مسئول پروژه‌های کشاورزی ستاد زیست فناوری معاونت علمی گفت: کشور ما سالانه میلیاردها دلار در زمینه واردات خوراک دام هزینه می کند در حالیکه می توان با اجرای طرحهای دانش بنیان از این هزینه کاست.
به گزارش پایداری ملی به نقل از مهر،دکتر سیف سهندی،گفت: در این ستاد پروژه‌های مرتبط با نهال‌های باغبانی، دام و طیور، کودهای زیستی و آفت کش‌ها، زیست دریا و آبزیان، واکسن، بهداشت دامپزشکی در دام و طیور مورد حمایت قرار می‌گیرد.
وی افزود: در هر یک از این حوزه‌ها پروژه‌هایی به ستاد توسعه زیست فناوری ارسال می‌شود که بعد از بررسی‌ها و تائید، مورد حمایت قرار می‌گیرند تا به محصول تبدیل شوند.
مسئول پروژه‌های کشاورزی ستاد توسعه زیست فناوری با اشاره به بخش واکسن گفت: تاکنون طرحهای زیادی از تولید مواد اولیه دارویی و واکسن، انواع کیت‌های تشخیصی و… در حوزه دام و طیور به ستاد آمده است.
وی با تاکید بر اینکه طرحهای اولویت دار امنیت غذایی ستاد توسعه زیست فناوری در همین ۵ بخش هستند، گفت: از دیگر مواردی که اهمیت زیادی دارند خوراک دام است.
مسئول پروژه‌های کشاورزی ستاد توسعه زیست فناوری معاونت علمی و فناوری افزود: جهاد کشاورزی از ستاد توسعه زیست فناوری درخواست داشته تا به این حوزه ورود پیدا کنیم و از شرکتهای این حوزه حمایت‌هایی داشته باشیم.
به گفته وی، شرکتهایی هستند که می‌توانند ۱۰۰ میلیون دلار از واردات کودهای شیمیایی جلوگیری کنند از این رو در صدد برآمدیم تا از شرکتهای این حوزه حمایت کنیم.
وی ادامه داد: کشور ما سالانه ۴.۳ میلیارد دلار برای واردات انواع خوراک دام و طیور هزینه می‌کند که بخش عمده آن شامل بیش از دو میلیارد دلار واردات بیش از ۹ میلیون تن ذرت، ۷۰۰ میلیون دلار انواع کنجاله و ۶۰۰ میلیون دلار جو دامی است.
سهندی افزود: اگر ۱۰ درصد این میزان را بتوان با اجرای این طرحهای دانش بنیان جایگزین خوراک دام تأمین کرد، می‌توان انتظار داشت که واردات بخشی از نهاده‌های دامی در سال اول به ارزش حداقل ۳۰۰ میلیون دلار کاهش یابد و این شروعی برای پوشش بخش عمده این محصولات و تولید آن خواهد شد.
وی افزود: در بخش کودها نیز پروژه‌هایی به ستاد توسعه زیست فناوری آمده اند و در حال اجرا هستند.
مسئول پروژه‌های کشاورزی ستاد زیست فناوری خاطر نشان کرد: بخش عمده ای از کودهای شیمیایی فسفاته و پتاسه وارداتی بوده که سالانه بیش از ۲۰۰ میلیون دلار برای کشور هزینه دارند و این در حالی است کودهای زیستی به طور میانگین می‌توانند جایگزین ۳۰ تا ۵۰ درصد مصرف کودهای شیمیایی شوند.