برنامه‌های هسته‌ای آمریکا در 4 سال آینده

«اندیشکده بین المللی مطالعات استراتژیک» در مقاله ای تحت عنوان «ایران تعیین کننده میراث اوباما خواهد بود» به قلم «مارک فیتزپاتریک» مدیر برنامه خلع سلاح و عدم اشاغه این موسسه با اشاره به اینکه اکنون ایران می داند در 4 سال آینده چه کسی کاخ سفید را اشغال می کند، نوشت: مذاکرات مرتبط با برنامه هسته ای ایران ممکن است به زودی از سرگرفته شود. با این وجود اشتیاق ایران برای مذاکره نباید با تمایل آنها به سازش اشتباه گرفته شود.

بسیاری از آنها نفس راحتی از نتیجه انتخابات ریاست جمهوری آمریکا کشیدند؛ ناظران آمریکا در سراسر جهان در عجب اند که اوباما چگونه دستور کار جدید خود را در عرصه سیاست خارجی استفاده می کند.

در واقع آنها می دانند که مسائل سیاست خارجی نقش کمی در مبارزات انتخابی آمریکا داشته است.حتی مباحث مبارزات انتخاباتی که قرار بود مسائل کلان جهانی را مطرح کند، به سوی مسائل اقتصادی داخلی و آموزش و پرورش چرخید و هیچ ابتکار سیاست خارجی در طول مبارزات انتخاباتی اعلام نشد.

نتیجه منطقی این است که اوباما همان راه دوره قبل یعنی اجتناب از مسائل غیر ممکن مانند باتلاق اسرائیل و فلسطین و اداره مشکلات اجتناب ناپذیر با استفاده از عملگرایی استدلال ، را در عرصه سیاست خارجی ادامه می دهد. با درک این تفکر دست اول از «هارولد مک میلان» در مورد اینکه چگونه « وقایع ،پسر عزیز، وقایع » به دولت ضربه می زند، سیاست های اوباما به احتمال زیاد واکنشی است نه فعال.

البته استثناهایی هم در این سبک مدیریت وجود دارد. با نگاهی به میراث اوباما،می توان انتظار داشت وی یک یا دو سیاست خارجی اولیویت دار را مشخص کند.پویای انتخابات نشان می دهد یکی از این موارد اولویت دار که در حال حاضر در فهرست برنامه های رئیس جمهور قرار دارد، به گفته یک منبع آگاه در کاخ سفید، کاهش اثرات سوء تغییرات آب و هوایی است.

*پس موضوع هسته ای که اولویت سیاست خارجی اوباما در دور اول بود، چه می شود؟

دیدگاه او در سخنرانی ماه آوریل 2008 در پراگ بر کاهش مخاطرات هسته ای و آینده احتمالی جهانی عاری از سلاح های هسته ای اشاره داشت. بعدها در همان سال اوباما قدمی بی سابقه در یک جلسه از شورای امنیت سازمان ملل در اختصاص به خلع سلاح و عدم اشاعه برداشت.

بهار سال بعد اوباما میزبان اولین اجلاس جهانی در موضوع جلوگیری از تروریسم هسته ای بود.

توافق نامه جدید کاهش سلاح های هسته ای با روسیه، «استارت»، در ماه مارس 2010 یکی دیگر از دستاوردهای بدوی اوباما بود که نشان می داد کنترل سلاح پس از یک دهه خواب، دوباره به اولویت آمریکا تبدیل شده است. کنفرانس بین المللی موفق دیگری هم بهار همان سال پارچه نخ نمای حمایت آمریکا از پیمان منع گسترش سلاح های هسته ای (ان پی تی) را دوباره به هم بافت.

با وجود این دستاوردها، دستورکار هسته ای اوباما، به گل نشسته است.کار مهم در بسیاری از جبهه ها ادامه دارد، اما اهداف اصلی که وی در پراک عنوان کرده بود، با موانع غیر منقول مواجه شده است.

پیمان جامع منع آزمایش که اوباما به اخذ مجوز و تصویب آن امیدوار بود، مذاکرات قطع مواد شکاف پذیر که وی امیدوار به آغاز آن بود، شروع مذاکرات جدید کاهش تسلیحات با روسیه که به آغازش امید داشت و اقداماتی در جهت تقویت پیمان منع گسترش سلاح های هسته ای که اوباما آرزوی دیدنش را داشت، همه موارد به احتمال زیاد در 4 سال آینده هم انجام نشده باقی می مانند.

*لیست آرزوهای هسته‌ای آمریکا

 تصویب پیمان جامع منع آزمایش هسته ای در راس لیست آرزوهای آمریکا قرار دارد وقتی از شرکای آنها خواسته می شود بگویند واضح ترین گام ملموس به سوی خلع سلاح چیست. اقدام آمریکا در پیمان جامع منع آزمایش نیز احتمالا تصویب چین و تعدادی از 8 کشور دیگر که تایید آنها برای اجرای معاهده لازم است را راه می اندازد. آمریکا از سال 1992 سلاح های هسته ای را آزمایش نکرده است، اما مخالفان منع آزمایش می خواهند این گزینه همچنان باز باشد.