مجلس نمایندگان آمریکا تشدید تحریم‌های مختلف علیه ایران را به عنوان اقدامي جدي دنبال مي‌كند و اين در حالي است كه در پس اين اعمال تحريم‌ها ادعا مي‌كند به دنبال حل مسائل في‌مابين از طريق گفتگو است!!
مجلس نمایندگان آمریکا تشدید تحریم‌های آمریکا علیه ایران را که اقدامات
جدی علیه صنعت نفت و سایر عرصه‌های اقتصادی در ایران از جمله عرصه معادن و
صنعت اتومبیل‌سازی را هدف می‌گیرد، به تصویب رساند.
تحریم‌های جدید علیه ایران با ٤٠٠ رای موافق و ٢٠ رای مخالف در مجلس
نمایندگان به تصویب رسید اما این تحریم‌ها باید مورد تائید مجلس سنا قرار
گرفته و از سوی باراک اوباما، رئیس جمهور آمریکا به امضا برسد.
طرح مجلس نمایندگان آمریکا که در پاییز باید در سنا نیز تصویب شود و به امضای رئیس جمهور برسد، قرار است صادرات نفت ایران را که از ابتدای سال 2001 تا به امروز %60 کاهش داشته است، به صفر رساند.
کشورهای چین، هند، ترکیه، کره جنوبی، ژاپن و تایوان (چین، کره جنوبی، هند و ترکیه) در صورت اجرایی شدن این مصوبه دیگر مستثنی از این تحریم‌ها نخواهند بود. ایالات متحده معتقد است صادرات نفت ایران را می‌توان با افزایش صادرات نفت لیبی و عربستان جایگزین کرد.
به گزارش خبرگزاری فرانسه، آمریکا با تشدید تحریم‌های خود در نظر دارد خریداران نفت ایران که در گذشته واردات نفت خود از ایران را کاهش داده‌اند، مجبور کند خرید نفت از ایران را کاهش دهند تا بر اساس طرح کنگره این کشور، صادرات نفت ایران عملا از یک میلیون بشکه در روز به صفر کاهش پیدا کند و در نتيجه آن منابع ارزی ایران محدود شود.
*مقام معظم رهبري: هدف آمريكا از این تحریم‌ها این بود كه ملت را در راه خودشان مردد كند
تمامي اين دشمني‌ها در حالي ادامه مي‌يابد که اوباما در آغازين روزهاي رياست جمهوري اعلام کرد: دست خود را به سمت ايران دراز کرده است و مقام معظم رهبري نيز در آغازين روز سال 88 در اين خصوص مسايل را تبيين فرمودند.
ايشان با اشاره به سی سال تحریم ملت ایران، حمایت واشنگتن از تروریست‌های جنایتکاری که تعداد زیادی را در ایران ترور کرده‌اند، تشنج آفرینی در منطقه، حمایت بی قید و شرط از جنایتکاران صهیونیست و تهدید مکرر ایران به حمله نظامی را از جمله نشانه‌های خصومت بی وقفه امریکا با ملت ایران دانستند و افزودند: مسئولان آمریکایی در سی سال گدشته بارها و بارها به ملت و مسئولان ایرانی اهانت کرده‌اند و حتی برخی از آنها خواستار ریشه‌کن‌کردن این ملت بزرگ و با شرافت شده‌اند.
رهبر انقلاب اسلامی با اشاره به روی‌کار‌آمدن رئیس جمهور و دولت جدید در آمریکا افزودند: آنها می‌گویند بسوی ایران دست دراز کرده‌ایم و ما می‌گوییم اگر امریکا در زیر دستکش مخملی، دستی چدنی را پنهان کرده باشد، این اقدام هیچ معنا و ارزشی ندارد.
ايشان همچنين در بیانات خود در اولین روز سال ۱۳۹۲ در حرم مطهر رضوی مجددا به پنجه چدني زير دستکش مخملي سياست‌مداران آمريکا اشاره کرده به تبيين علت اعمال تحريم‌ها پرداختند.
".... از اول سال 91 آمریكائی‌ها برنامه‌های جدید خودشان را شروع كردند؛ با اینكه در زبان اظهار دوستی كردند، گاهی با ما اظهار دوستی كردند (در نامه و پیغام و امثال اینها) گاهی در رسانه‌ها با ملت ایران اظهار دوستی كردند، اما برخلاف این اظهارات غیرواقعی، در عمل سعی كردند نسبت به ایران و ملت ایران سختگیری كنند.
تحریم‌های شدیدی را از اوائل سال 91 گذاشتند، تحریم نفت، تحریم بانك و مبادلات بانكی و پولی بین جمهوری اسلامی و كشورهای دیگر، كارهای زیادی هم در این زمینه انجام دادند. اين هم يكی از آن لطائف عالم است كه آمريكائی‌ها دشمنی ميكنند، ميگويند شما نفهميد كه ما با شما دشمنيم؛ مخالفت و عناد مي‌ورزند، متوقعند كه ملت ايران نفهمد كه آنها معاندند و دشمنی ميكنند!
اين سياست از اواخر دوران بوش در مقابل ايران شروع شده است، امروز هم متأسفانه همان سياست را دولتمردان آمريكا ادامه مي‌دهند؛ همان پنجه‌ی چدنيِ زير دستكش مخملی.
من چند سال پيش اينجا در جوار بقعه‌ی علی‌بن‌موسی‌الرضا (عليه السّلام) در همين سخنرانيِ اول فروردين گفتم مراقب باشيد اظهار محبت شما، اظهار دوستی و موافقت شما به معنای اين نباشد كه دستكش مخملی بر روی پنجه‌ی چدنی كشيديد و ميخواهيد تظاهر به دوستی كنيد، اما در باطن دشمنی مي‌كنيد.
آمريكائی‌ها برای متوقف كردن فروش نفت و انتقال پول ايران، مأمور ويژه فرستادند. از آمريكا افراد برجسته و خاصی را مأمور كردند كه با كشورها تماس بگيرند، به كشورها مسافرت كنند؛ حتّی با سران شركتها صحبت كنند برای اينكه ارتباطات و اتصالات اقتصادی مربوط به نفت را با جمهوری اسلامی پيگيری نكنند؛ آنها را مجازات كنند به خاطر اين كه با جمهوری اسلامی ارتباط مالی دارند، ارتباط پولی دارند، يا معامله در مورد نفت دارند؛ اين كار را از اول سال 91 و بخصوص از مرداد، با شدتِ تمام شروع كردند.
انتظار داشتند ايران در مقابل اين حركتِ برنامه‌ريزی شده كه با شدت دنبال هم ميكردند، دست از فعاليتهای رشديابنده‌ی علميِ خود بردارد و تسليم زورگوئی‌های آمريكا شود.
.... در زمینه‌ی سیاست داخلی، هدف آنها از این تحریم‌ها این بود كه ملت را در راه خودشان مردد كنند؛ بین ملت ایران و نظام اسلامی جدائی بیندازند؛ مردم را دلسرد كنند، ناامید كنند. در روز بیست و دوم بهمن، ملت ایران با حضور متراكم خود، با شور و شوق خود، با احساساتی كه نسبت به اسلام و انقلاب اسلامی و نظام اسلامی ابراز كردند، مشت محكمی بر دهان آنها زدند".
و اينک بعد از انتخاب "حجت‌اسلام و المسلمين دكتر روحاني" به عنوان رئيس جمهور ايران، مجددا ابراز تمايلات دولتمردان آمريکايي مبني بر حل و فصل مشکلات في‌مابين حداقل از نظر رسانه‌اي در صدر سياست‌گذاري خارجي اين کشور قرار گرفته‌است.
* اوباما و نياز به پيشبرد مسئله هسته‌اي ايران براي ثبت در کارنامه‌اش
با توجه به ناکامي‌هاي دولت اوباما، بيش از آنکه ايران به مذاکرات رو در رو با آمريکا نياز داشته باشد، ايالات متحده و شخص اوباما با هدف بهبود كارنامه عملكرد دولت ايالات متحده اين مسئله را دنبال مي‌کند به‌طوري که انديشمندان و صاحب نظران آمريکايي نيز به اين نياز اذعان دارند.
"پاتریک‌جی‌بوچانان" يكي از اين صاحب نظران است كه در مقاله‌ای در خصوص لزوم كسب موفقيتي خارجي در مذاكرات با ايران توسط "اوباما" مي‌نويسد: "ریچارد نیکسون" در دور دوم ریاست جمهوری خود، رسوایی واترگیت را داشت، اما نجات رژيم صهيونيستي در جنگ "یوم کیپور" را نیز در کارنامۀ خود ثبت کرد.
وي ادامه مي‌دهد: "رونالد ریگان" در دوره دوم ریاست جمهوری خود، ضدیت با ایران را در پیش‌گرفت، اما معاهده‌ای هم برای از بین بردن موشک‌های ایالات متحده و اتحاد جماهیر شوروی در اروپا، منعقد کرد، لحظۀ اشک ریختن پای دیوار برلین و برعهده‌گرفتن نقش رهبری در پایان دادن به جنگ سرد را نیز تجربه کرد.
