آیا تل‌آویو در جمع کشورهای امن اینترنتی جهان است؟

به گزارش پایداری ملی به نقل از خبرگزاری آنا، اگر در موتور جستجوگر گوگل در خصوص آسیب‌پذیرترین‌ها در مقابل حملات سایبری دست به جستجو زدید و نام رژیم صهیونیستی را در ۱۰ رتبه اول ندیدید مطمئن باشید که به دلیل ایمن بودن شبکه اینترنتی اسرائیل نیست بلکه به دلیل سانسور شدید اطلاعات و آمار مختص این‌گونه موضوعات است.

به‌هرحال اسرائیل به‌عنوان رژیمی که بیشترین و سخت‌گیرانه‌ترین محدودیت‌ها را برای خبرنگاران و در کل خبررسانی آزاد قائل می‌شود امکان ندارد که وقتی نوبت به آمار و اطلاعات دقیق حفره‌های امنیتی می‌رسد کوتاه بیاید اما با اندکی تیزبینی می‌توان از کیفیت حملات سایبری که به زیرساخت‌های حیاتی این رژیم به عمق ضعف تل‌آویو در محافظت از اسناد و اطلاعات سری اسرائیل دست‌یافت.

وحشت بی‌حد تل‌آویو از امکان نفوذ ایران به حوزه‌های تسلیحاتی و موشکی اسرائیل

منظور این است که به‌عنوان‌مثال دوسوم سازمان‌ها در هند نوعی از جرائم سایبری را تجربه کرده‌اند یا از بابت تعداد کل هک شدن‌ها این چین است که در صدر جدول قرار دارد اما همان‌گونه که می‌بینیم دو کشوری که در صدر جدول متضرراین حملات اینترنتی هستند مشکلشان بیشتر حالت کمیتی دارد و از بابت کیفیت مراکز حساس و حیاتی آن‌ها در امنیت به سر می‌برند.

حال اگر نگاهی به مراکزی که در اسرائیل مورد حمله سایبری قرارگرفته‌اند بیندازیم می‌توانیم متوجه شویم که حملات به مراکز مهمی در اراضی اشغالی صورت گرفته است و ارزش حمله به یک مرکز مهم چند برابر ارزش حملات فراوان مثلاً به سازمان‌ها غیردولتی در هند است. منظور این است وقتی مراکز حساس در اراضی اشغالی موردحمله موفقیت‌آمیز هکرها قرارگرفته‌اند و امکان سانسور این شکست امنیتی هم وجود نداشته حتماً دیگر مراکز کمتر حساس اسرائیل هم با چنین مشکلاتی روبرو بوده‌اند اما همان‌گونه که قبلاً هم ذکر شد در سرزمینی تحت اشغال صهیونیست‌ها دستیابی به آمار و اطلاعات به‌راحتی امکان‌پذیر نیست.

لازم به ذکر است که دانستن اینکه حمله سایبری چیست و چه حوزه‌هایی را در برمی‌گیرند زمینه درک بهتر اهمیت قضیه را روشن می‌کند.

حمله سایبری به هر نوع مانور تهاجمی گفته می‌شود که سامانه‌های اطلاعات رایانه‌ای، زیرساخت‌ها، شبکه‌های رایانه‌ای یا دستگاه‌های رایانه شخصی را هدف قرار می‌دهد. حمله سایبری شامل هرگونه تلاش برای افشا، تغییر، غیرفعال کردن، تخریب، سرقت یا دستیابی و دسترسی غیرمجاز یا استفاده غیرمجاز از اطلاعات موجود در آن شبکه رایانه‌ای یا کامپیوتر خاص است. گاهی اوقات حملات سایبری به درجه‌ای از وسعت و عمق می‌رسند که به آن‌ها عملیات سایبری یا در ابعاد بالاتر جنگ سایبری اطلاق می‌شود.

منابع حملات سایبری امکان دارد ناشناس باقی بمانند اما این امکان هم وجود دارد که سازمان یا شرکت خاص یا حتی یک کشور برای رسیدن به اهدافش دست به حمله سایبری علیه رقبا یا دشمنان بزند.

