روباه ها در حال نوشتن قوانینی برای مرغدانی سبز جدیدند!

به گزارش پایداری ملی به نقل از خبرگزاری فارس: آب و هوا. پدیده ای که اکنون باید به آن اندیشید. ابرشرکت ها و ابرمیلیاردرهای زیادی در طول چند دهه اخیر پشت جهانی سازی اقتصاد جهان قرار داشته اند که تنها به فکر منافع و کاستن از هزینه های خود بوده اند، کسانی  که چنین لطمات سنگینی را هم در جهان صنعتی و هم در اقتصادهای توسعه نیافته در آفریقا، آسیا، آمریکای لاتین به محیط زیست ما وارد آورده اند. آنها اکنون در حال هدایت حامیان جنبش «مردمی» کربن زدایی از سوئد و آلمان گرفته تا ایالات متحده و سایر نقاط هستند.

با هر اعتقادی که ممکن است انسان درباره خطرات دی اکسید کربن و مخاطرات گرمایش جهانی یا این واقعیت داشته باشد که با افزایش یک و نیم تا دو درجه ای میانگین دمای زمین دقیقا در طول 12 سال آینده می تواند به یک فاجعه جهانی منجر شود، اما این نکته نیز شایان ذکر است که چه کسی سیل تبلیغات و فعالیت های آب و هوایی را که هم اکنون در جریان است هدایت می کند؟

چند سال پیش از آنکه ال گور و دیگران تصمیم بگیرند از یک دختر مدرسه ای نوجوان سوئدی به عنوان یک قهرمان جلو صحنه برای اثبات اضطرار اقدام آب و هوایی استفاده کنند یا در آمریکا الکساندریا اوکاسیو کورتز همگان را به یک سازماندهی مجدد و کلی اقتصاد حول یک «برنامه اصلاحات اقتصادی سبز» دعوت کند، غول های فاینانس شروع به تدوین طرح هایی برای هدایت صدها میلیارد دلار از پول به سمت سرمایه گذاری های آینده در شرکت های معمولا بی ارزش «آب و هوایی» کردند.

در سال 2013 بعد از سال ها آماده سازی دقیق و همه جانبه، یک شرکت معاملات املاک و مستغلات سوئدی به نام واساکرونان اولین «اوراق قرضه سبز» شرکتی را به جریان انداخت. دیگران از جمله اپل، اس ان سی اف و بانک اعتباری بزرگ فرانسوی اگریکول نیز مسیر این شرکت را دنبال کردند. در نوامبر 2013  شرکت بحران زده تسلا متعلق به الون ماسک اولین «اوراق بهادار دارایی پشتیبان خورشیدی» را به جریان انداخت. امروز بر اساس چیزی که «ابتکار اوراق قرضه آب و هوایی» نامیده می شود، بیش از 500 میلیارد دلار از این دست اوراق قرضه سبز معوقه وجود دارد. 

خالقان فکر اوراق قرضه می گویند که هدف آنها پیروزی بر یک سهم بزرگ 45 تریلیون دلاری از دارایی هایی است که در سطح جهانی تحت مدیریت قرار دارد و برای  سرمایه گذاری در پروژه های «سازگار با محیط زیست» اسما تعهد داده اند.

شاهزاده چارلز پادشاه آینده انگلیس به همراه بانک انگلیس و فاینانس سیتی لندن  «ابزارهای مالی سبز» را تبلیغ کرده اند که «اوراق قرضه سبز» هدایت آن را برای تغییر مسیر طرح های بازنشستگی و صندوق های دوجانبه به سمت پروژه های سبز بر عهده دارد. یک بازیگر کلیدی در مرتبط کردن موسسات مالی جهانی با «دستور کار سبز»،  مارک کارنی رئیس در حال کناره گیری بانگ انگلیس است. در دسامبر 2015 «هیئت ثبات مالی» وابسته به بانک تسویه های بین المللی به ریاست آن زمان کارنی، «کارگروه انتشار اطلاعات مالی مرتبط با مسائل آب و هوایی» را برای مشاوره به «سرمایه گذاران، وام دهندگان و بیمه ها در مورد خطرات مرتبط با مسائل آب و هوایی» ایجاد کرد. از نگاه بانکداران مرکزی جهان، این تمرکز به طور خاصی غریب به نظر می آمد.