جی‌بوچانان مي‌افزايد: "بیل کلینتون" در دوره دوم ریاست جمهوری خود، ماجرای رسوائی "مونیکا" را از سر گذراند، اما به معاهده صلح بین "ایهود باراک" و "یاسر عرفات" هم نزدیک شد . وي رسوایی دور دوم اوباما را در مقايسه با استعفای "نیکسون" و یا استیضاح "کلینتون" معتقد است، رسوايي ماجرای ادارۀ درآمد داخلی، بنغازی، استراق سمع از آسوشیتدپرس و فاکس نیوز از وزن پائینی برخوردار است.
وي همچنين تصريح مي‌کند: از آنجا که اوباما قرار نیست از یک مجلس جمهوری‌خواه در مورد موضوعاتی از قبیل اسلحه، عفو، تجارت و یا محرک دوم چیزی به چنگ آورد، پس باید مانند نیکسون، ریگان و کلینتون میراث خود را در سیاست خارجی جستجو کند.
جی‌بوچانان سراب صلح خاور میانه و فرصت مذاکره با ايران را دو فرصت مغتنم پیش روی اوباما مي‌داند و معتقد است: شرط لازم برای رسیدن به هر نوع توافق میان فلسطین و رژيم صهيونيستي، خروج "مهاجران" صهيونيست از کرانۀ غربی، تقسیم بیت المقدس، پذیرش رژيم صهيونيستي به عنوان یک "کشور یهودی" از سوی فلسطین و انکار "حق بازگشت" اعراب به سرزمین‌های اشغالی است.
وي با اشاره به مخالفت جدي "نتانیاهو" با خروج از غزه توسط آریل شارون و شناسايي بیت‌المقدس به عنوان پایتخت ابدی توسط وي، تصريح مي‌کند: وي خیال تقسیم کردن بیت‌المقدس و یا ریشه‌کن کردن مهاجران یهودی از کرانۀ غربی را درسر ندارد و اوباما نیز چندان نفوذی در کنگره و یا در پایتخت یعنی بیت‌المقدس و رژيم صهيونيستي ندارد که بتواند نتانیاهو را با زور به انجام کاری که نمی‌خواهد وادار کند.
جی‌بوچانان نتيجه مي‌گيرد: از این رو، میراث اوباما در مذاکرات صلح رژيم صهيونيستي و فلسطین یافت نشده و بنابر اين باید میراث خود را در وقایع پیش روی ایران جستجو کند یعنی مراسم تحلیف رئیس جمهوری که به زودی جانشین "محمود احمدی‌نژاد" میشود.
وي مي‌افزايد: اوباما می‌تواند، ائتلاف حزب جنگ و نتانیاهو را در هم بشکند. او باید در مراسم تحلیف "حجه‌الاسلام و المسلمين حسن روحانی" به وی تبریک بگوید، و برای مذاکرات مستقیم با تهران اعلام آمادگی کند و برای پیشبرد این مذاکرات، افراد امنیتی و زبده‌ای را منصوب کند که خواستار جنگ با ایران نباشند و در عین حال ایران مسلح به سلاح هسته‌ای را نیز به هیچ وجه مورد قبول ندانند.
جی‌بوچانان تاکيد مي‌کند: تاریخ اوباما را فرا می‌خواند و اوباما باید این فرصت را مغتنم بشمارد و این می‌تواند تاج زرین دور دوم ریاست جمهوری اوباما تلقی شود.
برخلاف تمام اين موارد كنگره طرح افزايش تحريم‌ها را تصويب كرد كه منتقدان با توجه به این که این طرح پيش از مراسم تحلیف رئیس‌جمهوري ایران تصويب شده، معتقدند: حجه‌الاسلام و المسلمين حسن روحانی فرصتی برای مصالحه‌ی احتمالی نخواهد داشت، بنابر اين تحریم‌های شدیدتر علیه ایران در بدترین زمان ممکن تصویب شده است. اما با وجود نگرانی‌ها از این که طرح جدید مجلس نمایندگان آمریکا برای اعمال تحریم‌های شدیدتر علیه ایران، امیدها برای به دست‌آوردن دستاوردی دیپلماتیک در رابطه با ایران را نقش بر آب کند.
*چرا مجلس نمایندگان آمريکا تحريم‌هاي جديد را عليه ايران تصويب کرده است؟
تحریم‌های جدید علیه ایران که شدید‌ترین تحریم‌های وضع شده تاکنون نام گرفته، در حالی به تصویب مجلس نمایندگان آمریکا رسید که شماری از رأی دهندگان به آن، همان کسانی بودند که چندي پیش با امضای نامه‌ای، خواستار پیشبرد دیپلماسی با ایران شده بودند. مخالفان تشدید تحریم‌ها در کنگره آمریکا گفته اند تحریم‌های جدید درست زمانی که دکتر روحانی، به عنوان یک رئیس جمهور معتدل قدرت را در دست می‌گیرد اقدام مناسبی نیست.
"جان بوئنر"، رئیس جمهوری‌خواه مجلس نمایندگان آمریکا اما مي‌گويد: تحریم‌های جدید، با اثبات این حقیقت که ایران تهدیدی برای جهان بشمار می رود، قاطعانه برای پیشگیری این تهدید اقدام می‌کند.
وی در ادامه تاکید مي‌کند که ایران بطور مخفیانه تلاش دارد به اسلحه اتمی دست یابد و آمریکا باید در این مورد واکنش نشان دهد.
"نانسی پلوسی"، رئیس نمایندگان دمکرات مجلس نمایندگان نیز از تصویب تحریم‌های جدید حمایت کرده و مي‌گويد: ایران نیش تحریم‌های ما را احساس کرده و ما باید فشار بر این کشور را همچنان حفظ کنیم.
*نقش لابی صهیونیستی در تصویب تحریم‌های جدید علیه ایران
نشریه آمریکایی "دیلی بیست" در مطلبی به بررسی تحریم‌های وضع شده جدید علیه ایران پرداخته و می‌نویسد: هرچند نمایندگان تندروی آمریکایی مدعی هستند از مردم ایران حمایت کرده و درصدد جلوگیری از جنگ با این کشور هستند، در عمل کارهایی میکنند که سبب بیشتر شدن احتمال رویارویی و جنگ میشود.
به نوشته این نشریه، سلسله اقدامات ضدایرانی اخیر در آمریکا (که نخست با بی‌اهمیت خواندن انتخابات ایران و زیر سؤال بردن رئیس جمهور منتخب این کشور آغاز شد و اکنون به وضع تحریم‌های جدید رسیده) حاصل تلاش‌های لابی صهیونیستی در آمریکا ("آیپک") بوده است. با حمایت آیپک، طرح تحریم‌های جدید توانسته بود پیش از انتخابات رياست جمهوري، ۳۷۶ امضا جمع آوری کند.
این در حالی است که شماری از این ۳۶۷ تن، از جمله ۱۳۱ نفری بودند که بعداً با فرستادن نامه‌ای برای اوباما، خواستار دیپلماسی و شکیبایی در قبال ایران شدند. اما آن نامه به هیچ جا نرسید. شانزده تن دیگر از نمایندگان نیز پیش از تصویب این تحریم‌ها، در نامه‌ای خواستار به تعویق افتادن طرح آن شده بودند، اما تلاش‌های آنان نیز نتوانست نتیجه‌ای را به دنبال داشته باشد.
دیلی بیست در بیان چرایی اشتباه بودن تحریم‌های جدید می‌نویسد: هر گونه توافقی نیازمند مصالحه از سوی هر دو طرف است و این طرح جدید، شانس اعتمادسازی در طرف ایرانی را کاهش‌داده و برای ایرانی‌ها ثابت می‌کند که هدف آمریکا، چیزی جز تغییر نظام در ایران نیست.
"گری سیک"، مشاور پیشین امنیت ملی آمریکا و کار‌شناس مسائل ایران می‌گوید: ایرانی‌ها دلایلی قوی برای عدم اعتماد به ما دارند. آنچه کنگره انجام می‌دهد، تصدیق این بی‌اعتمادی‌هاست.
"ارل بلومینور" از نمایندگان مخالف این طرح نیز خطاب به همکارانش، تاکيد مي‌کند: اگر اندک روزنه‌ای برای توافق وجود دارد، با کارتان سبب ضعیف شدن موضع رئیس جمهور نشوید. انگشت در چشم مردم ایران نکنید.
"جیم مک درمونت"، از دیگر مخالفان این طرح مي‌گويد: من اینجا ایستاده‌ام و می‌پرسم: عجله برای چیست؟ برای نخستین بار پس از چندین سال، یک رئیس جمهور میانه رو در ایران سوگند یاد می‌کند. اگر نیاز باشد، می‌توانیم پس از بازگشت از تعطیلات به این موضوع بپردازیم . وی با اشاره به تجربه جنگ عراق افزوده بود: ما این فیلم را قبلاً دیده‌ایم. صد‌ها هزار کودک عراقی به واسطه تحریم‌ها جان باختند. آیا چیزی تغییر کرد؟ نه. ما به جنگ آنها رفتیم.
