همه‌گیری کووید-۱۹ «تفکر جهانی و عملکرد محلی» را تسریع کرده است

به گزارش پایداری ملی به نقل از ایسنا،  این گزارش که توسط اجلاس جهانی تولید و صنعتی سازی (GMIS) و شرکت مشاوره پرایس واتر هاوس کوپرز (PwC) ارائه‌شده است، نشان می‌دهد که بسیاری از شرکت‌ها از فعالیت در سطح جهانی به یک مدل ترکیبی از عملیات «جهانی محلی» منتقل‌شده‌اند.

در این گزارش آمده است، بااین‌وجود، فرصت‌ها و خطرات مربوط به جهانی محلی سازی - روشی برای اداره یک تجارت جهانی که به‌اندازه کافی سریع است تا با نیازهای محلی نیز سازگار باشد - در کشورهای مختلف متفاوت است.

آنیل خورانا، مدیر PwC در ایالات‌متحده گفت: «بحران کووید-۱۹ هنگامی رخ داد که زنجیره‌های تامین جهانی از قبل تحت‌فشارهای جدید تعرفه‌ها و محدودیت‌های ناشی از اختلافات تجاری بودند.»

عمل متعادل‌سازی با توجه به جهانی محلی سازی ممکن است برای کشورهای مختلف متفاوت باشد، اما در اصل به عملیات جهانی سریع و چند مکانه، استفاده از فن‌آوری و دیجیتال‌سازی برای اطمینان از بینش و تصمیمات مبتنی برداده، شفافیت و انعطاف‌پذیری بیشتر و حتی کار آیی بهتر متکی در مقیاس کمتر از جهانی متکی است.

در این گزارش که بر خاورمیانه، آلمان، هند، ایالات‌متحده، انگلیس و چین متمرکز بود، آمده است که مشاغل برای به حداقل رساندن مشکلات ناشی از همه‌گیری باید جایگاه محلی خود، استفاده از رباتیک در تولید و تدارکات را افزایش و مدل هزینه تولید و منابع را تغییر دهند.

این مطالعه به دنبال جلسات پنل آنلاین در سری دیجیتال GMIS تهیه‌شده است. در این جلسات که طی چند ماه گذشته برگزار شد، بحث تغییر روزافزون به سمت جهانی محلی سازی در مقیاس ملی به دلیل همه‌گیری و تاثیر آن بر عملیات و زنجیره‌های تامین بحث شد.

بدر العلما، رئیس کمیته سازمان‌دهی GMIS گفت: «دیجیتالی سازی برای به‌کارگیری و اجرای استراتژی‌های موفقیت جهانی مهم است.»

اگر تولیدکنندگان نتوانند قدرت دیجیتالی شدن را تشخیص دهند، احتمالا شاهد از بین رفتن قدرت رقابتی خود خواهند بود. در سرتاسر خاورمیانه، کشورها با داشتن اولویت بالقوه انقلاب دیجیتال، دائما به دنبال راه‌هایی برای حمایت از سازمان‌ها هستند.

باوجود چالش‌های ناشی از همه‌گیری، PwC معتقد است که خاورمیانه برای یک سفر موفقیت‌آمیز در جهانی محلی سازی به‌خوبی آماده‌شده است.

بشار الجواری، شریک PwC خاورمیانه گفت: «در سال‌های اخیر کشورهای خاورمیانه  سرمایه‌گذاری گسترده‌ای در فناوری اطلاعات و ارتباطات (ICT) انجام داده‌اند تا وابستگی خود را به درآمد نفت کاهش دهند.»

«درنتیجه، تولیدکنندگان در خاورمیانه اکنون به فناوری برای مدرن سازی و بومی‌سازی زنجیره‌های تامین و تولید دسترسی دارند.»