در سال 2016  کارگروه انتشار اطلاعات مالی مرتبط با مسائل آب و هوایی به همراه سیتی لاندن کورپوریشن و دولت انگلیس ابتکار مالی سبز را با هدف هدایت تریلیون ها دلار به سمت سرمایه گذاری های «سبز» راه اندازی کردند. بانکداران مرکزی «هیئت مدیره ثبات مالی» 31 نفر را از کارگروه انتشار اطلاعات مالی مرتبط با مسائل آب و هوایی نامزد کردند. در این کارگروه به ریاست مایکل بلومبرگ میلیاردر، افرادی کلیدی از جی پی مورگان چیس، از بلک راک که یکی از بزرگ ترین مدیران دارایی دنیا با حدود 7 تریلیون دلار دارایی محسوب می شود، بارکلیز بانک، اچ اس بی سی، بانک لندن و هنگ کنگ که مکررا به خاطر پولشویی مواد مخدر و دیگر پول های سیاه جریمه شده بود، سوئیس ری دومین بازبیمه گر بزرگ جهان، بانک آی سی بی سی چین، تاتا استیل، انی اویل، شرکت داو کیمیکال، غول معدنی بی اچ پی بیلینگتون و دیوید بلاد از «جنریشن اینوستمنت ال ال سی» متعلق به ال گور عضویت دارند. در نتیجه چنین به نظر می رسد که روباه ها در حال نوشتن قوانینی برای مرغدانی سبز جدید باشند.

کارنی از بانک انگلیس، یک بازیگر کلیدی در تلاش ها برای واداشتن سیتی لندن به یک مرکز پولی برای فاینانس سبز جهانی نیز محسوب می شود. فیلیپ هموند وزیر دارایی وقت انگلیس در جولای 2019 طرح یک «راهبرد فاینانس سبز: تبدیل کردن فاینانس برای آینده ای سبزتر» را منتشر کرد. 

در این جزوه آمده است «یکی از موثرترین ابتکاراتی که ظاهر شده، کارگروه افشاگری اطلاعات مالی مرتبط با مسائل آب و هوایی» وابسته به هیئت مدیره ثبات مالی متعلق به بخش خصوصی است که از حمایت مارک کارنی برخوردار بود و ریاست آن را مایکل بلومبرگ بر عهده داشت. 

موسساتی بر این ابتکار مهر تایید گذاشته اند که نماینده دارای هایی 118 تریلیون دلاری در سطح جهان بودند.» به نظر می رسد که در اینجا با یک طرح مواجه باشیم. طرح مالی کردن کل اقتصاد جهانی با استفاده از هراس از سناریوی به پایان رسیدن جهان به منظور  دستیابی به اهدافی من درآوردی همچون «آلودگی گازهای گلخانه ای صفر».

گلدمن ساکس، بانک همه جا حاضر وال استریتی که از جمله ماریو دراگی رئیس در حال کناره گیری ای سی بی و کارنی رئیس بانک انگلیس از آن بیرون آمده اند، به تازگی از اولین شاخص جهانی سهام های زیست محیطی سطح بالا پرده برداشته است که این کار را با همکاری سی دی پی مستقر در لندن، یا «پروژه انتشار کربن» سایق انجام داده است. سی دی پی مخصوصا از سوی سرمایه گذارانی چون اچ اس بی سی، جی پی مورگان چیس، بانک آمریکا، مریل لینچ، گلدمن ساکس، امریکن اینترنشنال گروپ و استیت استریت کورپ تامین مالی می شود.

هدف از معرفی این شاخص جدید، اغوای صندوق های سرمایه گذاری، سیستم های بازنشستگی دولتی همچون کال پرز(سیستم بازنشستگی کارکنان دولتی کالیفرنیا) و کال استرز (سیستم بازنشستگی معلمان ایالت کالیفرنیا) با مجموعا بالغ بر 600 میلیارد دلار دارایی برای سرمایه گذاری در اهدافی است که آنها با دقت انتخاب کرده اند. شرکت های دارای امتیاز بالا در این شاخص عبارتند از آلفابت که گوگل مالک آن است، مایکروسافت، آی ان جی گروپ، دیاجیو، فیلیپ، دانون و صد البته گلدمن ساکس.