دیلی بیست در ادامه مطلب خود اشاره می‌کند که حامیان طرح تحریم‌های جدید، همگی به موضوع امنیت رژیم صهيونيستي به عنوان دلیل حمایت خود اشاره میکنند. نه تنها آیپک مستقیم در این جریان دخیل بوده، بلکه شماری دیگر از سازمان‌های دست راستی طرفدار رژيم صهيونيستي، مانند "پروژه اسرائیل" و "بنیاد دفاع از دمکراسی‌ها" نیز همواره خواستار تشدید فشارها بر ایران بوده و هیچ اشاره‌ای به احتمال پیشبرد روند دیپلماسی با ایران نداشته‌اند.
با این حال، به باور این نشریه، مهمترین و فوری‌ترین اثر منفی تحریم‌های جدید، این است که امکان بازگشت ایران و آمریکا از راه پرخطر پیش روی را از میان برده و چشم انداز حل و فصل دیپلماتیک موضوع هسته‌ای ایران را مبهم‌تر از پیش می‌سازد.
*استقبال نتانیاهو از تحریم‌های جدید علیه ایران
"بنیامین نتانیاهو"، نخست وزیر رژيم صهيونيستي از تصویب تحریم‌های جدید آمریکا علیه ایران در کنگره استقبال کرده و مي‌گويد: این تصمیم پبام روشنی به حاکمان این کشور می‌دهد.
به گزارش روزنامه صهيونيستي "اورشلیم پست"، بنیامین نتانیاهو از تحریم‌های جدید ایالات متحده علیه ایران به شدت دفاع مي‌کند.
نتانیاهو تصویب این تحریم‌ها را نشانه آن مي‌داند که برخورد با ایران به خاطر انتخاب‌شدن حجه‌الاسلام و المسلمين حسن روحانی به ریاست جمهوری ملایمتر نخواهد شد در حالي که پیش از این وي بارها از جهانیان خواسته بود که به خاطر انتخاب یک فرد "میانه‌رو" در ایران فشار روی این کشور را کاهش ندهند.
وي تصريح مي‌کند: مجلس نمایندگان آمریکا، این پیغام روشن را به ایران فرستاده‌است که فشارهای بین‌المللی تا زمانی که ایران خود را ملزم به رعایت تعهدات بین‌المللی‌اش نداند و برنامه‌اش برای دستیابی به سلاح هسته‌ای را ادامه بدهد، ادامه خواهد یافت. ما تنها بر اساس رفتارهای این کشور قضاوت می‌کنیم.
منابعی از دفتر نتانیاهو ميگويند: از دیدگاه آنها این تحریم‌ها به این دلیل مهم است که اولین اقدام بین‌المللی علیه برنامه هسته‌ای ایران بعد از انتخاب حجت‌الاسلام والمسلمين حسن روحانی است.
یکی از این منابع به این روزنامه مي‌گويد: این پیغامی به ایرانیان است مبنی بر اینکه برخورد با آنها ملایمتر نخواهد شد، سخنان و لبخندهایشان کافی نیست و اگر می‌خواهند تحریم‌ها افزایش نیابد، باید تغییرات محسوس در رفتارشان دیده شود و البته زمانشان برای این تغییرات محدود است. اقدام مجلس نمایندگان آمریکا را باید نوعی تجدید بیعت با بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر رژيم صهيونيستي تلقی کرد. درواقع، از زمان پیروزی دکتر روحانی در انتخابات، بلندترین صدای حمله‌کننده به ایشان متعلق به این سیاست‌مدار راست‌گرای صهیونیست بوده است. این نتانیاهو بوده که ضمن به‌کار بردن الفاظ سخیف در خصوص منتخب ایرانیان، از غرب خواسته است که به‌خاطر روی کار آمدن او از فشارهایش بر ایران نکاهد.
*تحریم‌های جدید نشان داد چه کسی نمی‌خواهد مناقشه هسته‌ای حل شود
مجلس نمایندگان آمریکا با تصویب تحریم‌های جدید و سخت علیه ایران در آستانه تنفیذ رئیس‌جمهور جدید ایران، تردیدهای موجود در خصوص نیت واشنگتن برای حل مناقشه هسته‌ای را تشدید کرد.
بر اساس افشاگری‌های "ادوارد اسنودن" در خصوص جاسوسی آژانس‌های اطلاعاتی آمریکا از متحدین این کشور، آشکار شد، واشنگتن در مراودات بین‌المللی خود حتی در مواجهه با متحدانش نیز منطقی، صادقانه و معتمدانه عمل نمی‌کند، چه رسد در مواجهه با ایران که سال‌هاست در مخاصمه با ایالات متحده به‌سر می‌برد.
متاسفانه تنها چند روز پس از انتشار یادداشت مزبور، مجلس نمایندگان آمریکا با حدود 400 رای، تحریم‌های تندی را علیه جمهوری اسلامی ایران تصویب کرد که کاملا غیرقابل اعتماد بودن واشنگتن را در حوزه مساله هسته‌ای اثبات کرد؛ هرچند که واشنگتن در مواجهه با ایران بارها این واقعیت را اثبات کرده است.
البته تصویب تحریم در کنگره آمریکا علیه ایران چیز عجیبی نیست و انواع و اقسام این تحریم‌ها که از سوی رئیس‌جمهور يازدهم «ظالمانه» خوانده شده‌اند، تاکنون به تصویب رسیده‌اند اما تحریم‌های اخیر دو خصوصیت ویژه دارند: اولا، به ظاهر تندتر از تحریم‌های قبلی به‌نظر می‌رسند و ثانیا، اندک‌زمانی قبل از تحویل دولت به رئیس‌جمهور جدید به‌تصویب رسیده‌اند.
در همین‌جا تذکار این نکته ضروری به‌نظر می‌رسد که تصویب تحریم‌های مزبور در مجلس نمایندگان، به‌معنای اجرایی شدن آنها از همین لحظه نیست بلکه باید به تصویب سنا و نهایتا توشیح باراک اوباما، رئیس‌جمهور این کشور نیز برسند.
اما تجربه ثابت کرده‌است که عموما تحریم‌های مصوب مجلس نمایندگان، بقیه مسیر قانون‌گذاری را نیز به‌راحتی طی کرده و نه سنای تحت تسلط دموکرات‌ها و نه رئیس‌جمهور دموکرات ایالات متحده، مانعی در برابر این رویکرد یک‌جانبه‌گرایانه ایجاد نمی‌کنند.
به‌عبارت دیگر، تدبیر بنیان‌گذاران دولت آمریکا برای محدودسازي قوا و کنترل به وسیله یکدیگر، وقتی به مساله تحریم‌های ایران می‌رسد تقریبا هرگز با موفقیت مواجه نشده است. در شرایطی که اول فروردین سال جاری، رهبر انقلاب اسلامی شرط تغییر در وضعیت موجود بین ایران و ایالات متحده آمریکا را «ترک اقدامات خصمانه از سوی آمریکایی‌ها» بیان فرمودند، هیچ تردیدی نیست که اقدام اخیر مجلس نمایندگان آمریکا نه‌تنها نشانی از این اصل ندارد، بلکه کاملا در راستای ادامه و بلکه تشدید خصومت‌ها با ملت ایران است.
در حالی که اكثر رسانه‌ها و بسیاری از تحلیل‌گران آمریکایی، از انتخاب حجت‌الاسلام و المسلمین دكتر حسن روحانی به ریاست‌جمهوری ایران به‌عنوان فرصتی برای کاهش تنش‌ها بین دو کشور و بالاخص دستیابی به توافق بر سر مساله هسته‌ای یاد می‌کردند، این اقدام مجلس نمایندگان آمریکا بیان‌گر آن است که تصمیم‌گیرندگان در واشنگتن علي‌رقم آنچه وانمود مي‌کنند، چندان علاقه‌اي به ترميم سوابق و بهبود روابط نداشته و زير اين دستکش مخملي چيزي جز دستي چدني وجود ندارد.
در نهایت، اقدام اخیر ایالات متحده نشان می‌دهد که طرفی که نمی‌خواهد مناقشه هسته‌ای با یک توافق مبتنی بر مذاکره به سرانجام برسد، نه ایران، بلکه ایالات متحده و لابی‌های قدرت‌مندی هستند که در این کشور، پشت پرده سیاست را شکل می‌دهند به‌طوري که "گنادی گاتیلف"، معاون وزیر امور خارجه روسیه در گفتگو با خبرگزاری "اینترفکس" مي‌گويد: هر گونه تحریم اضافی در واقع با هدف اعمال فشار اقتصادی به ایران صورت می‌گیرد، نه حل مشکل منع اشاعه.
