لادن حیدری در کارگاه سلامت و روان و پدافند غیرعامل گفت: هنر منبعث از روحی است که پروردگار در نهاد بشر به ودیعه نهاده و آثار هنری نه به عنوان یک موضوع فانتزی بلکه به چشم یک عنصر استراتژیک در کلیه مراحل رشد و توسعه کشور حایز اهمیت است.
به گزارش پایداری ملی به نقل از خبرگزاری شبستان ، امروز دوشنبه 23 تیرماه 1399 «لادن حیدری» معاون توسعه مدیریت و منابع وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در کارگاه آموزشی سلامت روان و پدافند غیرعامل ضمن خیرمقدم به حاضران در جلسه و مدیران و کارشناسانی که به صورت مجازی درجلسه حاضر بودند، گفت: وقتی جامعه با بحران مواجه می شود برای مقابله با بحران بر حسب نوع آن اقدامات دفاعی مختلفی می توان انجام داد. گاهی اقدامات دفاعی ، نظامی است و گاهی غیرنظامی.
معاون وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی افزود: اقدامات پیشگیرانه و دفاعی غیرنظامی موضوع پدافند غیرعامل است. تفاوت پدافند عامل و پدافند غیرعامل را می توان با تصور یک رزمنده که در حال دفاع از امنیت و مرزهای کشور است و یک پزشک که در حال مداوای بیماران است یا یک دانشمند که در حال ساخت یک داروی مهار بیماری همه گیر است به خوبی درک کرد. اقدامات غیرنظامی آنقدر تاب تفسیر وسیعی دارد که به نظر می توان سوای از اقدامات نظامی، هر اقدام دفاعی دیگر را موضوع پدافند غیرعامل دانست بی آنکه لازم باشد برای آن حدود و ثغوری تعیین کرد.
حیدری معاون وزیر همچنین گفت: بحران جدیدی که نه تنها کشور ما بلکه کل دنبا با آن درگیر شده یعنی بیماری کرونا جنبه های نوینی از پدافند غیرعامل را برای همه بویژه سطوح تصمیم گیر و تصمیم ساز مشخص کرده است. شاید تا قبل از شیوع این ویروس، هم قرنطینه کردن کل جامعه دور از ذهن بود و هم به همان اندازه نقش هنر و آثار فرهنگی هنری در پدافند غیرعامل. به خاطر دارم وقتی برای بررسی لایحه حمایت از مالکیت ادبی – هنری به مجلس می رفتیم بارها این جملات را از افراد مختلف شنیدیم که می گفتند اول باید اقتصاد جامعه و مشکلات سیاست خارجی و بیکاری و اعتیاد حل شود بعد به فکر هنر و هنرمند این موضوع فانتزی بود. هر چه از اهمیت هنر و فرهنگ در حل معضلات پیش گفته؛ اظهار می گردید گاهی در جواب فقط لبخند تحویل می گرفتیم و می دانستیم که باورشان نشده فرهنگ و هنر می تواند چه تاثیری بر جامعه داشته باشد. گمان می کردند چون نماینده دستگاهی هستیم که مدیریت اجرایی فرهنگ و هنر را بر عهده داریم، ناگزیریم چنین از ارزشهای هنر و فرهنگ صحبت کنیم ؛ اما کرونا و بویژه دوران قرنطینه خط بطلانی کشید بر روی تمام بی مهری هایی که سالها تحت تأثیر شرایط سیاسی اقتصادی جامعه به فرهنگ و هنر می شد.
معاون توسعه مدیریت و منابع در ادامه بیان کرد: ویروس کوید 19 بیشتر از اینکه جان بگیرد، آرامش روانی مان را گرفت و مختل کرد. ترس از بیمار شدن و خدای ناکرده بدرود زندگی گفتن، زندگی خیلی از ما انسانها را تحت الشعاع خود قرار داده، باعث شده برای حفظ سلامتی و کنترل بیماری از اجتماعات فاصله بگیریم و تا حد ممکن است هم دوری کنیم. تاثیرات ویروس کرونا بر سبک زندگی شخصی و اجتماعی ما خواسته یا ناخواسته عامل ایجاد افسردگی شده است. کرونا بالاخره شکست می خورد اما انسانهایی که سلامت ذهنشان بهم ریخته و به یک انسان مضطرب و وسواسی تبدیل شده ا ند زمان زیادی لازم دارند تا بهبود یابند.
