تفاوت امنیت سایبری و امنیت اطلاعات چیست؟

به گزارش پایداری ملی به نقل از باشگاه خبرنگاران جوان، علیرغم مزایای بسیاری که فناوری ارائه می دهد، قطعا خالی از نکات منفی نیز نخواهد بود که از جمله مهم ترین آنها خطر هک اطلاعات است.

همه شرکت‌ها، چه چند ملیتی و چه کوچک، دارای محتوایی هستند که باید در برابر مهاجمان محافظت شود و برای محافظت از این داده‌ها، باید تفاوت بین امنیت سایبری و امنیت اطلاعات شناسایی شود.

در حالی که بیشتر شرکت‌ها اقدامات احتیاطی امنیت سایبری قوی دارند، بسیاری از آنها اغلب فاقد استراتژی امنیتی اختصاصی برای حفظ اطلاعات هستند؛ بنابراین در معرض خطر از دست دادن داده های ارزشمند قرار دارند.

درک تفاوت بین امنیت سایبری و اطلاعات اولین گام در حصول اطمینان از محافظت موثر شرکت ها از اطلاعات خود در برابر تهدیدهای مدرن است.

امنیت سایبری رویکرد گسترده یک سازمان برای محافظت از داده‌ها، شبکه‌ها و دستگاه‌های خود در برابر تهدیدات الکترونیکی یا دیجیتالی است. این خطرات می‌تواند شامل مواردی از جمله دسترسی غیرمجاز یک طرف مخرب به شبکه، دستگاه یا محتوا یا نصب بدافزار در دستگاه یا شبکه باشد.

برای جلوگیری از این تهدیدها، کنترل‌های امنیت سایبری، از جمله دسترسی به شبکه و Wi-Fi، تنظیمات سخت‌افزار و نرم‌افزار و فایروال‌ها باید وجود داشته باشد.

امنیت اطلاعات (infosec) تا حدی زیر چتر امنیت سایبری قرار می گیرد و به طور خاص بر حفاظت از محتوا و داده ها تمرکز دارد.

اطلاعات می تواند اشکال مختلفی داشته باشد؛ از محتوای دیجیتال (صرفاً) مانند ویدیوها و صفحات گسترده گرفته تا فرمت های فیزیکی مانند فایل های کاغذی یا اسناد چاپی.

تهدیدات امنیت اطلاعات عبارتند از: سرقت داده های فیزیکی، حذف محتوا، به خطر افتادن یکپارچگی محتوا، و دسترسی غیرمجاز به داده ها و محتوا. عناصر کنترل اطلاعات دیجیتالی می توانند شامل رمزگذاری و محافظت از رمز عبور و یا حفاظت فیزیکی، مانند استفاده از قفل برای انبارهای بایگانی باشد.

از آنجایی که اطلاعات شرکت‌ها می‌توانند در برابر حملات دیجیتالی و فیزیکی آسیب‌پذیر باشند، برای شرکت‌ها مهم است که علاوه بر کنترل‌های امنیت سایبری خود، کنترل‌های امنیتی اطلاعاتی قوی داشته باشند. این دو در کنار یکدیگر برای محافظت از سازمان ها در برابر تهدیدات مختلف ضروری هستند.

برای مثال، رمزگذاری یک کنترل ضروری است که به شرکت‌ها اجازه می‌دهد از محتوای خود و همچنین داده‌های دستگاه‌ها و شبکه‌های خود محافظت کنند، به طور مشابه ابزارهای محافظت از رمز عبور و احراز هویت، مانند احراز هویت چند عاملی، به شرکت‌ها اجازه می‌دهد تا قبل از دسترسی فرد به اطلاعات یا دستگاه یا شبکه، هویتش شناسایی و دسترسی او محدود شود.

آموزش همچنین یک جنبه ضروری از سیاست‌های سایبری و امنیت اطلاعات است و باید به عنوان فرصتی برای توضیح سیاست‌ها  روش‌ها به کارکنان استفاده شود. با آموزش کارمندان برای تشخیص خطرات امنیتی و ارائه دانش به آنها در مورد اینکه اگر فکر می کنند مورد حمله قرار گرفته اند چه کاری انجام دهند، شبکه، دستگاه ها و محتوای شرکت محافظت می شود.

برای محافظت از اطلاعات شرکت خود، این مراحل را دنبال کنید:

اصل محرمانه بودن تضمین می کند که فقط افرادی که باید به محتوا، شبکه یا دستگاه دسترسی داشته باشند، دسترسی دارند. برای افزایش محرمانگی باید کنترل‌های متعددی مانند رمزگذاری، حفاظت از رمز عبور و طبقه‌بندی کاربران اعمال شود و سازمان‌ها همچنین می‌توانند از برنامه‌های آموزشی برای اطلاع دادن به کارمندان و سایر طرف‌های مرتبط در مورد اهمیت اطمینان از محرمانگی استفاده کنند.

یکپارچگی به وضعیت محتوا یا شبکه اشاره دارد و بر حصول اطمینان از اینکه اطلاعات، دستگاه‌ها یا شبکه‌ها تغییر نمی‌کنند یا به خطر نمی‌افتند متمرکز است.

در حالی که برنامه های سایبری و امنیت اطلاعات باید از محرمانه بودن و یکپارچگی اطلاعات، دستگاه ها و شبکه ها محافظت کنند، همچنین ضروری است که این برنامه ها مانع دسترسی کارمندان به انجام وظایف شغلی خود نشوند.

منبع: .tech-mag.net