* آيا ممکن است اوباما طرح کنگره را امضا نکند؟
این طرح قبل از اجرایی‌شدن باید در ماه سپتامبر در سنای آمریکا نیز تصویب شود و علاوه بر آن به امضای باراک اوباما، رییس‌جمهور آمریکا برسد و چنانچه دولت اوباما گفته مایل است به مذاکره با ایران ادامه دهد و اخیرا با کاهش تحریم‌های دارویی و پزشکی سیگنال مثبتی برای تهران فرستاده، اين احتمال بسيار ضعيف وجود دارد که اوباما شخصا با خودداري از امضاي مصوبه کنگره، افزايش تحريم‌ها را موقتا متوقف کند.
این احتمال وجود دارد که باراک اوباما، رئیس‌جمهور آمریکا، امضای این تحریم‌ها را به نوعی گرو نگه داشته و در ادوار آتی مذاکرات ایران و غرب بر سر مساله هسته‌ای، عدم امضای آن را منوط به امتیاز‌دهی طرف ایرانی نماید. طبعا اوباما و دوستانش ثابت کرده‌اند که قابل اعتماد نیستند و حتما با گرفتن امتیاز باز به همین مسیر خصمانه ادامه دهند، چرا که توانسته اند از اين روش نتيجه بگيرند پس عاقلانه نيست که اين شيوه را عوض کنند.
اگر (تنها به‌عنوان یک احتمال) اوباما در چنین فکری باشد، قطعا منظور آنها این است که در عین گرفتن امتیاز، از تحریم‌های موجود چیزی نکاسته و مي‌خواهد در اصطلاح توپ را به زمين ايران انداخته و نگاه‌هاي جهاني را متوجه اقدام ايران کند به‌طوري که عملا اين مطلب را در اذهان جا بياندازد که نوبت ايران است تا با اقدامات خود اعتماد طرف غربي را به دست آورد.
هرچند اين مطلب بسيار بعيد به نظر مي‌رسد اما در صورت تعليق تشديد تحريم‌ها توسط اوباما، نه تنها امتيازي به ايران در جهت اعتمادسازي داده نشده بلکه حتي از فشارها نيز کاسته نشده و تنها از افزايش آن جلوگيري شده‌است.
در واقع بر اساس سياست کثيف "چماق و هويج" که همواره توسط سردمداران زياده‌خواه آمريکا پي گرفته مي‌شود، براي ترغيب طرف مقابل به استنکاف در برابر خواسته‌ها بايد مشوق‌هايي را (که همان نقش هويج را دارد) ارائه داد و در غير اين صورت براي تنبيه از مجازات‌هايي (که نقش چماق را ايفا مي‌کنند) استفاده کرد، اما اوباما با اين اقدام احتمالي به جاي ارائه هويج حتي حاضر نيست چماق کمتري بر سر ملت ايران بکوبد بلکه تنها حاضر است چماق‌کوبيدنش را افزايش ندهد و در قبال اين همه سخاوتمندي حتما انتظار تعطيلي کليه فعاليت‌هاي هسته‌اي و حتي مراکز تحقيقاتي را خواهد داشت.
در مجموع اقدام مجلس نمایندگان آمریکا و آنچه در افشاگری‌های اسنودن نمود پیدا کرد، به‌خوبی بیان‌گر آن است که آمریکا عرصه سیاست بین‌الملل را نه عرصه تعامل، بلکه عرصه مفهوم «واقع‌گرایانه سیاست – قدرت» می‌بیند. این مفهوم که ریشه‌های آن را باید در اندیشه‌های کسی چون "ماکیاولی" جستجو کرد، مذاکره را همان‌قدر ابزار قدرت می‌بیند که کشتار مردم بی‌گناه عراق و افغانستان را. بنابراین، بد نیست کسانی که بعضا برای مذاکره‌خواهی‌های ایالات متحده هورا می‌کشند، آن را در کنار شواهد دیگر تحلیل کرده و یادشان نرود که در سیاست – قدرت، اخلاقیات هیچ جایگاهی ندارند بلکه این ترک اخلاقیات دینی و عرفی است که ممدوح بوده و خيانت در مذاکرات و تعهدات يکي از اين ترک اخلاقيت ها است.
دولت آینده ایران در دیپلماسی خود نهایت تدبیر و حزم‌اندیشی را به‌کار خواهد برد اما شاید تذکار آن ضروری باشد که تا زمانی که تدابیری صحیح برای قطع وابستگی اقتصاد ایران به نفت در یک برنامه مدون میان‌مدت اندیشیده نشود، تدابیر دیپلماتیک قادر نخواهند بود از حقوق ملت ایران در عرصه بین‌المللی دفاع کنند.
اگر عرصه بین‌المللی عرصه تقابل قدرت‌هاست و این قدرت‌ها هستند که جایگاه بازیگران را تعیین میکنند، پرواضح است که یک مولفه مهم در این میان قدرت اقتصادی است.
اما سخنگوی وزارت امور خارجه آمریکا در کنفرانس مطبوعاتی خود در ارتباط با اين طرح گفت: "دولت اوباما به اعمال تحریم‌های همه جانبه علیه تهران متعهد است. نگرانی‌هایی درباره بخش‌های مشخص در مصوبه مجلس نمایندگان آمریکا برای افزایش تحریم‌ها علیه ایران وجود دارد.
"ماری هارف" مي‌افزايد: دولت اوباما در حال حاضر در حال رایزنی در زمینه بررسی این طرح در کنگره آمریکاست.
وی ادامه داد: هر تحریمی باید به شیوه مسؤولانه‌ای عملی شود. کار با کنگره را برای مشخص کردن بهترین شیوه برای اعمال تحریم‌های بیشتر احتمالی علیه ایران ادامه می‌دهیم.
سخنگوی وزارت خارجه آمریکا درباره آغاز به کار رئیس جمهور جديد ایران هم گفت: دولت آمریکا امیدوار است دکتر روحانی وارد مذاکرات هدفمند برای دستیابی به راه حل دیپلماتیک برای برنامه هسته ای ایران شود.
بنابر اين مي‌توان نتيجه گرفت طرح کنگره توسط اوباما حتما امضا مي‌شود زيرا مشکل اوباما اين نيست که چرا پيش از آغاز کار دولت جديد ايران اقدامي در جهت افزايش شکاف اعتماد ميان دو کشور انجام شده بلکه او تنها دغدغه مسئولانه افزوده‌شدن تحريم‌هايي را دارد که متعهد به اجراي آنها بوده و به چيزي جز رسيدن به هدف خود يعني تعطيلي برنامه هسته‌اي ايران نمي‌انديشد.
* آمريکا تحريم مي‌کند، چین و روسيه مخالفت
پس از این که مجلس نمایندگان آمریکا طرح تحریم‌های جدیدی را علیه صادرات نفتی ایران تصویب کرد، چین بار دیگر مخالفت خود را با اعمال تحریم‌های شدیدتر علیه ایران تکرار کرد.
وزارت امور خارجه چین در بیانیه‌ای که برای خبرگزاری رویترز فاکس کرد اعلام مي‌کند: چین از مدت‌ها پیش از یافتن راه‌حلی از طریق مذاکرات و گفت‌وگو حمایت کرده و با تحریم‌های یک‌جانبه از طرف یک کشور و بر مبنای قوانین داخلی‌اش مخالفت کرده است. به گزارش خبرگزاری رویترز این کشور بدون این که به جزییات اشاره کند، مي‌افزايد: چین به ویژه با تحریم‌هایی که به منافع یک کشور ثالث ضربه خواهد زد، مخالف است.
رویترز گزارش مي‌دهد: موفقیت هرگونه تشدیدی در تحریم‌ها به چین، مشتری اصلی نفت ایران بستگی خواهد داشت که بارها گفته است با تحریم‌های یک‌جانبه و خارج از چارچوب شورای امنیت سازمان ملل مخالف است.
بر اساس اين گزارش: چین همواره از حل مسالمت‌آمیز موضوع هسته‌ای ایران از طریق مذاکرات حمایت و با تحریم‌های یک‌جانبه آمریکا و اتحادیه اروپا در خارج از چارچوب سازمان ملل مخالفت کرده است.
رویترز ادامه مي‌دهد: روسیه نیز از تصویب تحریم‌های شدیدتر علیه نفت ایران در مجلس نمایندگان آمریکا انتقاد کرد و گفت که این اقدام کمکی به مذاکرات هسته‌ای نخواهد کرد و آن چه از طریق شورای امنیت سازمان ملل صورت گرفته کافی است.
*تهدیدات توخالی تحریم‌های آمریکا علیه ایران
به موجب طرح جديد گنگره آمريکا اعمال تحريم‌ها عليه ايران قرار است، دسترسی کشورمان به بازار جهانی برای صادرات نفتی را محدود ساخته و مشتریانی که به خرید نفت از ما ادامه دهند، تنبیه کند.
