روزنامه واشنگتن پست طی گزارشی با عنوان «اعمال فشار حداکثری، ترامپ با بحران‌های رو به رشدی در خارج از کشور مواجه است» به بررسی چالش‌های خارجی دولت ترامپ پرداخته است.
در این گزارش آمده است: شرایط کنونی تا حدودی تابع رویدادهای غیرقابل کنترل بوده اما این شرایط نتیجه رویکرد «یا کامل انجام بده یا آن را رها کن» در سیاست‌های خارجی ترامپ است که این رویکرد سبب شده تا کاخ سفید فشار حداکثری را همزمان بر روی چندین کشور اعمال کند و به اولویت بندی نپرداخته و گام‌‌های افزایشی اتخاذ نکرده است.
تاکتیک فشار حداکثری در برهه‌ای چشم انداز رسیدن به پیشرفت بزرگی را افزایش داد و ترامپ امیدوار بود از دستاورد آن برای انتخاب شدن مجدد خود استفاده کند که این موضوع به خصوص درباره کره‌شمالی قابل ملاحظه بود.
در همان زمان، این رویکرد خطر بزرگتر بحران‌ها و اشتباهات محاسباتی را ایجاد می‌کند و احتمالا باعث حواس‌پرتی دولت از هدف اولیه استراتژی امنیت ملی کاخ سفید می‌شود: مقابله با روسیه و چین.
«جیمز دوبینز» دیپلمات ارشد سابق و عضو موسسه رند معتقد است که گرایش ظاهری رئیس جمهور برای نادیده گرفتن این حقایق، خطرناک است و این موضوع زمانی خطرناکتر می‌شود که با الگویی از بلوف‌زدن ترکیب شود.
تمایل ترامپ برای اقدام نظامی چیزی که وی و مشاورانش در اظهارات عمومی آن را ابراز داشته‌اند، جای شک و تردید دارد.
مقامات
دولت ترامپ معتقدند که رئیس جمهور رویکرد بی محابایی را اتخاذ کرده است.
آنها به این نکته اشاره کرده‌اند که ترامپ و مشاوران ارشدش در مرحله نخست
از تمایل واشنگتن برای راه‌حلی مسالمت‌آمیز در قبال کره‌شمالی، ایران و
ونزوئلا خبر می‌دهند و وی اشاره کرده که به مسیر دیپلماتیک با پیونگ‌یانگ
نیرو بخشیده و با مقامات کره‌شمالی به این توافق رسیده که آزمایش موشک‌های
بالستیک قاره پیمای خود را متوقف کنند. ترامپ چند روز پیش نیز شاخه زیتونی
به ایران داد و گفت که وی می‌خواهد شاهد تماس گرفتن ایران با وی باشند اگر
چه مشاوران ارشد وی و ارتش آمریکا تهدید کردند که به هرگونه حمله به منافع
آمریکا در خاورمیانه به صورت بی‌رحمانه واکنش نشان خواهند داد.
یک مقام ارشد دولت آمریکا در بیانیه‌ای گفت: دولت همچنان به استفاده از اهرم دیپلماسی و پیگیری فشار اقتصادی و تقویت قوانین موجود برای بازدارندگی بازیگران بدنام در تهدید ثبات و امنیت ادامه خواهد داد. اگر چه آمریکا همچنان آماده واکنش به هرگونه تهدید علیه خود و متحدانش است.
مقامات دولت ترامپ از کارآیی و منطقی بودن رویکرد دولت دفاع کرده‌اند. یکی از مقامات دولت می‌گوید: آمریکا با اعمال حداکثر فشار موثر، در حال پاسخگویی به تهدیدات علیه خود و متحدان خود است.
اما طی روزهای اخیر تردید درباره راه‌حل‌های ترامپ افزایش یافته است.
در آسیا، پیشرفت در مذاکرات با «کیم جونگ اون» رهبر کره شمالی با عقبگرد مواجه شده و آمریکا اخیر یک کشتی کره‌شمالی را که قصد داشته تحریم‌ها را دور بزند توقیف کرده است. پیونگ‌یانگ نیز به نوبه خود، موشک‌های کوتاه بُرد جدیدی را آزمایش کرده و این احتمال را افزایش داده که به آزمایش موشک‌های بالستیک بین قاره‌ای که پس از آغاز مذاکرات با ترامپ متوقف کرده، بازگردد.
