به گزارش پايداري ملي، اندیشکده «دهیل» در مقالهای به قلم «دیوید آلتون» عضو مجلس اعیان بریتانیا در خصوص «حل معضل ایران» نوشت: اگر خوششانس باشیم چهار سال دیگر برا حل بحران ایران زمان داریم.
*چهار سال دیگر
چهار سال! چهار سال! این شعاری بود که طرفداران «اوباما» فریاد میزدند وقتی که او در اول ماه جاری در انتخابات پیروز شد. درحالی که این جشنها تا پاسی از شب ادامه داشت، تحلیلگران ایران در فکر بودند که این چهار سال چه تاثیری بر روی روابط بین تهران و واشنگتن خواهد داشت.
*عملکرد ضعیف اوباما در برقراری رابطه با تهران
اگرچه در این مدت انتقاداتی درباره موضوعات اقتصادی، مالیاتی و سایر مسایل داخلی از اوباما شد، ولی بیشتر زخم زبانهایی که جمهوریخواهان به اوباما میزدند به خاطر شکستهای بینالمللی او بود. در پایان نگرانی از شیوه دولت اوباما در برقراری روابط با ایران، اگرچه عاملی تعیین کننده در این انتخابات نبود، ولی اهمیت زیادی داشت. دو نمونهای که مدام در این مدت به آن اشاره میشد این بود که دولت اوباما در حمایت از آشوب داخل ایران عملکرد ضعیفی داشت و در طول این چهار سال با ایران درباره مسایل هستهای محتاطانه و محافظهکارانه رفتار کرده است.
*دست دوستی اوباما به سوی رهبران ایران
ما نباید فراموش کنیم که رییس جمهور با این شعار به قدرت رسیده است، که "اگر حاضر شوید که مشتهای گره شده خود را باز کنید ما نیز دست خود را به سوی شما دراز خواهیم کرد." به نظر میرسید که در آن زمان این پیام رهبران تهران را مخاطب قرار میداد، ولی باید نگران آن زمانی بود که این دولت به سوی ایران دست دراز کند ولی در عوض چیزی عایدش نشود.
*تهران دست دوستی اوباما را پس میزند
در واقع به نظر میرسد که رهبران تهران تصمیم گرفتهاند که در طول این چهار سال به این سخنان رییس جمهور واکنش نشان دهند. معاون اول رییسجمهور «محمدرضا رحیمی» گفته است، «ما دستهای اوباما را پس میزنیم و تحریمها را دور خواهیم زد.» اگر قرار باشد که کلمات را به مثابه پاسخ ایران به پیشنهاد رییس جمهور تلقی کنیم، اینها همان کلمات هستند.
*تهران زیر فشار تحریمها
تهران در چهار سال بعد آمریکا و همدستان بینالمللی او را به سمت مسیری انحرافی هدایت میکند، که پایان آن برای سلاح هستهای و مستحکم کردن آیندهاش است. با اینحال چنین واکنشی از طرف ایران خود شامل نکات مثبتی نیز هست. تحریمهای بینالمللی که موجب کاهش کمکهای مالی به رهبران تهران شده این کشور را شکه کرده است.
*تحریمها برنامه هستهای ایران را متوقف نکرده است
درحالی که ایران زیر فشار تحریمهاست شاید پیشرفت هستهای خود را کاهش دهد ولی آن را متوقف نمیکند. ایران در واقع به دستاوردهای هستهای قابل توجهی رسیده است و به حد کفایت خود به غنیسازی اورانیوم دست یافته است.
*تهران به پیشنهادها به دیده حقارت نگاه میکند
رییس جمهور برای چهار سال دست خود را به طرف تهران دراز کرده بود، چهار سال مدت زیادی است. مانند همه پیشینیان خود اوباما نیز شاهد آن بود که چگونه تهران به پیشنهادهای دوستانه او با تمسخر پاسخ میدهد. ایران به پای میز مذاکره میآید، ولی راه حلی پیشنهاد نمیدهد و دوباره از میز مذاکره فاصله میگیرد و درواقع از این راه زمان بیشتری را برای پیشرفت برنامه تسلیحات هستهای خود میخرد.
* اوپوزیسیون خواستار اعمال فشار سیاسی بر تهران هستند
سخنگویان به رهبری «خانم رجوی» به رییسجمهور اعلام کردند که زمان مذاکره به سر رسیده است و اکنون وقت اعمال فشار سیاسی است. نه سیاستی که شامل مداخله نظامی باشد، بلکه سیاستی که دست دوستی به سمت ملت ایران و جنبش اپوزیسیون دراز کند و نه به سوی رهبران تهران.
* نه جنگ و نه مماشات، حمایت از مخالفان تهران
من خود از آنچه که اوپوزیسیون آن را راه حل سوم مینامد دفاع میکنم، نه جنگ و نه مماشات، بلکه حمایت از اپوزیسیون. تنها از این طریق است که میتوانیم جهان را از ایرانی هستهای برهانیم و ایران را به سمت ایرانی دموکراتیک، سکولار و کثرتگرا هدایت کنیم. رییس جمهور «اوباما»! راه درست را انتخاب کنید و بهعنوان رهبری بیباک باید بهخاطر داشته باشید که اگر در چهار سال بعد نیز شکست بخورید، ما همگی باید اینجا بنشینیم و درباره ایران مسلح به سلاح هستهای گفتگو کنیم.
«آلتون» از اعضای با نفوذ کمیته پارلمانی بریتانیا برای آزادی ایران و عضو مجلس اعیان بریتانیا است.