اما یک رسانه آمریکایی در مطلبی با اشاره به جنجالی که هنگام اعمال تحریم‌های جدید آمریکا علیه ایران بر پا میشود، از اجرایی نشدن اغلب این تحریم‌ها خبر مي‌دهد. پایگاه خبری "یو اس نیوز "در مطلبی به بحث اعمال دور جدیدی از تحریم‌ها علیه ایران پرداخته و مي‌نويسد: همزمان با مطرح شدن موضوع دور مذاکرات جدید بر سر برنامه هسته‌ای ایران به دنبال برگزاری مراسم تحلیف حجه‌الاسلام و المسلمين حسن روحانی، مسئله تحریم‌های ایران، بار دیگر، در صدر دستورکار سیاست خارجی قرار گرفته است.
اين رسانه مي‌افزايد: برخی از کاهش تحریم‌ها برای نشان دادن حسن‌نیت سخن می‌گویند و بعضی دیگر از فشار مداوم، تا دشواری وضعیت بن‌بست هسته‌ای را که رئيس جمهور جديد به میراث برده، به او نشان دهند.
در این مطلب با اشاره به اینکه تحریم‌های آمریکا علیه ایران ادامه می‌یابد، آمده است: به‌رغم همه جنجال و هیاهویی که در پی اعمال هر دور از تحریم‌ها به پا میشود، موضوع اینجاست که بیشتر مقررات (مربوط به تحریم‌ها) هرگز به اجرا در نمی‌آیند. اغلب، تنها مجازاتی که نقض‌کنندگان تحریم‌ها با آن روبرو می‌شوند، بالا رفتن خطر تجارت آنها در بازار است، یکی از این خطرات، هزینه‌های بی‌ثباتی بازار است که این امر، از احتمال اجرایی شدن تحریم‌ها ناشی میشود و در بعضی موارد، علت آن فشار برخی شرکت‌هایی است که به طور داوطلبانه با تحریم‌های آمریکا همراهی میکنند.
در ادامه این مطلب نوشته شده است: اینها خطرات مهمی است که قدرت تغییر رفتارهای حقوقی را دارد. بنابراین مقامات دولت آمریکا از این خطرات به عنوان ابزار اقتصادی و دیپلماتیک برای متقاعد کردن شرکت‌ها برای خروج از ایران استفاده میکنند. در واقع، آنها این خطرات را به عنوان تهدید جلوه می‌دهند و سپس کنار می‌نشینند و امیدوارند شرکت‌ها به خاطر ترس یا احتیاط، از معامله با ایران خودداری کنند.
"یو اس نیوز" مي‌نويسد: بعد از گذشت سال‌ها و مشخص شدن اینکه پیامدهای ضعیفی در انتظار شرکت‌های طرف معامله با ایران است و آنها مجازات نمی‌شوند، شرکت‌های بین‌المللی اکنون متوجه شده‌اند که اراده سیاسی برای حمایت تحریم‌ها از طریق اعمال مجازات وجود ندارد.
به‌طوري که "اعزاز احمد چودری" سخنگوی وزارت امور خارجه پاکستان مي‌گويد: ما در پیام کتبی به آمریکا اعلام کرده‌ایم که تحت هیچ شرایطی پروژه واردات گاز از ایران را متوقف نمی‌کنیم.
اين در حالي است که برخي شايعات از توقف پروژه واردات گاز ايران توسط پاکستان خبر مي‌داد اما سخنگوی وزارت امور خارجه پاکستان با رد اين خبرها تصریح مي‌کند: این پروژه تحت تأثیر تحریم‌های آمریکا نیست.
چودری با رد شایعات مربوط به توقف فعالیت پروژه خط لوله گاز تاپی، تاکید مي‌کند، بدون تاثیر پذیری از آمریکا این پروژه همچنان به کار خود ادامه می‌دهد. وی افزود: پاکستان با بحران کمبود انرژی مواجه است به همین علت پروژه خط لوله صلح از اهمیت زیادی برای این کشور برخوردار است.
در همین حال، "شاهد خاقان عباسی" وزیر انرژی پاکستان اظهار مي‌دارد: پاکستان مصمم است پروژه واردات گاز از ایران را تکمیل کند. وی تأکید مي‌کند: با اینکه اجرای پروژه خط لوله صلح به علت تحریم ایران با مشکلات و پیچیدگی‌های زیادی مواجه است اما در این زمینه با دولت جدید ایران مذاکره خواهیم کرد.
وزیر نفت پاکستان نيز با تاکید بر عزم دولت این کشور برای اجرای پروژه خط لوله انتقال گاز ایران مي‌گويد: ما در مورد این پروژه با کابینه جدید ایران برای تامین مالی کل پروژه گفتگو خواهیم کرد و این پروژه برای تامین تقاضای فزاینده پاکستان برای گاز ضروری است.
*هشدار دکتر روحاني: پاسخ مناسب تنها در ازاي زبان تکريم خواهد بود(نه تهديد)
اما حجه‌الاسلام و المسلمين حسن روحاني، يازدهمين رئيس جمهور ايران اسلامي در مراسم تحليف بسيار مناسب به اقدام اخير کنگره آمريکا در تصويب طرح افزايش تحريم‌ها پاسخ داد.
دکتر روحاني در مراسم تحليف گفت: دولت تلاش می‌کند در تعاملات بین‌المللی با ایجاد اعتماد متقابل بهتر و بیشتر با کشورهای منطقه و جهان، امنیت ملی و پیرامونی خود را گسترش دهد.
وي در ادامه شفافیت را کلید گشودن باب اعتماد دانست و تصريح کرد: شفافیتی که از آن سخن می‌گوییم نمیتواند یکطرفه و بدون سازوکارهای اجرایی و عملی در روابط دوجانبه و چندجانبه باشد. تنش زدایی، ایجاد اعتماد متقابل و تعامل سازنده مسیر حرکت ما را روشن خواهد کرد.
دکتر روحاني افزود: با صراحت میگویم ایران هیچگاه سر جنگ با دنیا نداشته و ما تمام تلاش‌های خود را معطوف به مخالفت با جنگ افروزان و جنگ طلبان خواهيم کرد. ایران بهای سنگینی برای استقلال خود پرداخت کرده و همچنان برای عزت و سربلندی خود ارزش زیاد قائل است.
رئيس جمهور مشارکت فعال مردم در انتخابات را علي‌رقم آنکه تحریم‌ها فشار اقتصادی زیادی به آنها وارد کرده، نشان‌دهنده هوشیاري آنها در حفاظت از منافع ملی خود دانست و تصريح کرد: ملتی که با برخورداری از انسجام ملی و مشارکت گسترده و در کمال آرامش و امنیت در انتخابات شرکت می‌کند نمی‌توان با تحریم به تسلیم واداشت و یا به جنگ تهدید کرد. بلکه تنها راه تعامل با ایران، گفتگو از جایگاه برابر، اعتمادسازی متقابل و احترام دوجانبه و کاستن از خصومت‌هاست.
حجه‌الاسلام و المسلمين حسن روحانی ادامه داد: بر این اساس متناسب با رفتار و برخورد طرف های مقابل، در جهت بهبود و ارتقای روابط حرکت خواهیم کرد. به صراحت میگویم اگر پاسخ مناسب می‌خواهید، نه با زبان تحریم که با زبان تکریم با ایران سخن بگویید.
در پايان يادآوري اين نكته ضروري به نظر مي‌رسد كه دشمني آمريكا با ايران از پيروزي انقلاب اسلامي (بسيار پيش از آنكه ما به دنبال فن‌آوري هسته‌اي باشيم) و در نتيجه قطع‌شدن منافع نا مشروع اين دولت زياده‌طلب آغاز و تا به امروز ادامه داشته است؛ برنامه هسته‌اي ايران تنها بهانه‌اي است براي اعمال فشار و عناد ورزي آمريكا عليه ملت و دولت ايران به عنوان الگوي بيداري اسلامي و انساني در منطقه و جهان لذا آمريكا هرگز به دنبال حل مسئله‌اي خود‌ساخته نبوده بلكه ترجيح مي‌دهد همواره از اين طريق به ايران‌هراسي در سطح افكار جهاني دست بزند.
هيچ كس قادر نخواهد بود آمريكا را بيدار كند چرا كه در حقيقت خود را به خواب زده است و تا خود نخواهد بيدار نخواهد شد و تنها زماني از اين تظاهر به خواب‌بودن دل خواهد كند كه متوجه شود ايران قدرتمندانه حق خود را در استفاده صلح‌آميز هسته‌اي پاس مي‌دارد و پافشاري آمريكا تنها بر هزينه‌هاي اين كشور خواهد افزود.
بنابر اين ايران با هوشياري و آگاهي كامل از اين مسئله از سويي نبايد فريب دستكش مخملي دستي كه از سوي آمريكا به طرفش دراز شده را بخورد و از سوي ديگر بايد با بهترين شيوه‌هاي ديپلماتيك توطئه‌هاي ايران‌هراسي غرب را خنثي كند كه اين مطلب نيازمند استقامت مردم و البته مسئولان نظام اسلامي است.
طرح مجلس نمایندگان آمریکا که در پاییز باید در سنا نیز تصویب شود و به امضای رئیس جمهور برسد، قرار است صادرات نفت ایران را که از ابتدای سال 2001 تا به امروز %60 کاهش داشته است، به صفر رساند.
