به گزارش پایداری ملی، مین‌روب‌های آمریکایی که به دنبال مین‌روبی در خلیج فارس هستند به دلیل سن بالایی که دارند در صورتی که نیاز به مین‌روبی کامل مسیرهای کشتی‌رانی باشد عملا نمی‌توانند به وظیفه خود به طور کامل عمل کنند.
به گزارش پایگاه خبری «سلون»، یکی از افسران این کشتی‌های مین روب امیدوار است با مطرح کردن این موضوع در رسانه‌ها ممکن است نیاز برای ایجاد تغییرات در آنها را عملی کند.
وی می‌گوید: «ما واقعا کشتی‌هایی هستیم که در نیروی دریایی فراموش شده‌ایم.»
یکی دیگر از افسران نیروی دریایی آمریکا که در یک مین‌روب در ناوگان پنجم نیروی دریایی آمریکا فعال است، اظهارات مشابهی داشته و گفته در حالی که تنش‌ها با ایران هر روز در حال افزایش است، چهار مین‌روبی که در خلیج فارس مستقر هستند به صورت عملی غیر قابل اعتماد بوده و ابراز تردید کرد که افسران مافوق در شرایط بحران واقعا این مین‌روب‌ها را به عملیات اعزام کنند.
این کشتی‌ها یکی از ابزارهای اولیه نیروی دریایی برای پیدا کردن و خنثی سازی مین‌ها هستند. این کشتی‌ها از فناوری شناسایی راداری برای یافتن این مین‌ها استفاده می‌کنند. سپس این مین‌ها به شیوه‌ها مختلف خنثی می‌شوند.
بر اساس گفته یکی از افسران این کشتی‌ها، مین روب‌های فرسوده‌ای که در خلیج فارس مستقر هستند به صورت مرتب نیازمند تعمیرات هستند و حتی شرکت‌هایی که باید قطعات مختلف این مین‌روب‌ها را تولید کنند دیگر وجود ندارند.
پاکسازی مین‌ها از خلیج فارس به صورت موثر نیازمند چندین کشتی است که به صورت پایدار تحت فعالیت باشند. این در حالی است که بر اساس گزارش‌ها طی سال گذشته فقط سه ماه بوده که بیش از یک کشتی شرایط کافی برای انجام ماموریت را داشته است.
یکی از افسرانی که بر روی یکی از مین روب‌های مستقر در خلیج فارس حاضر است می‌گوید: «در صورتی که فراخوان شود ما مشتاق هستیم که به عملیات بپردازیم و سیستم‌ها را به بهترین حالتی که امکان عملیاتی شدن را دارد، راه‌اندازی کنیم اما نگرانی من این است که این کشتی‌ها قدیمی هستند و همانند تمامی کشتی‌های فرسوده ممکن است از هم فرو بپاشند.»
کشتی‌های مین‌روب کلاس آونجر در اواخر دهه 80 قرن گذشته و اوایل دهه 90 میلادی ساخته شده‌اند و سال گذشته باید از رده خارج می‌شدند اما زمان از رده خارج شدن آنها همواره به تاخیر افتاده است چون هنوز جایگزین کارآمدی برای آنها وجود ندارد. آخرین برآورد نیروی دریایی آمریکا این بود که تمامی این کشتی‌ها در در سال 2023 از رده خارج شوند.
از سوی دیگر مقامات ارشد نیروی دریایی آمریکا معتقدند که ناوگان جنگی آنها در خلیج فارس که ترکیبی از کشتی‌های فرسوده، پهپادها و بالگردهایی با فناوری بالا است، بهترین در جهان است.
همچنین یکی از سخنگوهای نیروی دریایی آمریکا اخیرا گفته است که ناوگان مین‌روب آمریکا کاملا آماده انجام ماموریت خود برای یافتن و خنثی سازی مین‌ها است.
وی افزود: «پهپاد زیردریایی، نرخ موفقیت بسیار بالایی دارد و سیستم راداری کشتی‌ها دقت بسیار بالایی در شناسایی مین‌ها دارند.»
این سخنگوی نیروی دریایی مدعی شده که تمامی چالش‌هایی که این کشتی‌های قدیمی مین‌روب با آن مواجه بودند برطرف شده و تعمیر و نگهداری آنها انجام شده و آماده انجام ماموریت‌های خود هستند.
وی افزود که ماه پیش هر 4 کشتی مین‌روبی که در خلیج فارس مستقر بودند همزمان آماده عملیات بودند.
