مدیرکل حفاظت محیط زیست استان قم گفت: دریاچه نمک علاوه بر مجاورت با مناطق تحت مدیریت و اکولوژیک، به دلیل نزدیکی به کلانشهرهای قم و تهران و کانون های جمعیتی در 5 استان کشور، به لحاظ ضریب تأثیرگذاری بر زیست بوم‌های انسانی اهمیت آن را مضاعف می نماید.
وی با بیان اینکه شرایط دریاچه نمک طی سنوات نه چندان دور به صورت فصلی و فراشور و در فصل زمستان پوشیده از آب و در فصول خشک مرطوب است، تصریح کرد: منابع آبی تامین کننده این تالاب، عمدتا به صورت سیلاب های زمستانه، روان آب‌های سطحی، رودخانه ها و سفره های آبی بوده و مانع از تبدیل شدن این ناحیه به یک کانون بزرگ و فعال القای ریزگردها در گذشته قلمداد می گردید.
رکنی با اشاره به حضور پرندگان آبزی و کنار آبزی مهاجر زمستان گذران از جمله گروه های بزرگ فلامینگو در فصل زمستان در شمال تالاب، این مهم را نشانی از شرایط خاص زیستی دریاچه نمک به ویژه در سنوات گذشته دانست و گفت: متأسفانه به دلیل عدم تامین حقابه های زیست محیطی منطقه و افت شدید سفره های آبی دشت های مجاور، شوره زارهای دریاچه به سمت مراکز جمعیتی پیشروی زیادی کرده است.
وی با اشاره به آثار زیانبار پیشروی شوره زارهای دریاچه نمک از جمله تخلیه برخی روستاها در این نواحی و آسیب رساندن به مراکز کشاورزی منطقه، خاطرنشان کرد: عدم رعایت و تخصیص حقابه های زیست محیطی و سیر نزولی منابع آبی تالاب، می تواند این دریاچه را به عنوان یکی از بزرگترین کانون های القای ریزگردها در ایران مرکزی و شهرهای بزرگ کشور مبدل سازد.
مدیرکل حفاظت محیط زیست استان قم در پایان اظهار داشت: در جهت کاهش روند تخریب دریاچه نمک به عنوان یکی از بزرگترین زیست بوم های منطقه و کاهش اثرات منفی و زیانبار عمیقی که این معضل در توسعه اجتماعی و کشاورزی منطقه بجا می گذارد، تامین حقابه های زیست محیطی منطقه با در نظر گرفتن همه جانبه شرایط و ویژگی های طبیعی، قابلیت‌های طبیعت گردی و برآوردهای اقتصادی(میزان تولیدات زیستی و ...) و ارزشهای زیبایی شناختی امری ضروری و اجتناب ناپذیر بوده و نقش مهمی در مدیریت پدافند غیرعامل و کاهش بحران های منطقه ای، نشاط و مباهات سرزمینی و حکمرانی پایدار زیست محیطی خواهد داشت.