نمی‌توان به جاسوس بودن جیسون رضاییان و تیم جاسوسی او و نفوذی که در برخی دستگاه‌ها داشت شک کرد، هر کس نسبت به این موضوع تردید داشته باشد باید به نیت و افکار او با حساسیت و شک و تردید نگریست.
به گزارش پایداری ملی، روزنامه «سیاست روز» در سرمقاله شماره امروز خود نوشت:
پرونده ماجرای جاسوسی جیسون رضائیان تنها موضوعی نیست که هم مذاکرات هسته‌ای بر آن تاثیر گذاشت و هم این پرونده بی تاثیر از مذاکرات هسته‌ای نبود.
سریال «گاندو» که به پرونده جاسوسی جیسون رضاییان، جاسوس سیا پرداخت، سرانجام با اما و اگرهای فراوانی که از سوی برخی به آن شد پایان داده شد ولی پرونده این سریال را نمی‌توان پایان یافته دانست. موضوع این پرونده آنقدر از ابعاد گسترده و پیچیده ای برخوردار است که نمی‌توان در یک مجموعه تلویزیونی ۳۰ قسمتی آن را شکافت و بازگو کرد. قطعاً اسرار مگوی دیگری نیز دارد که در زمان خود بازگو خواهد شد.
اما همین سریال باعث شد تا فضایی برای بازگو کردن و طرح مسائلی که در این پرونده وجود دارد باز شود، چرا که پرونده «جیسون» یک رسوایی سیاسی و اطلاعاتی برای حاکمیت رژیم آمریکا است. اگر به این پرونده لقب «جیسون گیت» بدهیم همچون برخی دیگر از پرونده‌های رسوایی آمریکا مانند «واترگیت» و یا «ایران گیت» زیاده روی نکرده ایم.
اشراف کامل بر جاسوس سیا و کنترل و نظارت دقیق دستگاه‌های اطلاعاتی و امنیتی بر روی این فرد و تیم همکار او در ایران، بدون آن که سازمان پیچیده و مخوف سیا از آن آگاهی داشته باشد، کار بزرگی است که اطلاعات سپاه پاسداران و وزارت اطلاعات به خوبی از پس آن برآمدند و قابلیت‌های بزرگ خود را نشان دادند. اما در پس پخش این سریال برخی برآشفتند و به محتوای آن ایراد گرفتند، چرایی این موضوع از دیدگاه نگارنده به مسئله مذاکرات هسته‌ای و برجام باز می‌گردد که البته پرونده «جیسون» تنها موضوعی نیست که به برجام ارتباط پیدا می‌کند.
نمی‌توان به جاسوس بودن جیسون رضاییان و تیم جاسوسی او و نفوذی که در برخی دستگاه‌ها داشت شک کرد، هر کس نسبت به این موضوع تردید داشته باشد باید به نیت و افکار او با حساسیت و شک و تردید نگریست.
سریالی با محتوای جاسوسی و البته اندکی سیاسی ساخته شد که با حذف و تعدیل روبرو گشت، با وجودی که سخنگوی دولت آقای علی ربیعی (که خود سابقه کار اطلاعاتی و امنیتی دارد) گفته بود هر چه در سریال «گاندو» است صدا و و سیما پخش کند، اما اینگونه نشد.
از این موضوعات مهمی که اشاره کوتاهی به آنها شد بگذریم، به اصل ماجرا می‌رسیم که ارتباط مذاکرات هسته‌ای با برخی از موضوعات و پرونده‌ها است که جیسون رضاییان یکی از آنها است.
در جریان مذاکرات هسته‌ای اتفاقاتی افتاد که باعث شد دولت، تیم مذاکره کننده هسته‌ای و وزارت خارجه برای آن که فضای مذاکرات تحت تاثیر آن اتفاقات قرار نگیرد، درخواست‌ها و اقداماتی را مطالبه کند تا روند مذاکرات لطمه نبیند. در این مقوله باید گفت، مذاکرات صرفاً هسته‌ای بود و نباید مسائل دیگر به آن مرتبط می‌شد. حتی موضوع جاسوسی همچون جیسون رضاییان نباید در مذاکرات هسته‌ای از سوی جان کری وزیر خارجه وقت آمریکا پیگیری می‌شد، چرا که این مساله، به امنیت ملی کشور مرتبط بود و دستگاه‌های اطلاعاتی و امنیتی نیز با توجه به وظایف قانونی خود نمی‌توانستند از آن عبور کنند و نادیده بگیرند، اما در هر صورت این موضوع از سوی وزارت خارجه پیگیری می‌شد که جاسوس آمریکا، به خاطر مذاکرات هسته‌ای باید آزاد شود.
جدای از آن، مسائل دیگری نیز به وقوع پیوست که بی دلیل به مذاکرات هسته‌ای ارتباط داده شد.
در حالی که مردم یمن انقلاب خود را به پیروزی رسانده بودند، رژیم آل سعود با تشکیل ائتلافی ضد یمن و با چراغ سبز آمریکا و حمایت‌های او، حمله نظامی خود را به مردم مظلوم یمن آغاز کرده بود.
در تأثیرپذیری مردم یمن از انقلاب اسلامی و الهام گرفتن از آرمان‌های جمهوری اسلامی و همچنین ارادت و علاقه ویژه مردم یمن به امام(ره) و رهبری هر چه بگوییم باز نمی‌تواند گویای این عشق و علاقه باشد.جنایات رژیم سعودی و ائتلافی که او راه انداخته بود، مردم یمن را در شرایط بسیار دشواری قرار داده است که هنوز هم ادامه دارد. جمهوری اسلامی ایران بنابر وظیفه اسلامی و انسانی خود، با برنامه ریزی قصد ارسال کمک‌های انسان دوستانه به مردم یمن را داشت. راهی کردن یک کشتی حامل کمک‌های دارویی و غذایی به یمن، آمریکایی‌ها و سعودی‌ها را برآشفته کرد تا جایی که جان کری با مسئولین وزارت خارجه تماس گرفت و خواستار بازگرداندن کشتی شد. این اتفاق افتاد و پادرمیانی جان کری باعث شد کشتی کمک رسان ایرانی به مقصد نرسید و بازگشت، چرا که موضوع اعزام کشتی کمک رسان ایرانی به یمن، بر روند مذاکرات هسته‌ای تاثیر می‌گذاشت، اما این موضوع هیچ ارتباطی به مذاکرات هسته‌ای نداشت.
مسائل دیگری هم به مذاکرات هسته‌ای ارتباط داده شد، حتی موضوع هسته‌ای باعث شد تا در جریان و در طول مذاکرات یک فضای دوقطبی موافق و مخالف راه بیفتد که البته هنوز هم وجود دارد که باید گفت چنین فضایی برای جمهوری اسلامی ایران مناسب نبوده و نیست، هر چند از شدت آن کاسته شده است.
به هر حال، برجام باعث شد برخی از مسائل و پرونده‌های مهم در جمهوری اسلامی ایران که به مباحث امنیت ملی نیز مربوط می‌شد، تحت تاثیر قرار بگیرد و آنگونه که باید به آنها پرداخته نشود.
برجامی که قرار بود تحریم‌های اقتصادی را بردارد تا زندگی مردم را راحت تر کند، اما برعکس چنین ادعایی ثابت شد که البته قابل پیش بینی و پیشگیری بود.
گفتنی‌ها درباره برجام و پرونده جیسون رضاییان زیاد است، اما اقتضای زمان هنوز این ایجاب را ایجاد نکرده که همه آنها گفته شود.
محمد صفری