این روزها موضوع کراش زدن یا کراش داشتن روی شخص خاصی به یکی از موضوعات پرهیجان و بحث‌های داغ تبدیل شده؛ شاید درابتدا این مسئله برای تعدادی از افراد سرگرمی محسوب شود، اما نباید از تبعات این مسئله در آینده غافل شد.
به گزارش پایداری ملی، زبان و ادبیات فارسی یکی از غنی‌ترین زبان‌ها در سطح جهان است که این زبان در دانشگاه‌های معتبر جهان تدریس می‌شود و قدمتی دیرینه دارد؛ در گذشته شاعران و نویسندگان پارسی زبان در مدح این زبان سروده‌ها و دست‌نوشته‌های بسیاری به یادگار گذاشته‌اند.
در دهه‌های اخیر شاهد کمرنگ شدن دستور و زبان فارسی در زبان محاوره هستیم، به‌طوری که در چند سال اخیر واژه‌ها و اصطلاحات غربی جایگزین این زبان شیرین شده و می‌توان گفت این الفاظ که شاید خیلی از آنها به گوش ما ناآشنا باشند در حال گسترش در جامعه در بین قشر نوجوان و جوان هستند؛ به نوعی این اصطلاحات لقلقه زبان آنها شده است.
کراش، رل، سینگل، اسکل، بست فرند و ... اصلاحاتی هستند که امروز در بین جوانان و نوجوانان در کوچه، خیابان و فضای مجازی رد و بدل می‌شود.
«فلانی کراش زده» یا «من رو فلانی کراش دارم » وقتی این جمله را از زبان یکی از دانشجویان شنیدم تا ساعت‌ها فکر می‌کردم که یعنی چه کاری انجام داده است یا قصد انجام چه کاری را دارد؛ دست به دامن موتورهای جستجوی اینترنتی شدم.
کراش داشتن با کراش زدن به معنی رابطه احساسی یکطرفه و بدون فهمیده شدن از سوی طرف مقابل است؛ جدای از معنای این واژه غربی که اینگونه در بین جوانان رخنه کرده، ایجاد کانال‌های تلگرامی به همین مظمون توسط گروه‌های دانشجویی در دانشگاه‌های سراسر کشور و حتی در استان کوچکی هم‌چون چهارمحال و بختیاری است که احساس می‌شود به نوعی این عمل به یک سرگرمی در بین این قشر تبدیل شده است.
کراش بحث داغ و پرهیجان بین جوانان امروزی
این روزها موضوع کراش زدن یا کراش داشتن روی شخص خاصی به یکی از موضوعات پرهیجان و بحث‌های داغ در بین نوجوانان و جوانان است؛ شاید در ابتدا این مسئله برای تعدادی از افراد سرگرمی محسوب شود، اما نباید از تبعات این مسئله در آینده غافل شد.
فضای مجازی در سال‌های اخیر بستری را برای گسترش این اصلاحات غربی و تأثیرگذار بر روی جوانان و نوجوانان فراهم کرده است؛ عدم نظارت کافی بر فعالیت کانال‌ها و گروه‌های تلگرامی در سال‌های اخیر این مسئله را تشدید کرده است؛ این مسئله تنها بخشی از ورود فرهنگ غرب و آسیب به زبان و فرهنگ پارسی است.
شاهدیم که افراد فعال در فضای مجازی در محاوره از کلمات قصار یا همان «فینگلیش» استفاده می‌کنند؛ گاهی این فرهنگ چنان در بین قشر جوان و نوجوان رخنه کرده است که این افراد واژه‌های زبان و ادبیات فارسی بیگانه شده‌اند.
رهبر معظم انقلاب اسلامی در دیدار با شاعران، در خصوص زبان فارسی ابراز نگرانی کردند و گفتند: من راجع به زبان فارسی حقیقتاً نگرانم زیرا در جریان عمومی، زبان فارسی در حال فرسایش است.
ایشان افزودند: من از صداوسیما گله‌مندم، به‌دلیل اینکه به‌جای ترویج زبان صحیح و معیار و زبان صیقل‌خورده و درست، گاهی زبان بی‌هویت و تعابیر غلط و بدتر از همه تعابیر خارجی را ترویج می‌کند، انتشار فلان لغت فرنگی یک مترجم یا نویسنده از تلویزیون، موجب عمومی شدن آن لغت و آلوده شدن زبان به زوائد مضر می‌شود؛ نگذارید زبان فارسی دچار فرسودگی و ویرانی شود.
