حضرت آیت الله خامنه ای در بخشی از بیاناتشان گفتند: همه کشورهای دنیا، بر فضای مجازی اِعمال مدیریت می‌کنند اما در کشور ما، برخی به رها بودن و ول بودن فضای مجازی افتخار می‌کنند درحالی‌که این شیوه به هیچ‌وجه افتخار ندارد.
رهبر انقلاب اسلامی تأکید کردند: مردم باید از فضای مجازی که وسیله آزادی است، استفاده کنند اما این فضا را نباید در اختیار دشمن قرار داد.
رسول جلیلی عضو حقیقی شورای عالی فضای مجازی در گفتگو با خبرنگار مهر در خصوص انتقادات مقام معظم رهبری به مدیریت فضای مجازی و راهکارهای جلوگیری از ول بودن این فضا اظهار داشت: فضای مجازی ما توسعه یافته است و ما در توسعه فضای مجازی طبق نیاز جامعه و در حد متوسط دنیا اقدام کردیم. به نحوی که از نظر توسعه فناوری و به ویژه فناوری ارتباطات زیرساختی، ما در سطح قابل قبولی نسبت به سایر کشورها قرار داریم.
وی گفت: اما آنچه که مورد گلایه حضرت آقا است به نبود حکمرانی جمهوری اسلامی در فضای مجازی و آسیب پذیری حکمرانی جمهوری اسلامی از طریق این فضا باز می‌گردد.
عضو شورای عالی فضای مجازی پهنای باند اینترنت را به مثابه بزرگراه‌های هر کشوری تعبیر کرد که بیشترین تعداد باندهای ارتباطی و ترابری را دارد و گفت: اما اگر بر این بزرگراه‌ها هیچ قانونی حکومت نکند و هر راننده‌ای مطابق خواست خود و در جهت مورد تمایل خود رانندگی کند، به طور قطع شاهد تصادف خواهیم بود. در این بزرگراه اگر پلیس، علائم رانندگی و دوربین نباشد مشخص است که هرج و مرج اتفاق می‌افتد و در این هرج و مرج، سود اصلی را کسانی خواهند برد که قصد خلاف دارند.
وی ادامه داد: این هرج و مرج و خلاف در فضای مجازی همان آثار ول بودن این فضا است که بنیان خانواده، مدرسه و هنجارهای اجتماعی را در هم می شکند و می‌تواند به خلاف امنیتی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی منجر شود.
جلیلی تاکید کرد: قطع به یقین می‌توانیم توسعه یافتگی و آزادی و حریم خصوصی را در فضای مجازی داشته باشیم در عین حال هم قانونمدار باشیم. اگر یک فناوری را به خدمت بگیریم و قوانین مان را بر آن حاکم کنیم، در این صورت هم فضای مجازی را توسعه داده‌ایم و هم این فضا دیگر رها نبوده و بدون قانون نیست و در آن حس امنیت وجود دارد.
وی تاکید کرد: تنها در این فضا کودک و خانواده احساس امنیت خواهند کرد. ما باید بتوانیم فرزندانمان را تحت یک محیط ایمن در فضای مجازی بسپاریم. همانطور که به امنیت مدارس اطمینان داشته و با خاطر امن فرزندانمان را تحویل مدارس می‌دهیم باید این احساس نسبت به فضای مجازی نیز وجود داشته باشد و مطمئن باشیم که فرزندان در فضای ایمن مجازی رشد می‌کنند.
نیاز کشور به فضای مجازی رهانشده ضرورت فطری است
جلیلی افزود: این امر مستلزم وجود یک سری قوانین و مستلزم رهانشدگی فضای مجازی است. اگر یک محیطی رها نشود، یعنی قانون بر آن حاکم است و در آن کسی مسئولیت می‌پذیرد. بنابراین کشور ما نیاز به فضای مجازی ناول و رها نشده دارد و این یک ضرورت فطری و اجتماعی است.
عضو حقیقی شورای عالی فضای مجازی با تاکید بر اینکه ما در سطح شورای عالی فضای مجازی به اندازه کافی سیاست وضع شده داریم ولی متأسفانه این سیاست‌ها به خوبی اجرا نشده و برخی از آنها نیز اصلاً اجرا نشده است، گفت: این کوتاهی‌ها اغلب مواقع با توضیح اینکه حالا فصل انتخابات است، آمادگی وجود ندارد و یا اینکه ممکن است علیه این اقدام وزارت ارتباطات، دیگران اقداماتی انجام دهند، صورت گرفته است.
وی با بیان اینکه با توضیح اینکه ما با فناوری نمی‌توانیم مقابله کنیم دست روی دست گذاشته‌ایم، تاکید کرد: این حد از یله گی و ول بودن که در فضای مجازی ما وجود دارد، در متوسط کشورهایی که دارای استقلال هستند و برای خود مقررات و هنجارهایی دارند، دیده نمی‌شود. این کشورها نمی‌گذارند از این هنجارها عدول شود. برای نمونه روسیه و ترکیه و حتی کشورهای عربی جنوب خلیج فارس، بیشتر از ما نسبت به فضای مجازی خود اشراف و احاطه دارند و اعمال قانون می‌کنند.
جلیلی با اشاره به اینکه بخشی از فضای مجازی ما که شامل محتوا، خدمت و ذهن سازی می‌شود توسط کشور متخاصمی که با ما سر دشمنی دارد و ما را تحریم کرده، مدیریت می‌شود، افزود: این کشور ما را تحریم می‌کند و هر زمان که محتوایی را علیه منافعش می بیند، آن را حذف می‌کند. این دشمن سوار بر ریل بخش قابل توجهی از فضای مجازی ما است.
شبکه ملی ما در خدمت محتوای کشورهای متخاصم است
عضو شورای عالی فضای مجازی با بیان اینکه شبکه ملی اطلاعات و زیرساخت ارتباطی و بخشی از زیرساخت اطلاعاتی که ایجاد شده است همگی در خدمت محتوا و سرویس دیگران است، گفت: دیگرانی که از ما مجوز نگرفته‌اند و حاضر به مجوز گرفتن از ما نیستند و ما هم در مقابل این عدم تمکین آنها از قوانین مان، دست روی دست گذاشته‌ایم.
وی با اشاره به گلایه رهبری از ول بودن فضای مجازی تاکید کرد: ما از ترس مرگ خود را به مرگ وادار کرده‌ایم؛ فکر می‌کنیم اگر جلو برویم مغلوب می‌شویم. این فکر مانع از آن شده است که جلو برویم، مذاکره کنیم و شرط بگذاریم. تقریباً این بخش از کار رها است؛ در این زمینه اقداماتی در نیمه اول دهه ۹۰ شمسی انجام شد اما در نیمه دوم این دهه، هیچ اقدامی در این باره صورت نگرفته است.