موضوع اتمی ایران فقط بهانه است

معاون سابق وزیر دفاع آمریکا با صراحتی کم سابقه از وجود یک مافیای سیاسی و اقتصادی در واشنگتن سخن گفت که منافع عظیمی در جنگ در منطقه آسیا و خاورمیانه دارد و تلاش می کند، آمریکا و مردم این کشور را به بهانه مبارزه با تروریسم به ورطه یک جنگ تازه به بهانه سوریه و ایران بکشاند.

ویلکرسن تحلیلگر امور نظامی و روابط خارجی آمریکا همچنین با تاکید بر اینکه جنجال های مطرح درباره جنگ افزار شیمیایی سوریه یادآور سناریوی حمله به عراق است، گفت: آنان (مافیای واشنگتن) می خواهد از سوریه به عنوان مجرای اقدام علیه بهره گیرد.

 مساله اصلی نفوذ در منطقه است

فرمانده پیشین ستاد ارتش آمریکا با اشاره به اینکه جنجال گسترده درباره برنامه هسته ای ایران غیرطبیعی و غیرقابل فهم است، تصریح کرد: موضوع هسته ای تهران بهانه است.

ویلکرسن گفت: باید صادقانه به این واقعیت اعتراف کنیم که مساله اصلی برنامه اتمی نیست. مساله اصلی در این دعوا این است که کدام یک باید دست برتر را در منطقه خلیج فارس داشته باشد.

وی افزود: جنجال کنونی بر سر برنامه هسته ای ایران قابل فهم نیست، جز اینکه پس زمینه این دعوا را که رقابت ایران و آمریکا بر سر کسب جایگاه برتر منطقه ای در خلیج فارس را ببینید.

اوباما به دنبال دیپلماسی با ایران نبود

این مقام سابق پنتاگون درباره ارزیابی خود از پنج سال سیاست های باراک اوباما در برابر جمهوری اسلامی گفت: دیپلماسی رییس جمهوری آمریکا در برابر ایران جز تحریم نبوده است. دستاورد اوباما در این زمینه و همچنین دیگر کشورهایی که با آن ها خصومت داریم، این بوده که اجماعی بین المللی در زمینه تحریم ها به وجود آورد. این دستاورد قطعا حاصل دیپلماسی با ایران نبوده، بلکه نتیجه دیپلماسی با گروه ۱+۵ از جمله روسیه و چین بوده است.

وی افزود: این رویکرد دیپلماتیک اوباما بسیار نگران کننده است، زیرا همه تلاش های دیپلماتیک وی بر تحریم کردن متمرکز بوده است. کنگره نیز با این روند همراهی کرده است. اوباما به جای اینکه یک فرستاده ویژه به تهران اعزام کند تا بگوید در صورت توافق، اولین کار من به رسمیت شناختن حق کامل هسته ای ایران به عنوان یک عضو جامعه جهانی خواهد بود، جز تحریم کردن کار دیگری نکرده است.

فرمانده پیشین ستاد ارتش آمریکا تصریح کرد: گروه اوباما مانند وزیر دفاع چاک هیگل یا وزیر خارجه جان کری، خواستار جنگ با ایران نیستند. اما این رویکرد اوباما منطقا به برخورد نظامی خواهد انجامید.

 نان برخی در جنگ است

معاون پیشین ژنرال کالین پاول با تاکید بر اینکه کشور و مردم آمریکا توان درگیری در جنگ تازه ای را ندارن،د گفت: هیچ چیز برای ایالات متحده بدتر از آن نیست که بار دیگر به چنین مخمصه ای بیفتد.

سرهنگ ویلکرسن تصریح کرد: واشنگتن آن قدر درگیر جنگ بوده که به نظر می رسد، فلسفه وجودی آمریکا به عنوان یک دولت-ملت، جنگ کردن می باشد و ما باید از این فضا رها شویم.

وی افزود: متاسفانه افرادی در کشور ما برنامه ریزی کرده اند که تا آخرین روز این قرن میلادی به بهانه مبارزه با تروریسم، جنگ افروزی کنند، زیرا نان آنان در این کار است. این افراد هم بین جمهوریخواهان و هم دموکرات ها و یک گروه از ثروتمندان در حاکمیت هستند که سر رشته بسیاری از اهرم های قدرت آمریکا را به دست دارند.