کشورهای چین، هند، ترکیه، کره جنوبی، ژاپن و تایوان (چین، کره جنوبی، هند و ترکیه) در صورت اجرایی شدن این مصوبه دیگر مستثنی از این تحریم‌ها نخواهند بود. ایالات متحده معتقد است صادرات نفت ایران را می‌توان با افزایش صادرات نفت لیبی و عربستان جایگزین کرد.
به گزارش خبرگزاری فرانسه، آمریکا با تشدید تحریم‌های خود در نظر دارد خریداران نفت ایران که در گذشته واردات نفت خود از ایران را کاهش داده‌اند، مجبور کند خرید نفت از ایران را کاهش دهند تا بر اساس طرح کنگره این کشور، صادرات نفت ایران عملا از یک میلیون بشکه در روز به صفر کاهش پیدا کند و در نتيجه آن منابع ارزی ایران محدود شود.
*مقام معظم رهبري: هدف آمريكا از این تحریم‌ها این بود كه ملت را در راه خودشان مردد كند
تمامي اين دشمني‌ها در حالي ادامه مي‌يابد که اوباما در آغازين روزهاي رياست جمهوري اعلام کرد: دست خود را به سمت ايران دراز کرده است و مقام معظم رهبري نيز در آغازين روز سال 88 در اين خصوص مسايل را تبيين فرمودند.
ايشان با اشاره به سی سال تحریم ملت ایران، حمایت واشنگتن از تروریست‌های جنایتکاری که تعداد زیادی را در ایران ترور کرده‌اند، تشنج آفرینی در منطقه، حمایت بی قید و شرط از جنایتکاران صهیونیست و تهدید مکرر ایران به حمله نظامی را از جمله نشانه‌های خصومت بی وقفه امریکا با ملت ایران دانستند و افزودند: مسئولان آمریکایی در سی سال گدشته بارها و بارها به ملت و مسئولان ایرانی اهانت کرده‌اند و حتی برخی از آنها خواستار ریشه‌کن‌کردن این ملت بزرگ و با شرافت شده‌اند.
رهبر انقلاب اسلامی با اشاره به روی‌کار‌آمدن رئیس جمهور و دولت جدید در آمریکا افزودند: آنها می‌گویند بسوی ایران دست دراز کرده‌ایم و ما می‌گوییم اگر امریکا در زیر دستکش مخملی، دستی چدنی را پنهان کرده باشد، این اقدام هیچ معنا و ارزشی ندارد.
ايشان همچنين در بیانات خود در اولین روز سال ۱۳۹۲ در حرم مطهر رضوی مجددا به پنجه چدني زير دستکش مخملي سياست‌مداران آمريکا اشاره کرده به تبيين علت اعمال تحريم‌ها پرداختند.
".... از اول سال 91 آمریكائی‌ها برنامه‌های جدید خودشان را شروع كردند؛ با اینكه در زبان اظهار دوستی كردند، گاهی با ما اظهار دوستی كردند (در نامه و پیغام و امثال اینها) گاهی در رسانه‌ها با ملت ایران اظهار دوستی كردند، اما برخلاف این اظهارات غیرواقعی، در عمل سعی كردند نسبت به ایران و ملت ایران سختگیری كنند.
تحریم‌های شدیدی را از اوائل سال 91 گذاشتند، تحریم نفت، تحریم بانك و مبادلات بانكی و پولی بین جمهوری اسلامی و كشورهای دیگر، كارهای زیادی هم در این زمینه انجام دادند. اين هم يكی از آن لطائف عالم است كه آمريكائی‌ها دشمنی ميكنند، ميگويند شما نفهميد كه ما با شما دشمنيم؛ مخالفت و عناد مي‌ورزند، متوقعند كه ملت ايران نفهمد كه آنها معاندند و دشمنی ميكنند!
اين سياست از اواخر دوران بوش در مقابل ايران شروع شده است، امروز هم متأسفانه همان سياست را دولتمردان آمريكا ادامه مي‌دهند؛ همان پنجه‌ی چدنيِ زير دستكش مخملی.
من چند سال پيش اينجا در جوار بقعه‌ی علی‌بن‌موسی‌الرضا (عليه السّلام) در همين سخنرانيِ اول فروردين گفتم مراقب باشيد اظهار محبت شما، اظهار دوستی و موافقت شما به معنای اين نباشد كه دستكش مخملی بر روی پنجه‌ی چدنی كشيديد و ميخواهيد تظاهر به دوستی كنيد، اما در باطن دشمنی مي‌كنيد.
آمريكائی‌ها برای متوقف كردن فروش نفت و انتقال پول ايران، مأمور ويژه فرستادند. از آمريكا افراد برجسته و خاصی را مأمور كردند كه با كشورها تماس بگيرند، به كشورها مسافرت كنند؛ حتّی با سران شركتها صحبت كنند برای اينكه ارتباطات و اتصالات اقتصادی مربوط به نفت را با جمهوری اسلامی پيگيری نكنند؛ آنها را مجازات كنند به خاطر اين كه با جمهوری اسلامی ارتباط مالی دارند، ارتباط پولی دارند، يا معامله در مورد نفت دارند؛ اين كار را از اول سال 91 و بخصوص از مرداد، با شدتِ تمام شروع كردند.
انتظار داشتند ايران در مقابل اين حركتِ برنامه‌ريزی شده كه با شدت دنبال هم ميكردند، دست از فعاليتهای رشديابنده‌ی علميِ خود بردارد و تسليم زورگوئی‌های آمريكا شود.
.... در زمینه‌ی سیاست داخلی، هدف آنها از این تحریم‌ها این بود كه ملت را در راه خودشان مردد كنند؛ بین ملت ایران و نظام اسلامی جدائی بیندازند؛ مردم را دلسرد كنند، ناامید كنند. در روز بیست و دوم بهمن، ملت ایران با حضور متراكم خود، با شور و شوق خود، با احساساتی كه نسبت به اسلام و انقلاب اسلامی و نظام اسلامی ابراز كردند، مشت محكمی بر دهان آنها زدند".
و اينک بعد از انتخاب "حجت‌اسلام و المسلمين دكتر روحاني" به عنوان رئيس جمهور ايران، مجددا ابراز تمايلات دولتمردان آمريکايي مبني بر حل و فصل مشکلات في‌مابين حداقل از نظر رسانه‌اي در صدر سياست‌گذاري خارجي اين کشور قرار گرفته‌است.
* اوباما و نياز به پيشبرد مسئله هسته‌اي ايران براي ثبت در کارنامه‌اش
با توجه به ناکامي‌هاي دولت اوباما، بيش از آنکه ايران به مذاکرات رو در رو با آمريکا نياز داشته باشد، ايالات متحده و شخص اوباما با هدف بهبود كارنامه عملكرد دولت ايالات متحده اين مسئله را دنبال مي‌کند به‌طوري که انديشمندان و صاحب نظران آمريکايي نيز به اين نياز اذعان دارند.
"پاتریک‌جی‌بوچانان" يكي از اين صاحب نظران است كه در مقاله‌ای در خصوص لزوم كسب موفقيتي خارجي در مذاكرات با ايران توسط "اوباما" مي‌نويسد: "ریچارد نیکسون" در دور دوم ریاست جمهوری خود، رسوایی واترگیت را داشت، اما نجات رژيم صهيونيستي در جنگ "یوم کیپور" را نیز در کارنامۀ خود ثبت کرد.
وي ادامه مي‌دهد: "رونالد ریگان" در دوره دوم ریاست جمهوری خود، ضدیت با ایران را در پیش‌گرفت، اما معاهده‌ای هم برای از بین بردن موشک‌های ایالات متحده و اتحاد جماهیر شوروی در اروپا، منعقد کرد، لحظۀ اشک ریختن پای دیوار برلین و برعهده‌گرفتن نقش رهبری در پایان دادن به جنگ سرد را نیز تجربه کرد.
جی‌بوچانان مي‌افزايد: "بیل کلینتون" در دوره دوم ریاست جمهوری خود، ماجرای رسوائی "مونیکا" را از سر گذراند، اما به معاهده صلح بین "ایهود باراک" و "یاسر عرفات" هم نزدیک شد . وي رسوایی دور دوم اوباما را در مقايسه با استعفای "نیکسون" و یا استیضاح "کلینتون" معتقد است، رسوايي ماجرای ادارۀ درآمد داخلی، بنغازی، استراق سمع از آسوشیتدپرس و فاکس نیوز از وزن پائینی برخوردار است.
وي همچنين تصريح مي‌کند: از آنجا که اوباما قرار نیست از یک مجلس جمهوری‌خواه در مورد موضوعاتی از قبیل اسلحه، عفو، تجارت و یا محرک دوم چیزی به چنگ آورد، پس باید مانند نیکسون، ریگان و کلینتون میراث خود را در سیاست خارجی جستجو کند.