در آمریکای جنوبی نیز پس از شکست کودتای مخالفان مورد حمایت آمریکا، مقامات دولت احتمال مداخله نظامی علیه ونزوئلا را رد نکرده‌اند.
ارتش آمریکا طی روزهای اخیر کشتی با تجهیزات بیمارستانی به نزدیک ونزوئلا اعزام کرده تا آماده شرایط پس از سقوط «نیکلاس مادورو» باشد.
اما شاید مهمترین تحول نگران کننده، در خاورمیانه باشد. یک سال پس از آنکه ترامپ اعلام کرد از توافق هسته‌ای با ایران خارج می‌شود، تهران خبر داد که اجرای بخشی از توافقنامه هسته‌ای را متوقف می‌کند و هشدار داد که غنی سازی اورانیوم را در سطوح بالاتر پیگیری خواهد کرد. این تصمیم بار دیگر تهدید اشاعه هسته‌ای در یکی از بی ثبات‌ترین بخش‌های جهان را افزایش داد. در همان زمان نیز، پنتاگون اقدام به اعزام ناو تهاجمی و بمب‌افکن‌ها و یک سکوی پرتاب پاتریوت به خاورمیانه کرده است. این اقدامات پس از آن صورت گرفت که سازمان‌های اطلاعاتی اعلام کردند که ممکن است ایران در حال آماده شدن برای حمله به نیروهای آمریکایی یا منافع این کشور در منطقه باشد.
در حالی که بحران‌ها با کره‌شمالی، ونزوئلا و ایران در حال گسترش است، تهدید دیگر این است که دولت ترامپ در حال از دست دادن تمرکز خود بر استراتژی امنیت ملی است که خواستار تمرکز اصلی بر روسیه و چین است.
طی هفته‌های اخیر، مقامات ارشد امنیت ملی ترامپ که شامل «جان بولتون» مشاور امنیت ملی و «مایک پامپئو» وزیر امور خارجه می‌شود بخش عمده‌ای از پیام‌های عمومی خود را به جای آنکه درباره تهدیدات طولانی مدت صرف کنند درباره سه کشور مذکور گذاشته‌اند.
«جیمز کارافانو» از کارشناسان بنیاد هریتیج معتقد است که تحولات اخیر، باعث انحراف آمریکا از استراتژی خود نشده است.
وی گفت: بخش عمده‌ای از بحران ونزوئلا این است که آمریکا به روسیه و چین نشان دهد که قصد دارد سیطره خود را بر نیمکره غربی حفظ کند. ایران نیز هموراه بخشی از آشفتگی بوده چون این کشور بی‌ثبات کننده اصلی خاورمیانه است و کره‌شمالی نیز مستقیما آمریکا را تهدید کرده است.
یکی از مقامات ارشد وزارت امور خارجه که خواست نامش فاش نشود گفته که درگیری دولت با این بحران‌های به هم آمیخته سبب نشده تا دولت ترامپ تمرکز خود را از روی پکن و مسکو بردارد.
آمریکا تلاش کرده تا توسعه نهادهای چینی نظیر هوآوی و موبایل چین را متوقف کند. واشنگتن همچنین بدرفتاری پکن با اقلیت مسلمانان چین را تحت نظر قرار داده و برخی از سرمایه‌گذاری‌های چین را مسدود کرده است.
وی همچنین اشاره کرد که واشنگتن مجموعه‌ای از تحریم‌ها را علیه مسکو به دلیل مداخله در انتخابات 2016، مسموم کردن جاسوس سابق روسی در انگلیس و مداخله در اوکراین اعمال کرده است.
دولت ترامپ درباره رویکرد خود در قبال ونزوئلا به صورت نزدیکی با متحدان همکاری کرده اما درباره ایران این اتحاد با اروپایی‌ها شکسته شد و درباره کره شمالی نیز حتی در برهه‌ای با کره جنوبی با تنش مواجه شد.
در کنار مقابله با کره شمالی، ونزوئلا و ایران، ترامپ در حال اعمال فشار اقصادی علیه چین بوده و اخیرا بر روی کالاهای چینی 200 میلیارد دلار تعرفه وضع کرده است.
جدای از حمله به نیروی هوایی بشار اسد در سال 2017 به دلیل ادعای استفاده از تسلیحات شیمیایی و ادامه عملیات در افغانستان، سوریه و عراق، ترامپ به صورت گسترده‌ای تمایلی به استفاده از اقدام نظامی جدید ندارد و درباره چین نیز شاهد آن هستیم که از فشار اقتصادی استفاده شده است.