خطر شیوع عفونت میکروبی با پنوموکوک در کودکان

به گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی پایداری ملی،به نقل از ایسنا، دکتر فرهاد چوبدار درباره شایع‌ترین عفونت‌هایی که در شرایط سرمای هوا، کودکان را درگیر می‌کند و وضعیت فعلی مراجعات کودکان به مراکز درمانی و بیمارستان‌ها، گفت: در حال حاضر با مجموعه‌ای از ویروس‌ها در اطفال مواجهیم.

آنفلوآنزا یک اپیدمی را آغاز کرده و تقریبا پیکش را گذرانده و در حال کاهش است، اما هنوز کاملا از سطح جامعه جمع نشده است. در عین حال برخی افراد به صورت همزمان هم به ویروس آنفلوآنزا و هم به ویروس کرونا مبتلا شده‌اند. همچنین برخی ویروس‌های دیگر مانند ویروس سرماخوردگی ساده، اِنتروویروس‌ها و آدنوویروس هم هنوز در جامعه وجود دارند.

وی افزود: از طرفی در نوزادان سنین پایین، برونشیولیت هم دیده می‌شود که با ویروسی به نام RSV ایجاد می‌شود و خیلی هم شایع شده است. همچنین این ویروس عوارض آلودگی هوا را در ریه کودکان مبتلا تشدید می‌کند. همچنین باید توجه کرد که به دلیل بد درمان شدن آنفلوآنزا و بویژه استفاده نابجا از آنتی‌بیوتیک‌ها و دارو‌های کورتونی برای این بیماران، عفونت میکروبی با پنوموکوک در سطح جامعه در حال شیوع است که بسیار خطرناک بوده و ریه را درگیر می‌کند و روی آنفلوآنزا سوار می‌شود و بیماران را بسیار بدحال می‌کند؛ به طوری که گاهی اوقات کارشان به بستری در آی‌سی‌یو می‌کشد.

چوبدار با بیان اینکه در هفته‌های اخیر مراجعات اینچینی با حال بد به بیمارستان علی اصغر بسیار زیاد بوده است، گفت: از آنجایی که ما یک بیمارستان ارجاعی هستیم، معمولا بیماران بدحال به ما ارجاع می‌شود. حال شاید در مراکز دیگر وضعیت شیوع به این بالایی نباشد، اما در بیمارستان ما از آنجایی که ارجاعی هستیم، شیوعش بالاست.

علائم عفونت میکروبی با پنوموکوک

وی ادامه داد: این بیماری عفونت میکروبی با پنوموکوک که بر روی آنفلوآنزا سوار می‌شود، در کودکان از شش ماهگی تا ۱۵ سالگی دیده می‌شود و عمده علت بروز آن هم این است که از دارو‌های آنتی‌بیوتیک و کورتون‌ها به صورت نادرست استفاده می‌شود. این عفونت‌ها به صورت ثانویه با آنفلوآنزا ایجاد می‌شوند.

رییس بیمارستان کودکان علی اصغر درباره علائم این عفونت‌ها نیز گفت: باید توجه کرد که علائم این عفونت‌ها خیلی یکدیگر را تقلید می‌کنند، اما در این مورد خاص یعنی در بیماری عفونت میکروبی با پنوموکوک که بر روی آنفلوآنزا سوار می‌شود، تب بالا، مشکلات تنفسی، سخت شدن یا تند شدن تنفس و تبی که به آنتی‌بیوتیک‌های معمولی پاسخ نمی‌دهد، بیشتر خودش را نشان می‌دهد.

چوبدار تاکید کرد: باید توجه کرد که آنفلوآنزا با تب، سرفه و درد‌های عضلانی خودش را نشان می‌دهد؛ بنابراین اگر هر یک از اعضای خانواده چنین علائمی را احساس کردند، باید بدانند که این آنفلوآنزاست و ویروس یا به سایر اعضای خانواده منتقل شده یا اگر هنوز منتقل نشده، بسیار مراقب باشند که به سایر اعضای خانواده منتقل نشود. زیرا آنفلوآنزا قدرت سرایت‌پذیری بالایی دارد. اگر کودک زیر شش ماهی داشتند که با ویروس‌های تنفسی اعم از آنفلوآنزا یا کرونا چه RSV که برونشیولیت ایجاد می‌کند، مواجه بودند، حتما باید کودک ویزیت شود؛ چرا که تعداد بسیار زیادی از آن‌ها ممکن است نیازمند بستری باشند. سایر سنین کودکان با مایعات زیاد، استراحت کافی و مراقبت معمولا در عرض سه تا هفت روز بهبود می‌یابند، مگر اینکه به صورت نادرست آنتی‌بیوتیک مصرف کنند یا از کورتون‌ها استفاده کنند که عفونت ثانویه میکروبی روی بیماری اولیه سوار شود و بیمار را مجددا بدحال کند.

تاثیر آلودگی هوا بر بیماری‌های تنفسی

وی با اشاره به تاثیر آلودگی هوا بر کودکانی که دچار بیماری‌های تنفسی می‌شوند، گفت: در تمام افرادی که زمینه آسم داشته یا به تحریک‌پذیری راه‌های هوایی مبتلا هستند، هم ویروس‌ها و هم آلودگی هوا این وضعیت را برایشان تشدید می‌کند. حال اگر آلودگی هوا با ویروس دست به دست هم دهند و روی ریه‌ای بنشیند که این ریه مستعد آسم و تحریک‌پذیری راه‌های هوایی است، معمولا کار بیمار را به بستری می‌کشاند.

چوبدار درباره نحوه پیشگیری از ابتلای کودکان به بیماری‌های ویروسی و همچنین عفونت‌های تنفسی، گفت: رعایت بهداشت دست‌ها توصیه می‌شود. در عین حال باید توجه کرد که تزریق واکسن آنفلوآنزا باید دو هفته با ابتلا به هر نوع سرماخوردگی فاصله داشته باشد. اگر فردی به آنفلوآنزا مبتلا شده باشد، دیگر استفاده از واکسن بی‌فایده است. در کودکان هم افراد بالای شش ماه می‌توانند واکسن آنفلوآنزا تزریق کنند.

در عین حال باید توجه کرد که کودکانی که به بیماری‌های زمینه‌ای مانند نقایص سیستم ایمنی، کودکان تحت شیمی‌درمانی، مبتلایان به نارسایی‌های کلیه و کودکانی که تحت دیالیز هستند، بیماری‌های زمینه‌ای ریوی، آسم، ناهنجاری‌های قلبی، فلج مغزی و... مبتلا هستند، اگر به بیماری‌های تنفسی مبتلا شوند، معمولا کارشان به بستری به آی‌سی‌یو می‌رسد؛ بنابراین باید مراقبت‌ها از آن‌ها بیشتر باشد.