البته یکی از افسرانی که بر روی این کشتی‌ها مستقر بود گفته که حضور همزمان این 4 کشتی مین روب فقط برای عکس گرفتن بوده و بسیار به ندرت دیده شده که هر 4 کشتی آماده عملیات باشند.
تلاش‌ها برای جایگزینی کشتی‌های مین‌روب با نمونه جدید آن بسیار هزینه‌بر بوده است.
یک پیمانکار دفاعی که طی سال‌های اخیر با کشتی‌های مین‌روب کار می‌کرد می‌گوید که این کشتی‌ها با حجم وسیعی از مشکلات مکانیکی مواجه هستند. بر اساس گفته یکی از ملوانان، ناوشکن MCM6 اخیرا کاملا از ناوگان نیروی دریایی در خلیج فارس کنار گذاشته شده است و دلیل آن عدم تعمیر شدن قطعات کلیدی این ناو بوده است. این کشتی از آب خارج شده و ملوانان آن به صورت تمسخر آمیز از آن با عنوان ساختمان شماره 6 یاد می‌کنند چون واقعا دیگر قادر به حرکت نیست.
یکی دیگر از پیمانکاران نظامی که بر روی مین‌روب‌ها کار می‌کند می‌گوید که نیروی دریایی به صورت تاریخی کاملا وابسته به آموزش‌های رایانه‌ای بوده است و ملوانان کشتی‌ها اغلب نمی‌دانند که چگونه از تجهیزات خود استفاده کنند.
نیروی دریایی آمریکا نخستین مین‌روب مدرن خود را در سال‌های 1940 ساخت. این ناوگان در جریان جنگ جهانی دوم به صورت گسترده به پاکسازی آب‌ها در اقیانوس آرام به خصوص در جنگ اوکیناوا می‌کرده است. برخی از این مین‌روب‌ها در جریان جنگ کره بار دیگر به ماموریت بازگشتند تا به پاکسازی مین‌های ساخت شوروی سابق که توسط کره‌شمالی در دریا قرار داده شده بودند، بپردازند.
چند دهه بعد، این کشتی‌ها به عنوان بخشی از تلاش‌ها به رهبری انگلیس به کار گرفته شد تا به تامین امنیت خطوط کشتی‌رانی در خلیج فارس در جریان جنگ میان ایران و عراق بپردازند. دوباره در سال 1991 این مین‌روب‌های فرسوده بار دیگر درهمان آب‌ها به پاکسازی مسیر ناوهای جنگی آمریکا که به سواحل کویت در جریان جنگ خلیج فارس می‌رفتند پرداختند. دو کشتی آمریکایی به دلیل برخورد با مین‌ها از بین رفتند. پس از جنگ، واحد مین‌روب به آب‌های اطراف کویت سرازیر شد تا به یافتن و خنثی سازی بیش از هزار مینی بکند که توسط عراق انداخته شده بود.
در جریان اشغال عراق توسط آمریکا در سال 2003 نیز مین‌روب‌های کلاس آونجر بار دیگر به خدمت فراخوانده شدند تا به پاکسازی بندر عراق که برای ارسال تجهیزات در جریان جنگ بسیار کلیدی است بپردازند.
این اعتقاد وجود دارد که ایران هزاران مین دریایی دارد این در حالی است که طی ماه‌های اخیر تنش‌ها در خلیج فارس افزایش یافته است.
مین‌هایی که ایران در اختیار دارد ترکیبی از مین‌های قدیمی و ارزان و مین‌های پیشرفته است. مین‌های قدیمی ایران از همان نوعی است که بر روی آب شناور می‌مانند و پس از برخورد منفجر می‌شوند و مین‌های پیچیده‌تر که از هواپیما به درون آب پرتاب می‌شوند و بر بستر اقیانوس مستقر شده و زمانی که نزدیک شدن کشتی را تشخیص دهند، منفجر می‌شوند.
ملوانان ناوگان پنجم نیروی آمریکا که بر روی مین‌روب‌ها مستقر هستند حوادث اخیر در خلیج فارس که طی آن ایران یک پهپاد متجاوز آمریکایی را سرنگون کرد و یک کشتی متخلف انگلیسی نیز توسط ایران توقیف شد را با نگرانی دنبال می‌کنند. آنها مشتاق هستند که در عملیات آتی مشارکت داشته باشند اما درباره توانایی انجام ماموریت خود تردید دارند.
یکی از افسران این کشتی‌ها به صراحت اعلام کرد که این کشتی‌ها قادر نخواهند بود ماموریت خود را برای پاکسازی خلیج فارس از مین‌ها انجام دهند.