بر اساس تحقیقی که اخیراً صورت گرفته است فنلاند کشوری است که پایین‌ترین سطح جرائم سایبری در آن ثبت شده است. کشورهای دانمارک، لوکزامبورگ، استرالیا و استونی پس از فنلاند قرار دارند. افغانستان نیز در صدر لیست کشورهای در معرض خطر حملات سایبری است.

حملات سایبری که در گذشته نه‌چندان دور به مراکز حساس ایران شد تهران را بر آن داشت که به‌موازات بالا بردن امنیت شبکه‌های رایانه‌ای خود دست به حمله متقابل علیه کشورهایی که در پس عملیات ضد ایرانی بوده‌اند نیز بزند

به دلیل اینکه در دنیای معاصر مدیریت هوشمند بهینه‌ترین روش برای نیل به اهداف شناخته شده است بسیاری از کشورها به حوزه فعالیت‌های سایبری در حد منافع ملی نگریسته و تمام تلاش خود را می‌کنند که شبکه‌های رایانه‌ای موجود در کشور را که از طریق شبکه اینترنتی باهم ارتباط دارند در مقابل حملات سایبری ایمن کنند. درواقع توان بازدارندگی در زمینه خنثی کردن حملات سایبری امروزه هنر است و در قالب پدافند غیرعامل تعریف می‌شود.

ایران به‌عنوان کشوری که در چهار دهه گذشته بر بهینه کردن مدیریت زیرساخت‌های کشور تمرکز کرده و از سوی دیگر به دلیل نظام سیاسی ضد استکباری و ضد صهیونیستی همیشه با خطر تهاجم از جمله هجمه سایبری دشمنان درگیر بوده در مواجهه با دشمنان سایبری دست به بومی‌سازی تکنولوژی بازدارندگی زده و حتی در زمینه حملات بازدارنده سایبری هم بسیار کارآمد شده است.

با مشاهده الگوهای ساختار سایبری ایران به این نتیجه می‌توان رسید که ایران در حملات بازدارنده خود روزبه‌روز پیچیده‌تر عمل می‌کند. تحلیلگران برای نشان دادن پیچیدگی‌های توانایی مقابله سایبری ایران به حملاتی که به شبکه برق و همچنین سروِرهای اینترنتی در اسرائیل شد اشاره می‌کنند. حملاتی که خساراتی جدی را به سیستم‌های بانکی اسرائیل وارد کردند. به گفته همین تحلیلگران ایران به‌قدری در این رابطه پیچیده عمل کرده که برخی اسرائیلی‌ها به خریدِ ژنراتورهای برق و همچنین تهیه نسخه‌های مختلفِ کپی از مدارکِ و داده‌های رایانه‌ای خود روی آورده‌اند. ترس آن‌ها از این است که شاید اطلاعات و بسیاری از امکانات خود را در جریان اقدامات بازدارنده سایبری ایران از دست بدهند.

به گفته کارشناسان امنیت سایبری، حملات سایبری که در گذشته نه‌چندان دور به مراکز حساس و زیرساختی ایران شد تهران را بر آن داشت که به‌موازات بالا بردن امنیت شبکه‌های رایانه‌ای خود دست به حمله متقابل علیه کشورهایی که در پس عملیات ضد ایرانی بوده‌اند نیز بزند. رژیم صهیونیستی در صدر کشورهایی است که بیشتری دشمنی را با جمهوری اسلامی ایران ابراز کرده و بسیاری از حملات سایبری علیه ایران را مدیریت کرده است.

اما به‌هرحال ایران خود را به‌قدری در زمینه پدافند و آفند سایبری رشد داده است که بسیاری از نهادها و سازمان‌های اسرائیلی اعلام کرده‌اند که آمادگی لازم جهت مقابله با حملات پیچیده ایران را ندارند. به‌راستی اسرائیل در شرایط فعلی در این وحشت به سر می‌برد که مبادا حملات سایبری ایران، توانایی‌های اقتصادی و فناوری آن را هدف قرار داده و از کار بیندازند.

بانک‌ها، بیمارستان‌ها، نهادها و زیرساخت‌های بازرگانی رژیم صهیونیستی به‌شدت در مقابل حملات سایبری آسیب‌پذیر و شکننده هستند. حملات موفق به پایگاه‌های داده‌ای و اطلاعاتی اسرائیل که به ایران منصوب شده نشان از ضعف تل‌آویو در محافظت از شبکه‌های خود است. بیشترین وحشت اسرائیلی‌ها مربوط به امکان نفوذ ایران به حوزه‌های تسلیحاتی و موشکی آن‌هاست.

