادا نمی‌تواند در حالیکه کورکورانه از اسرائیل حمایت می‌کند خود را حامی حقوق بشر بنامد. وی گفت: "این دوگانگی و این استاندارد دوگانه، برای دولت کانادا هیچ اعتباری برای دفاع از حقوق بشر باقی نمی‌گذارد."