در این مرحله، وقایع  چرخش بدبینی برانگیز کرد که در نتیجه آن ما هم اکنون با فعالان آب و هوایی به شدت محبوب و به شدت تبلیغ شده ای چون گرتا تانبرگ سوئدی یا الکساندر اوکاسیو کورتز 29 ساله از نیویورک و اصلاحات اقتصادی جدید سبز او مواجه هستیم. اما  با وجود نیات صادقانه این فعالان زیست محیطی، ممکن است یک ماشین مالی به خوبی روغنکاری شده در پشت آنها  وجود داشته باشد که با هدف تامین منافع خود به تبلیغ و ترویج آنها بپردازد.

گرتا تانبرگ بخشی از شبکه ای است که ارتباطات قدرتمندی با سازمان ال گور دارد؛ کسی که به 

شکلی بدبین کننده و حرفه ای  از سازمان هایی چون سازمان ملل، کمیسیون اروپایی، برای منافع مالی واقع در پشت دستورکار آب و هوایی فعلی بازاریابی و از آن استفاده می کند. 

همانطور که کوری مورنینگ استار  پژوهشگر و فعال آب و هوایی کانادایی در یک رشته از پست های عالی خود مستند کرده،  چیزی که در خطر است شبکه ای کاملا در هم تنیده است که با سرمایه گذار آّب و هوایی آمریکایی و فرد صاحب منافع بسیار ثروتمند از مقوله آب و هوا یعنی ال گور رئیس جنریشن اینوستمنت گروپ مرتبط است.

شریک گور یعنی دیوید بلاد از مقامات پیشین گلدمن ساکس همانطور که پیشتر اشاره شد یکی از اعضای کارگروه انتشار اطلاعات مالی مرتبط با مسائل آب و هوایی  است که هیئت مدیره ثبات مالی آن را ایجاد کرده است. 

گرتا تانبرگ به همراه جیمی مارگولین دوست فعال آب و هوایی آمریکایی 17 ساله خود هر دو در فهرست «مشاور و معتمد ویژه جوانان» در سازمان غیر انتفاعی  سوئدی «ما وقت نداریم» هستند که مدیر عامل آن اینگمار رنتزوگ آن را ایجاد کرده است. 

رنتزوگ یکی از اعضای  «رهبران سازمان های واقعیت آب و هوایی» ال گور و بخشی از «کارگروه سیاستگذاری های آب و هوایی اروپایی» است. او در مارس 2017 توسط ال گور در دنور و دوباره در ژوئن 2018 در برلین آموزش های لازم را دیده است. «پروژه واقعیت آب و هوایی» ال گور یکی از شرکای «ما وقت نداریم» محسوب می شود.

الکساندریا اوکاسیو کورتز سناتور کنگره  نیز که  در اولین روزهای  ورودش به کنگره  با رونمایی از طرح یک «اصلاحات اقتصادی جدید سبز» - که در کل هزینه ای شاید 100 تریلیون دلاری برای اقتصاد آمریکا به همراه دارد - ورود پر سر و صدایی داشت، بدون راهنمایی های ماهرانه به این نقطه نرسیده است. الکساندریا اوکاسیو کورتز علنا پذیرفته است که او با اصرار گروهی به نام «دمکرات های عدالت» تشویق به شرکت در مبارزات انتخاباتی برای کنگره شده است. 

او در یکی از مصاحبه هایش گفته است «اگر حمایت دمکرات های عدالت و «کنگره کاملا جدید» نبود نمی توانستم در انتخابات شرکت کنم. در واقع  این سازمان ها بودند که در وهله اول از من خواستند در انتخابات شرکت کنم. آنها کسانی هستند که یک سال و نیم پیش با من تماس گرفتند...» اکنون به عنوان عضو کنگره از جمله مشاوران الکساندر اوکاسیو کورتز باید به زک اکسلی از موسسان «دمکرات های عدالت» اشاره کرد. اکسلی از اعضای «جامعه باز» بوده و برای ایجاد سازمانی که باید آن را سلف دمکرات های عدالت دانست و کار آن یارگیری نامزدهای منتخب برای شرکت در انتخابات بود، از جمله از «بنیاد های جامعه باز» و بنیاد فورد کمک مالی دریافت کرده است.

