5 دلیل ضرورت تمرکز بر «رونق تولید» از دیدگاه یک اقتصاددان

به گزارش پایداری ملی، پس از آیین تحویل سال 1398 خورشیدی، با توجه به اهمیت موضوع اقتصاد، مقام معظم رهبری باز هم همچون سال‌های گذشته یک شعار اقتصادی برای این سال در نظر گرفته و آن را «رونق تولید» نام نهادند.

رهبر معظم انقلاب در بخشی از سخنان خود در تأکید بر اهمیت اقتصاد، فرمودند: «مشکل اساسی کشور، همچنان مشکل اقتصادی است؛ بخصوص در این ماه‌های اخیر، مشکلات معیشتی مردم زیاد شد. بخشی از این‌ها مربوط است به مدیریت‌های نارسا در زمینه‌ مسائل اقتصادی که این‌ها حتماً بایستی جبران بشود. برنامه‌هایی وجود دارد»

در همین راستا عباس علوی راد در گفتگوی اختصاصی با خبرنگار فارس به بیان 5 مورد از دلایل ضرورت تمرکز بر رونق تولید پرداخت و گفت: رونق تولید به‌عنوان یکی از نشانه‌های رشد اقتصادی پایدار، همواره از اهداف اقتصادی دولت‌های مختلف بوده است.

علوی راد در پاسخ به این سؤال که در شرایط فعلی کشور تأکید و تمرکز بر رونق تولید در سال جدید چه اهمیت و ضرورتی دارد، تصریح کرد: رونق تولید این امکان را خواهد داد تا سطح اشتغال موجود در سال ۹۸ حفظ و نرخ بیکاری جهش نداشته باشد.

عضو انجمن اقتصاددانان ایران اذعان کرد: با توجه به اوج‌گیری نرخ تورم در سال ۹۷ و عبور از مرز ۲۵ درصد، رونق تولید در سال ۹۸ از عمیق‌تر شدن رکود تورمی در اقتصاد ایران جلوگیری خواهد کرد.

وی ادامه داد: رونق تولید از طریق افزایش یا ثبات سهم درآمدهای مالیاتی از منابع درآمدی دولت در بودجه عمومی سال ۹۸ در شرایط تحریم که دولت در کسب درآمدهای نفتی با محدودیت مواجه است بسیار با اهمیت و ضروری می‌باشد.

رئیس دانشگاه آزاد اسلامی واحد ابرکوه، خاطرنشان کرد: با توجه به افزایش شدید تورم در سال ۹۷، دستمزدها بیش از ۲۰ درصد برای سال ۹۸ افزایش یافته است و لذا رونق تولید امکان پوشش هزینه‌ها و حفظ حاشیه سود برای بنگاه‌های کشور را فراهم و آن‌ها را کمتر با خطر تعطیلی مواجه خواهد کرد.

علوی راد عنوان کرد: رونق تولید انعطاف‌پذیری سیاست‌های اقتصادی دولت برای کنترل تبعات ناشی از مشکلات ساختاری اقتصادی ایران نظیر رشد بالای حجم نقدینگی و کاهش ارزش پول ملی در شرایط تحریم‌های کنونی را تقویت خواهد کرد.

این دانشیار اقتصاد انتخاب شعار «رونق تولید» برای سال 98 را از میان سایر اولویت‌های موجود کشور در شرایط فعلی بسیار هوشمندانه دانست و گفت: برای موفقیت حتی نسبی در رونق بخشیدن به تولید در شرایط تحریم‌های فعلی، دولت به طور اجتناب‌ناپذیر به بازنگری فوری در اولویت‌گذاری سیاست‌های حمایتی خود از بخش‌های اقتصادی نیازمند است.