سیگارآمریکایی معاف از تحریم!

به گزارش پایداری ملی، با امضای توافقنامه برجام بین ایران و اعضای ۱+۵ شرکت‌های زیادی تمایل خود را نسبت به حضور در ایران نشان دادند. بخش انرژی، خودروسازی، معادن، محصولات غذایی و بخش حمل‌ونقل ازجمله حوزه‌های موردتوجه سرمایه‌گذاران خارجی بود. گرچه بسیاری از سرمایه‌گذاران خارجی به‌واسطه اطلاع از سرنوشت برجام تنها به دید و بازدید از ایران بسنده کردند، اما در میان آنها شرکت‌هایی نیز بودند که حاضر شدند با دولت و شرکت‌های ایرانی قراردادهای همکاری امضا کنند. حضور شرکت‌های خارجی در ایران چندان دوام نیافت، چنانکه با اعلام خروج آمریکا از برجام در اردیبهشت سال 97، بسیاری از شرکت‌ها بدون توجه به تعهدات دوطرفه، ایران را ترک کردند.

بررسی‌ها نشان می‌دهد از نیمه اردیبهشت 97 تا اوایل مردادماه 53 شرکت خارجی یا از ایران خارج‌شده یا نیامده، قراردادهای خود را با صنایع ایران لغو کرده‌اند. استدلال شرکت‌ها این بود که از ترس مجازات‌ تحریمی آمریکا، ایران را ترک می‌کنند. اما در میان شرکت‌هایی که به ایران آمده‌اند، نکته قابل‌تامل این است که شرکت‌های دخانیاتی برخلاف شرکت‌های حوزه انرژی، خودروسازی، حمل‌ونقلی و غول‌هایی همچون پژو، سیتروئن و توتال، بدون ترس از تحریم‌های آمریکا هنوز در ایران مانده و به تولید سیگار مشغولند.

زمانی که به لیست شرکت‌های خارج‌شده از ایران نگاه می‌کنیم، معلوم می‌شود 17 شرکت از شرکت‌های خارج‌شده از ایران مربوط به دو عضو اروپایی برجام یعنی آلمان و انگلیس بوده است، اما اینکه چگونه شرکت‌های دخانیاتی بدون ترس از مجازات تحریمی آمریکا در کشورمان مانده‌اند، باید به دو نکته توجه کرد: 1- بررسی‌ها نشان می‌دهد آمریکایی‌ها در اعلام معافیت‌های تحریمی، در کنار اقلام بشردوستانه همچون دارو و غذا، سیگار را نیز معاف از تحریم کرده‌اند. 2- شاید پاسخ اصلی به این سوال که چرا دخانیاتی‌ها برخلاف سایر شرکت‌ها ایران را ترک نکرده‌اند در این استدلال ریچارد نفیو، مسئول تیم طراحی تحریم‌ها علیه ایران در دوره دوم اوباما و چهره اصلی تیم پشتیبان مذاکرات وین نهفته باشد. نفیو در جای‌جای کتاب خود تاکید می‌کند که تحریم‌گذاری به‌عنوان ابزار استراتژیک در دستگاه سیاست خارجی ایالات متحده، نه امری صرفا فنی، بلکه بیشتر هنر تصمیم‌گیری و به‌کار گرفتن خلاقانه ابزارهای مختلف اقتصادی، اجتماعی و سیاسی در این مورد است. به‌عنوان مثال، نفیو نشان می‌دهد که چگونه در عین تحریم اقلام مختلف، واردات کالاهای لوکس را از تحریم مستثنی کرده تا به احساس اجتماعی تحریم‌شدگی بیشتر دامن بزند، یا چگونه افزایش قیمت مرغ در ایران- موضوعی که هدف تحریم نبوده- به افزایش فشار تحریم‌ها کمک کرده است، یا به‌طور مثال چطور واردات برخی اقلام را منع نکرده تا ذخیره ارزی ایران با سرعت بیشتر و زودتر تحلیل برود. بررسی‌های «فرهیختگان» نشان می‌دهد درحال حاضر دو شرکت بین‌المللی تولید سیگار در ایران فعالیت می‌کنند که حتی برای واردات مواد اولیه خود ارز 4200 تومانی نیز دریافت کرده‌اند، به‌طوری‌که فقط دریافتی شرکت بی‌ای‌تی پارس در سال 97 بیش از 50 میلیون دلار ارز دولتی بوده است.