ارتباط بین بزرگ ترین گروه های مالی جهان، بانک های مرکزی و شرکت های جهانی در فشار جاری برای در پیش گرفتن اجرای یک راهبرد آب و هوایی رادیکال با هدف کنار گذاشتن اقتصاد سوخت های فسیلی به نفع یک اقتصاد سبز مبهم و توضیح داده نشده، به نظر می آید کمتر به نگرانی بی غل و غش مربوط به ایجاد محیط زیستی سالم و پاک برای تداوم حیات سیاره ما باشد. 

بلکه به نظر می آید یک دستور کار باشد که در اصل با دستور کار 2030 سازمان ملل برای اقتصاد «پایدار» و هدایت عملا تریلیون ها دلار در قالب ثروتی جدید برای بانک های جهانی و غول های مالی که  قدرت های واقعی را در این حوزه تشکیل می دهند مرتبط باشد.

در فوریه 2019 به دنبال یک سخنرانی گرتا تانبرگ در کمیسون اروپایی در بروکسل، رئیس وقت کمیسیون اتحادیه اروپا ژان کلود یونکر بعد از آنکه با افتخار دست گرتا را بوسید، برای به صحنه آوردن شعبده واقعی روی صحنه آمد. 

او به گرتا و رسانه ها گفت که اتحادیه اروپا باید صدها میلیارد یورو را برای  مقابله با تغییرات آب و هوایی ظرف 10 سال آینده هزینه کند. یونکر پیشهاد کرد که بین سال 2021 تا 2027 «هر یک یورویی که در درون بودجه اتحادیه اروپا هزینه می شود یک چهارم آن به کاستن از اثرات تغییرات آب و هوایی اختصاص یابد.» چیزی که یونکر مکار نگفت این بود که این تصمیم هیچ ربطی به درخواست فعال جوان سوئدی نداشت. این کار تا 26 دسامبر 2018 در «نشست یک سیاره» یک سال کامل طول کشیده بود تا همراه با سیاست های بانک جهانی، بنیادهای بلومبرگ، کنفرانس اقتصاد جهانی و دیگران اجرایی شود. یونکر با زیرکی از توجهی که رسانه ها به این دختر نوجوان سوئدی کرده بودند برای تبلیغ دستور کار آب و هوایی خود استفاده کرد.

اشتباه نکنید. وقتی که متنفذترین شرکت های چند ملیتی، بزرگ ترین سرمایه گذاران جهان از جمله بلک راک و گلدمن ساکس، سازمان ملل، بانک جهانی، بانک انگلیس و دیگر بانک های مرکزی از جمع هیئت مدیره ثبات مالی برای تامین مالی یک به اصطلاح دستور کار سبز به صف می شوند - حال آن را اصلاحات اقتصادی جدید سبز بنامید یا هر چیز دیگر - زمان آن است که نگاهی به پشت صحنه کارزارهای عمومی فعالان آب و هوایی برای یافتن دستور کار واقعی انداخته شود. تصویری که ظاهر می شود  تلاش برای سازماندهی مالی مجدد اقتصاد جهانی با استفاده از مقوله آّب و هواست، با تلاش برای متقاعد کردن ما مردم عادی به انجام فداکاری های ناگفته برای «نجات سیاره ما.»

در سال 2010 رئیس گروه کاری 3 پنل بین دولتی سازمان ملل در امر تغییرات آب و هوایی دکتر اوتمار ادنهوفر در مصاحبه ای گفت: «باید به روشنی گفت که ما با سیاست آب و هوایی به صورت واقعی ثروت جهان را از نو توزیع می کنیم. باید خود را از قید این توهم رها کرد که سیاست آب و هوایی بین المللی یک سیاست زیست محیطی است. این سیاست دیگر هیچ ربطی به سیاست های زیست محیطی با مشکلاتی چون جنگل زدایی یا سوراخ لایه ازون ندارد.» باید در نظر داشت که از آن زمان  به بعد راهبرد سیاستگذاری های اقتصادی در این حوزه بسیار بیشتر گسترش یافته است.