جی‌بوچانان سراب صلح خاور میانه و فرصت مذاکره با ايران را دو فرصت مغتنم پیش روی اوباما مي‌داند و معتقد است: شرط لازم برای رسیدن به هر نوع توافق میان فلسطین و رژيم صهيونيستي، خروج "مهاجران" صهيونيست از کرانۀ غربی، تقسیم بیت المقدس، پذیرش رژيم صهيونيستي به عنوان یک "کشور یهودی" از سوی فلسطین و انکار "حق بازگشت" اعراب به سرزمین‌های اشغالی است.
وي با اشاره به مخالفت جدي "نتانیاهو" با خروج از غزه توسط آریل شارون و شناسايي بیت‌المقدس به عنوان پایتخت ابدی توسط وي، تصريح مي‌کند: وي خیال تقسیم کردن بیت‌المقدس و یا ریشه‌کن کردن مهاجران یهودی از کرانۀ غربی را درسر ندارد و اوباما نیز چندان نفوذی در کنگره و یا در پایتخت یعنی بیت‌المقدس و رژيم صهيونيستي ندارد که بتواند نتانیاهو را با زور به انجام کاری که نمی‌خواهد وادار کند.
جی‌بوچانان نتيجه مي‌گيرد: از این رو، میراث اوباما در مذاکرات صلح رژيم صهيونيستي و فلسطین یافت نشده و بنابر اين باید میراث خود را در وقایع پیش روی ایران جستجو کند یعنی مراسم تحلیف رئیس جمهوری که به زودی جانشین "محمود احمدی‌نژاد" میشود.
وي مي‌افزايد: اوباما می‌تواند، ائتلاف حزب جنگ و نتانیاهو را در هم بشکند. او باید در مراسم تحلیف "حجه‌الاسلام و المسلمين حسن روحانی" به وی تبریک بگوید، و برای مذاکرات مستقیم با تهران اعلام آمادگی کند و برای پیشبرد این مذاکرات، افراد امنیتی و زبده‌ای را منصوب کند که خواستار جنگ با ایران نباشند و در عین حال ایران مسلح به سلاح هسته‌ای را نیز به هیچ وجه مورد قبول ندانند.
جی‌بوچانان تاکيد مي‌کند: تاریخ اوباما را فرا می‌خواند و اوباما باید این فرصت را مغتنم بشمارد و این می‌تواند تاج زرین دور دوم ریاست جمهوری اوباما تلقی شود.
برخلاف تمام اين موارد كنگره طرح افزايش تحريم‌ها را تصويب كرد كه منتقدان با توجه به این که این طرح پيش از مراسم تحلیف رئیس‌جمهوري ایران تصويب شده، معتقدند: حجه‌الاسلام و المسلمين حسن روحانی فرصتی برای مصالحه‌ی احتمالی نخواهد داشت، بنابر اين تحریم‌های شدیدتر علیه ایران در بدترین زمان ممکن تصویب شده است. اما با وجود نگرانی‌ها از این که طرح جدید مجلس نمایندگان آمریکا برای اعمال تحریم‌های شدیدتر علیه ایران، امیدها برای به دست‌آوردن دستاوردی دیپلماتیک در رابطه با ایران را نقش بر آب کند.
*چرا مجلس نمایندگان آمريکا تحريم‌هاي جديد را عليه ايران تصويب کرده است؟
تحریم‌های جدید علیه ایران که شدید‌ترین تحریم‌های وضع شده تاکنون نام گرفته، در حالی به تصویب مجلس نمایندگان آمریکا رسید که شماری از رأی دهندگان به آن، همان کسانی بودند که چندي پیش با امضای نامه‌ای، خواستار پیشبرد دیپلماسی با ایران شده بودند. مخالفان تشدید تحریم‌ها در کنگره آمریکا گفته اند تحریم‌های جدید درست زمانی که دکتر روحانی، به عنوان یک رئیس جمهور معتدل قدرت را در دست می‌گیرد اقدام مناسبی نیست.
"جان بوئنر"، رئیس جمهوری‌خواه مجلس نمایندگان آمریکا اما مي‌گويد: تحریم‌های جدید، با اثبات این حقیقت که ایران تهدیدی برای جهان بشمار می رود، قاطعانه برای پیشگیری این تهدید اقدام می‌کند.
وی در ادامه تاکید مي‌کند که ایران بطور مخفیانه تلاش دارد به اسلحه اتمی دست یابد و آمریکا باید در این مورد واکنش نشان دهد.
"نانسی پلوسی"، رئیس نمایندگان دمکرات مجلس نمایندگان نیز از تصویب تحریم‌های جدید حمایت کرده و مي‌گويد: ایران نیش تحریم‌های ما را احساس کرده و ما باید فشار بر این کشور را همچنان حفظ کنیم.
*نقش لابی صهیونیستی در تصویب تحریم‌های جدید علیه ایران
نشریه آمریکایی "دیلی بیست" در مطلبی به بررسی تحریم‌های وضع شده جدید علیه ایران پرداخته و می‌نویسد: هرچند نمایندگان تندروی آمریکایی مدعی هستند از مردم ایران حمایت کرده و درصدد جلوگیری از جنگ با این کشور هستند، در عمل کارهایی میکنند که سبب بیشتر شدن احتمال رویارویی و جنگ میشود.
به نوشته این نشریه، سلسله اقدامات ضدایرانی اخیر در آمریکا (که نخست با بی‌اهمیت خواندن انتخابات ایران و زیر سؤال بردن رئیس جمهور منتخب این کشور آغاز شد و اکنون به وضع تحریم‌های جدید رسیده) حاصل تلاش‌های لابی صهیونیستی در آمریکا ("آیپک") بوده است. با حمایت آیپک، طرح تحریم‌های جدید توانسته بود پیش از انتخابات رياست جمهوري، ۳۷۶ امضا جمع آوری کند.
این در حالی است که شماری از این ۳۶۷ تن، از جمله ۱۳۱ نفری بودند که بعداً با فرستادن نامه‌ای برای اوباما، خواستار دیپلماسی و شکیبایی در قبال ایران شدند. اما آن نامه به هیچ جا نرسید. شانزده تن دیگر از نمایندگان نیز پیش از تصویب این تحریم‌ها، در نامه‌ای خواستار به تعویق افتادن طرح آن شده بودند، اما تلاش‌های آنان نیز نتوانست نتیجه‌ای را به دنبال داشته باشد.
دیلی بیست در بیان چرایی اشتباه بودن تحریم‌های جدید می‌نویسد: هر گونه توافقی نیازمند مصالحه از سوی هر دو طرف است و این طرح جدید، شانس اعتمادسازی در طرف ایرانی را کاهش‌داده و برای ایرانی‌ها ثابت می‌کند که هدف آمریکا، چیزی جز تغییر نظام در ایران نیست.
"گری سیک"، مشاور پیشین امنیت ملی آمریکا و کار‌شناس مسائل ایران می‌گوید: ایرانی‌ها دلایلی قوی برای عدم اعتماد به ما دارند. آنچه کنگره انجام می‌دهد، تصدیق این بی‌اعتمادی‌هاست.
"ارل بلومینور" از نمایندگان مخالف این طرح نیز خطاب به همکارانش، تاکيد مي‌کند: اگر اندک روزنه‌ای برای توافق وجود دارد، با کارتان سبب ضعیف شدن موضع رئیس جمهور نشوید. انگشت در چشم مردم ایران نکنید.
"جیم مک درمونت"، از دیگر مخالفان این طرح مي‌گويد: من اینجا ایستاده‌ام و می‌پرسم: عجله برای چیست؟ برای نخستین بار پس از چندین سال، یک رئیس جمهور میانه رو در ایران سوگند یاد می‌کند. اگر نیاز باشد، می‌توانیم پس از بازگشت از تعطیلات به این موضوع بپردازیم . وی با اشاره به تجربه جنگ عراق افزوده بود: ما این فیلم را قبلاً دیده‌ایم. صد‌ها هزار کودک عراقی به واسطه تحریم‌ها جان باختند. آیا چیزی تغییر کرد؟ نه. ما به جنگ آنها رفتیم.
دیلی بیست در ادامه مطلب خود اشاره می‌کند که حامیان طرح تحریم‌های جدید، همگی به موضوع امنیت رژیم صهيونيستي به عنوان دلیل حمایت خود اشاره میکنند. نه تنها آیپک مستقیم در این جریان دخیل بوده، بلکه شماری دیگر از سازمان‌های دست راستی طرفدار رژيم صهيونيستي، مانند "پروژه اسرائیل" و "بنیاد دفاع از دمکراسی‌ها" نیز همواره خواستار تشدید فشارها بر ایران بوده و هیچ اشاره‌ای به احتمال پیشبرد روند دیپلماسی با ایران نداشته‌اند.
با این حال، به باور این نشریه، مهمترین و فوری‌ترین اثر منفی تحریم‌های جدید، این است که امکان بازگشت ایران و آمریکا از راه پرخطر پیش روی را از میان برده و چشم انداز حل و فصل دیپلماتیک موضوع هسته‌ای ایران را مبهم‌تر از پیش می‌سازد.