انتقاد رهبر معظم انقلاب اسلامی از صدا و سیما
رهبر معظم انقلاب همچنین از ولنگاری زبانی و ساخت لفظی بسیار نازل برخی ترانه‌ها و پخش آنها از صداوسیما در سریال‌ها نیز انتقاد کردند و اظهار کردند: زبان فارسی قرن‌های متمادی است که عمدتاً به‌وسیله‌ی شاعران بزرگ حفظ شده و اینگونه سالم و فصیح به دست ما رسیده است؛ بنابراین ما باید حرمت زبان را حفظ کنیم و اجازه نداریم با بی‌مبالاتی آن را به دست فلان ترانه‌سرای بی‌هنر بدهیم که الفاظ را خراب کند و بعد نیز با پول بیت‌المال در صداوسیما و دستگاه‌های دولتی و غیردولتی پخش شود.
شاید بسیاری از شما معتقد باشید که الان با وجود تکنولوژی تغییر ادبیات گفتاری که برگرفته از فرهنگ غرب است، کاری بسیار دشوار است؛ اما گذشتگان معتقد بودند "جلوی ضرر را هرکجا بگیری منفعت است".
اگر شورای عالی انقلاب فرهنگی، شورای فرهنگ عمومی، شورای عالی فضای مجازی و ... به وظایف خود در این سال‌ها عمل کرده بودند شاهد از بین رفتن فرهنگ غنی کشور و نفوذ فرهنگ غرب در جامعه نبودیم.
در همین راستا با گفت‌وگویی با یکی از فارغ‌التحصیلان رشته مشاوره دانشگاه شهرکرد داشتیم و نظرشان را در خصوص تبعات موضوع کراش و استفاده از این کلمات بر روی دانشجویان جویا شویم.
فاطمه واحدی گفت: در ظاهر شاید بکار بردن این کلمات در بین قشر جوان و نوجوان از نظر خیلی از افراد تأثیر چندانی بر شخصیت فرد نداشته باشد، اما قطعا این کلمات ناخوادگاه در ذهن فرد رخنه می‌کند و همین مسئله موجب کمرنگ شدن برخی از ارزش‌ها در بین آنها می‌شود.
کارشناس مشاوره افزود: فعالیت کانال‌های تلگرامی که با عنوان کراشیون در اکثر دانشگاه‌ها توسط تعدادی دانشجو مدیریت می‌شود، موجب می‌شود در بلندمدت دانشجویان بجای توجه به مسئله تحصیل و تحقیق وقت خود را صرف موضوعات بی‌اهمیت کنند تا شاید روزی مشخصات ظاهری آنها مورد توجه کسی قرار بگیرد و به‌عنوان عشق مخفی در این کانال تلگرامی مورد تعریف و تمجید قرار بگیرند.
وی خاطرنشان کرد: کراش‌یابی هدفی جز حیازدایی، دور کردن دانشجویان از فضای درسی به فضای احساسی ندارد و ادمین‌های این کانال‌ها با استفاده از اطلاعات شخصی زمینه سوءاستفاده از افراد را فراهم می‌کنند.
رفیعی یکی از دانشجویان دانشگاه شهرکرد است، وی در این خصوص، گفت: این کانال‌ها صرفا جهت سرگرمی راه‌اندازی شده است و بسیاری از دختران و پسران برای اینکه خود را فردی جذاب به جمع دوستان خود معرفی کنند مشخصات خود را به ادمین این کانال ارسال می‌کنند تا بگویند مورد توجه همگان هستند.
این دانشجو ادامه می‌دهد: حضور در چنین کانال‌هایی به نوعی اعتیاد آور است و بشدت دانشجو و فرد را درگیر خود می‌کند، تا جایی که دل کندن از آن خیلی برایش سخت می‌شود.
بی‌توجهی مسؤولان فرهنگی دانشگاه‌ها نسبت به بروز این پدیده در دانشگاه‌های جای سؤال دارد؛ وجود این کانال‌ها و گسترش آن در شهرهای کوچک زنگ خطری برای مسؤولین فرهنگی دانشگاه‌ها است تا هرچه سریعتر زمینه ایجاد سوءاستفاده را برچیدند؛ هرچند در این سال‌های عزمی برای برخورد با این پدیده در محیط‌های آموزشی دیده نشده است و ما همچنان شاهد هستیم تبعات سوء این رفتار ضدفرهنگی بلافاصله بعد از فضای مجازی در فضای حقیقی جامعه آشکار می‌شود که برخورد با آن و اصلاح کردن در این مرحله دشوارتر و پیچیده‌تر است نسبت به پیشگیری از این دست مسایل در فضای مجازی!
گزارش از مریم بیگی