اشپیگل:منطق بی‌رحمانه، ابزاری برای ابراز قدرت «بن‌سلمان» است

دو هفته پیش از مرگ «عباس حجی أحمد الحسن» در زندان فوق‌امنیتی «الحائر» در ریاض  وی توانست یکبار دیگر همسر و فرزندانش را ملاقات کند. این مرد ۴۶ ساله پیش از دستگیری در شش سال پیش، زندگی خوبی داشت و در شهر «جده» در بانک عرب به عنوان مدیر منطقه‌ای بخش فنی مشغول به کار بود. علاوه بر این او که در رشته مهندسی برق تحصیل کرده بود یک شرکت کوچک واردات و صادرات داشت. وی در میان دوستانش به عنوان مربی ورزش‌های رزمی مورد احترام بود و در رشته کاراته هم کمربند مشکی داشت.

او در آخرین دیدار در زندان، حالش خوب بود و حتی درباره آینده پیش رو هم شوخی می‌کرد. اما در نهایت سه‌شنبه دو هفته پیش، همسرش از طریق اخبار متوجه شد که شوهرش اعدام شده است. الحسن طبق اعلام سعودی‌ها، با شمشیر گردن زده شده است. علاوه بر او در روز بیست‌و سوم آوریل (سوم اردیبهشت)، ۳۶ نفر دیگر هم اعدام شدند. به این ترتیب آمار اعدام‌های سعودی  در طول چندین دهه به بالاترین حد رسیده است به طوری که در سال جاری میلادی تاکنون ۱۰۷ مورد اعدام رخ داده است.

با وجود تحولات در عربستان سعودی باید پرسید که چطور این مسایل در کنار هم توجیه می‌شوند. سران ریاض از نوعی تحول صحبت می‌کنند که جهان را به سمت مدرنیته سوق می‌دهد. آنها از سرمایه‌گذاران خارجی استقبال می‌کنند و می‌خواهند که گردشگری را به مهمترین منبع درآمد خود تبدیل کنند. اجازه برگزاری کنسرت پاپ می‌دهد و زنان هم مجوز رانندگی دارند اما همزمان هر زن فعال اجتماعی که با آنها به منظور دریافت اجازه رانندگی مخالفت کرده بود را در زندان‌‌ها مورد شکنجه قرار می‌دهند و از لحاظ جنسی و روحی آنها را آزار می‌دهند.

سازمان‌های حقوق بشری اعلام کرده‌اند که  بیشتر اعترافات افرادی که اخیرا اعدام شدند، بر مبنای شکنجه گفته شده‌ است. مثلا عباس الحسن به مدت سه ماه مورد آزار قرار گرفته بود تا اینکه آنچه به آن متهم شده بود را امضا کرد. در پایگاه اینترنتی «سازمان اروپایی سعودی حقوق‌بشر» به مواردی اشاره شده است. فعالان این موارد را مستند کرده‌اند. الحسن همچنین پس از دستگیری از جامعه طرد شده و چشم‌ها و دست و پاهایش بسته شده و به بخش‌های حساس بدنش ضربه زده شده است.

 ۳۳ نفر از ۳۷ نفری که اعدام شدند، از جمله عباس الحسن شیعه بود. دادستانی شماری از این افراد که الحسن هم جزء آنها بود را متهم کرده‌ که در جهت به گسترش باورهای شیعی اقدام کرده‌اند. البته این اقدام مغایرتی با قانون ندارد اما در کشوری که تحت حاکمیت افراطی وهابیت اداره می‌شود چنین اقدامی قانون‌شکنی است.

در اعلام جرم ۳۳۶ صفحه‌ای علیه الحسن وی به خیانت و همکاری با سرویس امنیتی ایران متهم شده است. این اتهام شاید از این رو متوجه الحسن شده است که وی عضو یکی از گروه‌های شیعی بوده و به منظور سازماندهی به شهرهای مکه و مدینه سفر کرده بود و با دیگر شیعیان هم ارتباط داشت. سعودی‌ها، شیعیان عربستان را نوعی کلونی برای ایران می‌دانند. روابط تهران و ریاض به شدت تیره شده است و در ژانویه سال ۲۰۱۶ رابطه دیپلماتیک میان دو کشور قطع شد.

از دید حاکمیت سعودی، این سیاست که از یک سو اقدامات اجتماعی صورت می‌دهند و از سویی دیگر مجازات‌های قرون وسطایی را اجرایی می‌کنند تضادی با هم ندارند بلکه در راستای منطقی ساده اجرایی می‌شوند. ملک سلمان ۸۳ ساله و فرزند محبوبش یعنی محمد سلمان ۳۳ ساله که کنترل کشور را در اختیار دارد می‌خواهند که قدرت را در دست داشته باشند. مفهوم نفت که این پادشاهی و افراد مورد نفوذ این خاندان به آن وابستگی دارند، کاهش یافته است. وابستگی به نفت باید کاهش یابد و اقتصاد بازسازی شود.

اما روند مدرنیزه کردن کشور، با وجود قوانین سخت‌گیرانه وهابیت غیرسازنده است. رژیم سعودی به مردم آزادی بیشتر می‌دهد با این حال هر گونه انتقادی علیه دولت پیامدهای سنگینی دارد و فرد مزبور بی‌رحمانه مجازات می‌شودکه اینبار اقلیت شیعه هدف قرار گرفته شده است. علاوه بر آنها «جمال خاشقچی» روزنامه‌نگار منتقد سعودی هم به وسیله تیمی از کوماندو‌های قاتل در کنسولگری عربستان در استانبول کشته شد.