یکی از نمونه‌های بسیار واضح از ضعف شدید توان پدافند غیرعامل رژیم صهیونیستی عملیات گروه هکری "عصای موسی" است که اخیراً به دلیل حمله سایبری موفق به مراکزی در فلسطین اشغالی نام خود را بر سر زبان‌ها انداخته و با انتشار ویدئویی مقامات تل‌آویو را غافلگیر کرده است.

این گروه هکری آن‌قدر قوی بوده یا ساختار امنیت سایبری اسرائیل آن‌قدر ضعیف بوده که تصاویر هوایی سه‌بعدی با دقت پنج سانتی‌متر از مراکز مهمی در اراضی اشغالی منتشرشده‌اند. در ویدئویی که گروه عصای موسی منتشر کرده اعلام می‌شود: «این‌ها نمونه‌ای از تصاویر دقیقی است که اخیراً پس از هک کردن زیرساخت‌های سایبری رژیم صهیونیستی به‌دست‌آمده است.»

دقت تصاویر منتشرشده پنج سانتیمتر و حجم فایل‌ها، تصاویر و نقشه‌هایی که گروه هکری مذکور به آن دست پیداکرده ۲۲ ترابایت است که نشان از یک شکست مفتضحانه امنیتی دیگر برای رژیم صهیونیستی است.

گروه هکری عصای موسی در عملیاتی دیگر در ششم نوامبر سال جاری میلادی سرورهای اطلاعاتی شرکت‌های اسرائیلی را هدف قرار داد و اسنادی ازجمله شناسنامه، اوراق دفاتر وکلا، چک‌ها، گزارش‌های مالی را به دست آورد و آن‌ها را افشا نمود.

فایل‌هایی که گروه عصای موسی به آن دست‌یافته حاوی اطلاعات مهمی در خصوص سوابق مقامات و نظامیان اسرائیل است.

نمونه دیگر، هک شدن شبکه‌های کامپیوتری اسرائیل در سال ۱۳۹۴ است. روز ۲۹ فروردین سال ۱۳۹۴ پژوهشگران یک موسسه امنیت اینترنتی اعلام کردند هکرها توانسته‌اند با نفوذ به شبکه‌های کامپیوتری، ارتش اسرائیل را از طریق عملیات‌های جاسوسی و با استفاده از بدافزارها و همچنین ایمیل‌های جعلی هک کنند.

«وایلون گرانگ»، یکی از پژوهشگران موسسه «بلو کوت» که موفق به کشف این حملات سایبری شد در این خصوص گفت: «عمده حملات با استفاده از برنامه‌های هک در دسترس صورت گرفته‌، مانند یک نوع ویروس تروجان که از دور قابل هدایت و کنترل است و به «پیچک سمی» نیز معروف است.»

در بهمن‌ماه سال ۱۳۹۴ هم اسرائیل مدعی شد که ایران ده‌ها رایانه وزارت جنگ و ارتش اسرائیل را هک کرد.

کانال ۱۰ تلویزیون اسرائیل مدعی شد که ایران ده‌ها رایانه وزارت جنگ و ارتش اسرائیل را هک کرده و به اطلاعات آن‌ها دست‌یافته‌ است.

این شبکه ادعا کرد که هویت هکر اصلی پشت این حمله شناسایی‌شده و هکرها وابسته به سپاه پاسداران ایران بوده‌اند.

یکی از افرادی که رایانه وی هدف حمله قرارگرفت و اطلاعاتش ازدست‌رفت، رئیس سابق ستاد مشترک ارتش اسرائیل بود.

شکست تلاش دو سال اخیر رژیم صهیونیستی برای بهبود ایمنی شبکه‌های کامپیوتری

در نهم اردیبهشت سال ۱۳۹۸ خبری توجه همه کارشناسان نظامی و امنیتی در منطقه را به خود جلب کرد که به‌نوعی اعتراف اسرائیل به آماده نبودن نیروهایش در مقابله با حملات سایبری بود.