فرمانده سابق ستاد ارتش آمریکا گفت: وجود این مجموعه که تداوم خود را در جنگ دیده و بقای طبیعی کشور را در تدام نبرد و خصومت تصویر می کند، خطرناک ترین پدیده در تاریخ آمریکای دوران استعمار و پس از استقلال است.

برای مثال دیک چنی معاون رییس جمهوری (در زمان جورج بوش پسر) یکی از این چهره ها است که زمان انتخاب به این سمت، ۱۰ میلیون دلار ثروت داشت ولی زمانی که این سمت را ترک کرد، دارایی وی به بیش از ۷۰ میلیون دلار می رسید و اینگونه افراد رشد و ثروت خود را در جنگ افروزی می بینند.

این مقام سابق وزرات دفاع آمریکا همچنین به امضای نامه سرگشاده اخیر ۲۹ مقام بلندپایه به رییس جمهوری آمریکا برای مذاکره با ایران اشاره کرد و گفت: هدف اصلی من از امضای این نامه مقابله با جریان (جنگ خواه) بود. بویژه که به نظر می رسد ایران و سوریه در یک دهه آینده هدف اصلی جنگ طلبان باشند.

هدف از سوریه، ایران است

سرهنگ ویلکرسن درباره تکرار سناریوی حمله به عراق علیه سوریه هشدار داد و گفت: افرادی از دو حزب دموکرات و جمهوریخواه، می خواهند از سوریه به عنوان درپشتی حمله به ایران استفاده کنند.

معاون سابق وزیر دفاع آمریکا به سخنان افرادی مانند لیندسی گراهام، جان مک کین از جمهوریخواهان و باب کیسی از حزب دموکرات درباره اقدام نظامی علیه سوریه اشاره کرد و گفت: سخنان آنان درباره سوریه به این منظور است که می خواهند ایران را هدف قرار دهند.

وی گفت: آنچه درباره سوریه و جنگ افزار شیمایی گفته می شود، تکرار همان چیزی است که اواخر سال ۲۰۰۲ و اوایل سال ۲۰۰۳ درباره عراق دیدیم. آنان دوباره درباره گزارش های اطلاعاتی و امنیتی درباره سوریه صحبت می کنند که حاصل همکاری و دسیسه چینی گروههایی در آمریکا، اسراییل، برخی کشورهای اروپایی مانند آلمان و انگلیس است.

گروههایی در این کشورها هستند که می خواهند از این اطلاعات نهایتا برای حمله به سوریه و ایران بهره برداری کنند.

عمل و سخن اوباما متفاوت بوده است

این مقام سابق پنتاگون، سیاست های اوباما را برای مقابله با جنگ طلبی ناامید کننده توصیف کرد و گفت به همین خاطر دومین باری که وی نامزد ریاست جمهوری آمریکا شد، در ستاد وی فعالیت نکرده است.

سرهنگ ویلکرسن گفت: ابتدا به سخنان اوباما امید بسته بودم و دور نخست در ستاد وی فعالیت کردم، اما زمان نامزدی دور دوم وی این کار را نکردم، هرچند که به او رای دادم.

وی افزود: اوباما سخنان بسیار جذابی بیان کرده است، اما در عمل چیز خاصی ندیدیمف بویژه در رویکرد به مساله امنیت ملی و برنامه کاربرد هواپیماهای بدون سرنشین برای ترور مخالفان آمریکا بسیار ناامید کننده عمل کرد تا نشان دهد، بله دموکرات ها نیز می توانند مانند جمهوریخواهان و حتی بیشتر از آنان در زمینه امنیت ملی شدت عمل نشان دهند.

اوباما چهره های جنگ طلبی مانند جان برنان رییس سیا را دور خود جمع کرد و به نظر می رسد به هیچ وجه از این رفتارش پشیمان باشد، بلکه به آن هم افتخار می کند.

توافق با ایران ممکن بود

فرمانده پیشین ستاد ارتش آمریکا در ادامه به شانس بالای توافق میان جمهوری اسلامی و دولت آمریکا در دوران ریاست جمهوری بوش و بعد از اشغال افغانستان اشاره و از مقام های دولت جورج بوش پسر به دلیل رد پیشنهادهای تهران و ناکام گذاشتن توافق با ایران انتقاد کرد.