وی افزود: شاید تا به حال فکر نکرده باشیم که چرا با اینهمه فشار عصبی و اخبار بد و ناامید کننده توانستیم تا امروز دوام بیاوریم و نه تنها خود را نباختیم بلکه به شکست دادن کرونا و داشتن فردایی بهتر امیدواریم. سوال این است چه چیزهایی به ما کمک کرده که از فشار روانی این بیماری رهایی یابیم؟ جمعیت کشور ما عدد قابل توجهی است اما آیا این ویروس و این قرنطینگی باعث شد که جامعه به جامعه ناامید تبدیل شود؟ براستی علت اینهمه روحیه قوی در مردم ما چه بوده و هست؟ در کنار تأثیرات غیرقابل انکار ارزشهای دینی و توجه به معنویات، بعد دیگر امور معنوی یعنی آثار ادبی هنری هم در این بارور ماندن درخت امید در کشورمان بی تاثیر نبوده است. تصور کنید دولت تصمیم به قرنطینه کردن جامعه می گرفت اما برای گذراندن دوران قرنطینه برنامه ای نداشت. تصور کنید فیلمی به نمایش در نمی آمد کتابی نبود که خوانده شود یا موسیقی ای نبود که شنیده شود. بدون این آثار ادبی – هنری تصور قرنطینه بیشتر از خود ویروس کرونا آزار دهنده تر می شد. ایام قرنطینه فرصتی شد مردم البته تحت تاثیر جنبه های آموزشی و انگیزشی فضای مجازی و شبکه های اجتماعی، به امور هنری بیشتر روی آورند.
معاون وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در ادامه بیان کرد: بی شک هر کدام از ما تجربه انجام حداقل یک کار هنری را در آن ایام به خاطر داریم. به نظر شما علت توجه بیشتر مردم به امور هنری از دوران قرنطینه تا به امروز چیست؟ مسلماً پاسخ وقت گذرانی نیست چرا که خوابیدن بهترین گزینه برای وقت گذرانی بود اما چرا بیشتر از اینکه بخوابیم سعی کردیم به فعالیت فرهنگی هنری بپردازیم، به موسیقی گوش دهیم و فیلم و سریال ببینیم؟ جواب واضح است؛ چون هنر و پرداختن به امور هنری آرامش بخش است. نقش درمانی دارد. از اضطراب می کاهد و امید را در دلها زنده می دارد. اگر قبل از کرونا به این خاصیتها و ویژگی هنر می پرداختیم شاید کمتر تایید می شدیم. در کنار سایر ویژگیهای مثتبی که این ویروس بهمراه داشته، پی بردن به ارزش هنر بعنوان یک عامل دفاعی و چه بسا تهاجمی به فشارهای روحی وروانی، جایگاه آنرا بویژه در مباحث و سیاستگزاری های پدافند غیرعامل مشخص تر ساخته که انتظار می رود زین پس به این بعد هنر هم به هنگام اتخاذ تصمیمات کلان پدافند غیرعامل بیشتر توجه شود.
لادن حیدری افزود: هنر منبعث از روحی است که از پروردگار در نهاد بشر به ودیعه گذاشته شده است. درک و شناخت تاثیرات معنوی و روحی آن و بهره مندی از این تاثیرات در حیات و رشد جوامع و مقابله با بلایا در این کارزار نرم تا حدودی قوت گرفته است از اینرو امیدواریم هنر و خاصیت درمان کنندگی و ارامش بخشی آن بتواند بیش از پیش در حرکت مان در جاده های ناهموار پیش رو یاریمان کند و به هنر و آثار هنری نه بعنوان یک موضوع فانتزی بلکه به چشم یک عنصر استراتژیک در کلیه مراحل رشد و توسعه کشور نگریسته شود.
حیدری در پایان گفت: تا فرصت باقیست باید برای استفاده از این قدرت نرم بعنوان یک عامل دفاعی غیرنظامی موثر و کارامد برنامه ریزی کنیم و تا حد ممکن از ارزشهای هنر برای بهبود اوضاع روانی مردم کشور بوژه در این حال و روز بحران زده بهره بگیریم.