شبکه ۱۳ تلویزیون اسرائیل اعلام کرد که یگان سایبری ارتش اسرائیل آموزش‌هایی را فرامی‌گیرد تا در مقابل حملات هکرهای داخلی و خارجی به زیرساخت‌های دولتی و نظامی آماده باشد.

این شبکه تلویزیونی رژیم صهیونیستی همچنین فاش کرد که آموزش‌های مذکور به دنبال افشای هک تلفن همراه «بنی گانتز» رئیس اسبق ستاد مشترک ارتش این رژیم انجام شد.

در دی‌ماه سال ۱۳۹۹ هم رسانه‌های رژیم صهیونیستی از هک شدن یک شرکت‌ مهم امنیت سایبری خبر دادند. شرکت هک شده "پورتناکس" نام داشت.

وقتی مراکز نظامی و اطلاعاتی اسرائیل نتوانسته‌اند از خود در مقابل عملیات هکرها مراقبت کنند چگونه خواهند توانست از موجودیت این رژیم و ساکنان اراضی اشغالی محافظت کنند؟

به نوشته این روزنامه صهیونیستی جروزالم پست، پورتناکس دارای مجموعه بزرگی از صدها مشتری مهم بود که برخی از آن‌ها مانند شرکت نظامی «اِلبیت سیستمز» جزو بزرگ‌ترین شرکت‌های اسرائیل محسوب می‌شوند. هکرها بخش‌هایی از اطلاعاتی را که از این مؤسسه امنیت سایبری به دست آورده‌ بودند را منتشر کردند که شامل گزارشی ۱۵ صفحه‌ای از نقطه‌ضعف‌ها و حفره‌های امنیتی شرکت نظامی اِلبیت سیستمز است.

در آذرماه سال ۱۳۹۹ نیز هاآرتص گزارش داد که در پی هک شدن یک شرکت بیمه در فلسطین اشغالی، داده‌های محرمانه‌ای درباره کارکنان سرویس‌های سری این رژیم به سرقت رفته است. مقامات امنیتی اسرائیل تأکید کردند که هک شدن شرکت بیمه «شربیت» ممکن است امنیت اسرائیل مخصوصاً کارکنان دستگاه‌های جاسوسی اسرائیل را به خطر بیندازد.

گروهی موسوم به سایه سیاه شرکت بیمه «شربیت» در فلسطین اشغالی را هک کرده بود.

در دی‌ماه سال ۱۳۹۹ هم مقامات دانشگاه بن گوریون در نگب واقع در فلسطین اشغالی به اطلاع کارکنان و دانشجویان خود رساندند که هدف یک حمله سایبری قرارگرفته‌اند. مقامات صهیونیست بدون ذکر جزئیات بیشتر از این حادثه تنها گفتند که منشأ این حمله سایبری مشخص نیست.

در ۲۸ تیرماه سال جاری نیز وب‌سایت بزرگ‌ترین بیمارستان‌های رژیم صهیونیستی هدف حمله سایبری قرار گرفت.

این حمله سایبری سایت‌های بیمارستان‌های رامبام در حیفا، هداسا-عین کارم و هداسا-جبل المشارف در قدس و پایگاه‌های سونول (شبکه پمپ‌بنزین‌ها) و آی دیجیتال را هدف قرار داد. منشأ این حمله سایبری مشخص نشد.

همان‌گونه که از چند نمونه حمله سایبری به مراکز مهم اسرائیل مشخص شد وقتی مراکز نظامی و اطلاعاتی این رژیم نتوانسته‌اند از خود در مقابل عملیات هکرها مراقبت کنند چگونه خواهند توانست از موجودیت این رژیم و ساکنان اراضی اشغالی محافظت کنند؟ در ضمن وقتی دسترسی به مراکز حساس اسرائیل نسبتاً به‌سادگی امکان‌پذیر است درصورتی‌که هکرها اراده کنند تمامی نهادها، مؤسسات و سازمان‌های غیردولتی در اراضی اشغالی در معرض خطر خواهند بود و آن زمان همگان شاهد خواهند بود که اسرائیل هم از نظر آمار رسمی تعداد حملات سایبری و هم از بابت کیفیت حملات در رأس آسیب‌پذیرترین‌ها قرار خواهد گرفت.