آنچه مقدمه ساز این توافق گردید و اجازه چانه زنی و به کارگیری مهارت های دیپلماسی تیم کنونی را در این نبرد سخت دیپلماتیک فراهم کرد عبارتند از:
۱- تدابیر و رهنمودهای امام خامنه‌ای که از یک سو اجازه تسلیم فشارها برای توقف روند فعالیت های هسته‌ای را ندادند و در شرایط امکان مانور و انعطاف نیز اجازه نرمش قهرمانانه و استفاده از ابزار دیپلماسی را برای دفاع از دستاوردهای هسته‌ای در عرصه‌ی سیاسی صادر فرمودند.
۲- ایثار و جهاد فرزندان ملت در عرصه‌های علم و فناوری هسته‌ای که علیرغم تمامی فشارها و تهدیدات تا مرز شهادت، از اراده و عزت مردم شریف ایران پاسداری کرده و با پیشرفت‌های حیرت آور و معجزه آسای خویش که برپایی سایت فردو، ساخت نسل‌های پیشرفته سانتریفیوژ و غنی سازی تا سطح ۲۰ درصد بود، امکان مذاکره از دست بالا و چانه زنی را برای حفظ اصل غنی سازی برای تیم‌های دیپلماسی فراهم ساختند.
۳- وحدت و رأی واحد تمامی گروه ها، جناح های سیاسی درون نظام و آحاد مردم بر دفاع از حق مسلم کشورها در دستیابی و حفظ فناوری هسته‌ای که بجز برخی عناصر ضعیف و یا وابسته حتی در بخش عمده‌ای از نیروهای غیر اسلامی نیز انگیزه دفاع از این حق وجود داشت.
۴- زحمات تیم‌های دیپلماسی و فرزندان انقلابی کشورمان در عرصه سیاست خارجی اعم از تیم‌های قبلی که با اصرار بر حقوق ملت و مدیریت زمان، امکان تداوم و پیشرفت‌های فناورانه را برای دستیابی به شرایط فعلی فراهم کردند و همچنین تیم جدید سیاست خارجی و هسته ای که با به کارگیری مهارت‌های دیپلماتیک، تسلیم فشارهای قدرت‌های استکباری نشده و با تلاش های مجدانه گام دیگری در تثبیت این دستاورد و در عین حال مقابله با زیاده طلبی قدرت‌های مستکبر برداشتند.
۵- تلاش ها و زحمات سربازان و رزمندگان عرصه دفاعی کشور که با آمادگی های همه جانبه و ایجاد بازدارندگی و نمایش توان دفاعی در برابر هر گونه تجاوز احتمالی علیه تاسیسات و مرکز هسته‌ای کشور، امکان عملی ساختن تهدیدات دشمنان را سلب و امنیت خاطر مسئولان نظام و مردم را برای ادامه مقاومت فراهم ساختند.
البته نباید فراموش کرد که نقطه مشترک همه این افتخار آفرینان، غیرت و عزتی بود که اوج آن در تلاش های جهادی دانشمندان هسته‌ای کشورمان و چهره پاک شهیدان گلگون کفن آنان، شهیدان علی محمدی، شهریاری، احمدی روشن و رضایی تجسم یافت؛ تلاش‌هایی که توهم دشمنان مغرور و متکبر پیشرفت‌های هسته‌ای و عزت ملت بزرگ ایران را در تامین سوخت ۲۰ درصدی در شرایط تشدید فشار تحریم و تهدیدات در عرصه عمل پاسخ داد و توانمندی علمی و عملی ایران اسلامی را در عرصه استقلال به دشمنان فهماند.
حال که خوشبختانه این جهادها، مقاومت‌ها و تدابیر در عرصه چانه‌زنی سیاسی اولین ثمرات را داده و حریف را متقاعد به پذیرش این حق کرده نباید توافق به منزله پایان کار تلقی و ما را از لوازم نیل به نتیجه مورد نظر باز دارد، ضرورت دارد بایسته هایی را مد نظر داشت:
۱- استحکام بخشی به ساخت درونی قدرت و تضمین قدرت ملی برای دفاع از حقوق مردم و کشورمان؛
۲- حفظ وحدت و اتحاد و نلغزیدن به دام دو قطبی موافق و مخالف مذاکره؛
۳- پیگیری خسارت های وارده به کشور که ناشی از تحریم‌های ظالمانه و بی‌مورد به کشور بوده و نگاه اعتقادی نظام به حرمت تولید، نگهداری و استفاده از سلاح اتمی و اینکه این توافق گویای ظلم بزرگ ناشی از توهم و انحصار طلبی آمریکا و متحدانش علیه مردم می‌باشد.
۴- عدم غفلت از ظلم‌ها و جنایت‌های آمریکا برای در هم شکستن مقاومت و عزت مردم کشورمان که از دوره کودتای ۲۸ مرداد تاکنون، از پشتیبانی ضد انقلاب و کودتاچیان نقابدار، تا عملیات صحرای طبس و همکاری با صدام و تحمیل جنگ و سرنگونی هواپیمای مسافربری تا لطمه به حقوق مردم با تحمیل تحریم‌های ظالمانه در پرونده سیاه آمریکا جا گرفته که نباید از حافظه تاریخی مردم پاک شود.
۵- عدم افزایش سطح مطالبات اقتصادی و اجتماعی با توجه به محدودیت سطح آزادسازی دارایی‌ها و حفظ سقف تولید و فروش نفت.
آخر اینکه به یاد داشته باشیم که توافق به عمل آمده موقتی و در مواردی برگشت پذیر تعریف شده و همچنان شرایط چانه زنی و دفاع از حقوق کشورمان نیازمند مشارکت همگانی و پشتیبانی های همه جانبه است
بصیرت