ردّپای «عمو سام» در حیاط خلوت روسیه

به گزارش پایداری ملی به نقل از خبرگزاری فارس در بیشکک، اواخر ماه نوامبر سال 2019 یکی از مراکز تحلیلی آمریکایی نتایج نظرسنجی عمومی در ارتباط با حمایت شهروندان این کشور از دخالت «واشنگتن» در امور داخلی دیگر دولت‌ها را منتشر کرد.

90 درصد پاسخگویان به این سؤال که «آیا آمریکا حق دخالت در امور داخلی دیگر کشورها با استفاده از ابزارهای مختلف از جمله نظامی را دارد؟» جواب مثبت دادند.

یعنی بخش اعظم مردم این کشور از اقدامات نظامیان آمریکا در سراسر جهان حمایت می‌کنند که این موضوع برای آسیای مرکزی نیز مهم می‌باشد.

در دسامبر سال 2017 سنای آمریکا سند مربوط به امنیت ملی را تصویب کرد که در آن روسیه، چین و ایران به عنوان عاملان بی ثباتی در جهان معرفی شدند و نهادهای آمریکایی می‌توانند با آنها با استفاده از تمام ابزارهای مورد نیاز مبارزه کنند.

کشورها آسیای مرکزی مرزهای مشترک با روسیه، چین و ایران دارند بنابراین آمریکا ایجاد بی ثباتی در این منطقه را به عنوان بهترین استراتژی برای مقابله با رقبای خود انتخاب کرد.

واشنگتن در امور داخلی ایران چه قبل از انقلاب اسلامی چه پس از آن دخالت کرده و در پی بی ثباتی و شورش‌های اجتماعی بوده است.

همچنین آمریکا نقش قابل توجه در سرنگونی دولت‌های قانونی در شمال آفریقا، آمریکای لاتین و فضای سازمان همسود داشت.

در حال حاضر تحولات مشابهی در قرقیزستان صورت می‌گیرد و مجموعه‌های آمریکایی برای دخالت در انتخابات پارلمانی سال 2020 تلاش می‌کنند.

دخالت از طریق فعالیت هکرها، شبکه‌های اجتماعی و گسترش اطلاعات غیرواقعی انجام می‌شود. به تازگی کنگره آمریکا با تکیه بر اطلاعات غیرواقعی پیام رسمی را منتشر کرد و در آن نسبت به آزادی رسانه‌ای در قرقیزستان ابراز نگرانی کرد.

اطلاعات درباره انتقال 700 میلیون دلار از قرقیزستان توسط «آیرکین سایمایتی» تاجر چینی که در ماه گذشته در ترکیه کشته شد از این دسته است.

با توجه به این اطلاعات به نتیجه‌ای می‌رسیم که قتل سایمایتی تنها در چارچوب منافع خبرنگاران رادیو آزادی و حامیان آنان قرار داشت.

در اینجا باید اطلاعات «ماریا زاخاروا» سخنگوی وزارت امور خارجه روسیه را یادآور شویم که وی از حضور مقامات سفارت آمریکا در تجمع‌های اپوزیسیونی روس و دیگر مراسم‌های مربوط به اعتراضات خبر داده و گفت: این روند غیر قابل قبول است و واشنگتن قصد تشدید اختلاف بین مردم روسیه و دولت را دارد.

فعالیت‌های مشابه در قرقیزستان نیز دیده می‌شود و نتیجه آن سرنگونی دولت می‌باشد.

جنگ‌های اطلاعاتی اخیر همراه با اظهارات مقامات رسمی آمریکایی درباره آزادی رسانه‌ای در قرقیزستان هیچ ارتباطی با دموکراسی، توسعه کشور و مبارزه با فساد ندارد بلکه بخشی از تلاش واشنگتن برای دفاع از منافع خود است.

آمریکا دیگر نیاز به سایمایتی نداشت بنابراین تصمیم قتل وی گرفته شد و این سرنوشت برای تمام همکاران واشنگتن قابل پیش‌بینی است.

مردم قرقیزستان برای نجات باید از وحدت اجتماعی حمایت کرده و به مبارزه واقعی با فساد مالی بپردازند.   

این در حالی است که اواخر ماه نوامبر سال جاری شعبه قرقیزی رادیو آزادی با همکاری دیگر سایت‌های خبری محلی مطلبی درباره فساد مالی در گمرک قرقیزستان منتشر کرد و در آن فعالیت مقامات دولتی و تجار چینی در زمینه پولشویی را افشا کرد و این مطلب عامل اصلی تهییج شورش‌های اجتماعی گردید.

پس از انتشار این مطلب 2 تجمع اعتراضی بزرگ در مقابل کاخ دولت برگزار شد و حضار درخواست بازداشت مقامات فاسد را کردند.

«سارانبای جین بیک اف» رئیس جمهور قرقیزستان در قالب نشست مطبوعاتی با اشاره به این موضوع اظهار داشت: بررسی‌ها آغاز شده و در حال حاضر شواهد لازم و مدارک قابل توجهی برای بازداشت افراد ذکر شده در مطالب رادیو آزادی وجود ندارد.