ویلکرسن گفت: ما یک چارچوب توافق با ایران تهیه و آماده کردیم که هدف آن مذاکره درباره مسایل میان دو کشور بود. البته سندی که ما تهیه کردیم هیچ امضایی از سوی وزارت خارجه در آن وجود نداشت،

این سند تنها شامل فهرستی از موضوعاتی بود که می خواستیم با دولت ایران درباره آن گفتگو کنیم.

ویلکرسن با اشاره به روابط نزدیک خود با کاولین پاول وزیر وقت دفاع آمریکا گفت: از من درباره محتوای این سند و مواردی که باید در آن گنجانده شود نظر خواهی شد. این سند فهرستی از مواردی بود که فکر می کردیم ایرانی ها علاقه دارند در گفتگوهای دوجانبه از آن صحبت کنند و همچنین مواردی را در بر می گرفت که ما می خواستیم درباره آن ها صحبت کنیم.

نظامی ارشد سابق آمریکا افزود: وضعیت و آینده رهبری افغانستان، مبارزه با مواد مخدر، حق هسته ای و غنی سازی ایران، موضوع تروریسم و وضعیت عراق و مساله القاعده و هر مساله ای که ما در آسیای غربی با آن علاقه داشتیم و تهران به آن علاقه داشت در فهرست گنجانده شده بود.

ویلکرسن گفت: دسامبر ۲۰۰۱، این سند توسط مقام های افغانستان به ایران تحویل و پاسخ از طریق سفیر آمریکا در ژنو دریافت شد که ما را بسیار متحیر کرد و در آن آمده بود، سند پیشنهادی شما برای گفتگو دریافت شد. در این پاسخ به موضوعات تاکتیکی مثلا افغانستان تا موضوع هسته ای ایران و تروریسم به پیشنهادهای ما پاسخ داده شده بود. در واقع پاسخ کاملی به فهرست مسائل مطرح شده در سند ارائه شده بود.

سرهنگ ویلکرسن گفت: آن زمان، احساس من این بود که عملیات نظامی آمریکا در عراق سبب شده، ایرانی ها پاسخی جامع و کامل به سند ارسال شده بدهند و برای همکاری اعلام آمادگی کنند. پاسخ به وزارت خارجه و شورای امنیت ملی ارسال شد و در آنجا افرادی مانند بیل برنز رییس بخش خاورمیانه وزارت خارجه آن را رد کرده و به ژنرال پاول وزیر دفاع گفتند که پاسخ ها کافی نیست و سوییس و دیگر کشورهای اروپایی بی جهت بزرگنمایی کرده اند.

معاون پیشین کالین پاول با انتقاد از این تصمیم، تصریح کرد: واقعا درک نمی کنم چرا این واکنش نشان داده شد. آن زمان فردی مانند دیک چنی معاون وزیر دفاع بود که همیشه تلاش می کرد، مبنای هرگونه بحث سازنده ای را درباره ایران در شورای امنیت ملی از بین ببرد و نگذارد مباحث درباره تهران مطرح شود یا اگر مطرح می شود به نقطه سازنده ای نرسد. ما باید آن زمان این سند را بطور جدی بررسی می کردیم و حداقل روی آن تامل جدی می کردیم، نه اینکه از همان ابتدا آن را رد می کردیم.

ویلکرسن همچنین با ابراز تاسف از این برخورد مقام های آمریکایی و از دست رفتن آن فرصت، تصریح کرد: بعدها در مصاحبه با یک رسانه انگلیسی معاون رییس جمهور آمریکا (دیک چنی) را متهم کردم که مانع به ثمر رسیدن این سند و توافق با ایران شد.

پس از این مصاحبه، پاول به من گفت که فکر نمی کند، فقط معاون رییس جمهوری مسول ناکام گذاشتن سند بود. بلکه بیل برنز معاون خاورمیانه وزارت خارجه با فرستادن ایمیلی به من (پاول) با آن ابراز مخالفت کرده بود.

ویلکرسن گفت: پاول به من گفت که نه فقط معاون رییس جمهوری بلکه همه ما فکر می کردیم که پاسخ دریافت شده جدی نیست و نیازی به ارائه آن برای رییس جمهوری و شورای امنیت ملی وجود ندارد.