*استقبال نتانیاهو از تحریم‌های جدید علیه ایران
"بنیامین نتانیاهو"، نخست وزیر رژيم صهيونيستي از تصویب تحریم‌های جدید آمریکا علیه ایران در کنگره استقبال کرده و مي‌گويد: این تصمیم پبام روشنی به حاکمان این کشور می‌دهد.
به گزارش روزنامه صهيونيستي "اورشلیم پست"، بنیامین نتانیاهو از تحریم‌های جدید ایالات متحده علیه ایران به شدت دفاع مي‌کند.
نتانیاهو تصویب این تحریم‌ها را نشانه آن مي‌داند که برخورد با ایران به خاطر انتخاب‌شدن حجه‌الاسلام و المسلمين حسن روحانی به ریاست جمهوری ملایمتر نخواهد شد در حالي که پیش از این وي بارها از جهانیان خواسته بود که به خاطر انتخاب یک فرد "میانه‌رو" در ایران فشار روی این کشور را کاهش ندهند.
وي تصريح مي‌کند: مجلس نمایندگان آمریکا، این پیغام روشن را به ایران فرستاده‌است که فشارهای بین‌المللی تا زمانی که ایران خود را ملزم به رعایت تعهدات بین‌المللی‌اش نداند و برنامه‌اش برای دستیابی به سلاح هسته‌ای را ادامه بدهد، ادامه خواهد یافت. ما تنها بر اساس رفتارهای این کشور قضاوت می‌کنیم.
منابعی از دفتر نتانیاهو ميگويند: از دیدگاه آنها این تحریم‌ها به این دلیل مهم است که اولین اقدام بین‌المللی علیه برنامه هسته‌ای ایران بعد از انتخاب حجت‌الاسلام والمسلمين حسن روحانی است.
یکی از این منابع به این روزنامه مي‌گويد: این پیغامی به ایرانیان است مبنی بر اینکه برخورد با آنها ملایمتر نخواهد شد، سخنان و لبخندهایشان کافی نیست و اگر می‌خواهند تحریم‌ها افزایش نیابد، باید تغییرات محسوس در رفتارشان دیده شود و البته زمانشان برای این تغییرات محدود است. اقدام مجلس نمایندگان آمریکا را باید نوعی تجدید بیعت با بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر رژيم صهيونيستي تلقی کرد. درواقع، از زمان پیروزی دکتر روحانی در انتخابات، بلندترین صدای حمله‌کننده به ایشان متعلق به این سیاست‌مدار راست‌گرای صهیونیست بوده است. این نتانیاهو بوده که ضمن به‌کار بردن الفاظ سخیف در خصوص منتخب ایرانیان، از غرب خواسته است که به‌خاطر روی کار آمدن او از فشارهایش بر ایران نکاهد.
*تحریم‌های جدید نشان داد چه کسی نمی‌خواهد مناقشه هسته‌ای حل شود
مجلس نمایندگان آمریکا با تصویب تحریم‌های جدید و سخت علیه ایران در آستانه تنفیذ رئیس‌جمهور جدید ایران، تردیدهای موجود در خصوص نیت واشنگتن برای حل مناقشه هسته‌ای را تشدید کرد.
بر اساس افشاگری‌های "ادوارد اسنودن" در خصوص جاسوسی آژانس‌های اطلاعاتی آمریکا از متحدین این کشور، آشکار شد، واشنگتن در مراودات بین‌المللی خود حتی در مواجهه با متحدانش نیز منطقی، صادقانه و معتمدانه عمل نمی‌کند، چه رسد در مواجهه با ایران که سال‌هاست در مخاصمه با ایالات متحده به‌سر می‌برد.
متاسفانه تنها چند روز پس از انتشار یادداشت مزبور، مجلس نمایندگان آمریکا با حدود 400 رای، تحریم‌های تندی را علیه جمهوری اسلامی ایران تصویب کرد که کاملا غیرقابل اعتماد بودن واشنگتن را در حوزه مساله هسته‌ای اثبات کرد؛ هرچند که واشنگتن در مواجهه با ایران بارها این واقعیت را اثبات کرده است.
البته تصویب تحریم در کنگره آمریکا علیه ایران چیز عجیبی نیست و انواع و اقسام این تحریم‌ها که از سوی رئیس‌جمهور يازدهم «ظالمانه» خوانده شده‌اند، تاکنون به تصویب رسیده‌اند اما تحریم‌های اخیر دو خصوصیت ویژه دارند: اولا، به ظاهر تندتر از تحریم‌های قبلی به‌نظر می‌رسند و ثانیا، اندک‌زمانی قبل از تحویل دولت به رئیس‌جمهور جدید به‌تصویب رسیده‌اند.
در همین‌جا تذکار این نکته ضروری به‌نظر می‌رسد که تصویب تحریم‌های مزبور در مجلس نمایندگان، به‌معنای اجرایی شدن آنها از همین لحظه نیست بلکه باید به تصویب سنا و نهایتا توشیح باراک اوباما، رئیس‌جمهور این کشور نیز برسند.
اما تجربه ثابت کرده‌است که عموما تحریم‌های مصوب مجلس نمایندگان، بقیه مسیر قانون‌گذاری را نیز به‌راحتی طی کرده و نه سنای تحت تسلط دموکرات‌ها و نه رئیس‌جمهور دموکرات ایالات متحده، مانعی در برابر این رویکرد یک‌جانبه‌گرایانه ایجاد نمی‌کنند.
به‌عبارت دیگر، تدبیر بنیان‌گذاران دولت آمریکا برای محدودسازي قوا و کنترل به وسیله یکدیگر، وقتی به مساله تحریم‌های ایران می‌رسد تقریبا هرگز با موفقیت مواجه نشده است. در شرایطی که اول فروردین سال جاری، رهبر انقلاب اسلامی شرط تغییر در وضعیت موجود بین ایران و ایالات متحده آمریکا را «ترک اقدامات خصمانه از سوی آمریکایی‌ها» بیان فرمودند، هیچ تردیدی نیست که اقدام اخیر مجلس نمایندگان آمریکا نه‌تنها نشانی از این اصل ندارد، بلکه کاملا در راستای ادامه و بلکه تشدید خصومت‌ها با ملت ایران است.
در حالی که اكثر رسانه‌ها و بسیاری از تحلیل‌گران آمریکایی، از انتخاب حجت‌الاسلام و المسلمین دكتر حسن روحانی به ریاست‌جمهوری ایران به‌عنوان فرصتی برای کاهش تنش‌ها بین دو کشور و بالاخص دستیابی به توافق بر سر مساله هسته‌ای یاد می‌کردند، این اقدام مجلس نمایندگان آمریکا بیان‌گر آن است که تصمیم‌گیرندگان در واشنگتن علي‌رقم آنچه وانمود مي‌کنند، چندان علاقه‌اي به ترميم سوابق و بهبود روابط نداشته و زير اين دستکش مخملي چيزي جز دستي چدني وجود ندارد.
در نهایت، اقدام اخیر ایالات متحده نشان می‌دهد که طرفی که نمی‌خواهد مناقشه هسته‌ای با یک توافق مبتنی بر مذاکره به سرانجام برسد، نه ایران، بلکه ایالات متحده و لابی‌های قدرت‌مندی هستند که در این کشور، پشت پرده سیاست را شکل می‌دهند به‌طوري که "گنادی گاتیلف"، معاون وزیر امور خارجه روسیه در گفتگو با خبرگزاری "اینترفکس" مي‌گويد: هر گونه تحریم اضافی در واقع با هدف اعمال فشار اقتصادی به ایران صورت می‌گیرد، نه حل مشکل منع اشاعه.
* آيا ممکن است اوباما طرح کنگره را امضا نکند؟
این طرح قبل از اجرایی‌شدن باید در ماه سپتامبر در سنای آمریکا نیز تصویب شود و علاوه بر آن به امضای باراک اوباما، رییس‌جمهور آمریکا برسد و چنانچه دولت اوباما گفته مایل است به مذاکره با ایران ادامه دهد و اخیرا با کاهش تحریم‌های دارویی و پزشکی سیگنال مثبتی برای تهران فرستاده، اين احتمال بسيار ضعيف وجود دارد که اوباما شخصا با خودداري از امضاي مصوبه کنگره، افزايش تحريم‌ها را موقتا متوقف کند.
این احتمال وجود دارد که باراک اوباما، رئیس‌جمهور آمریکا، امضای این تحریم‌ها را به نوعی گرو نگه داشته و در ادوار آتی مذاکرات ایران و غرب بر سر مساله هسته‌ای، عدم امضای آن را منوط به امتیاز‌دهی طرف ایرانی نماید. طبعا اوباما و دوستانش ثابت کرده‌اند که قابل اعتماد نیستند و حتما با گرفتن امتیاز باز به همین مسیر خصمانه ادامه دهند، چرا که توانسته اند از اين روش نتيجه بگيرند پس عاقلانه نيست که اين شيوه را عوض کنند.
اگر (تنها به‌عنوان یک احتمال) اوباما در چنین فکری باشد، قطعا منظور آنها این است که در عین گرفتن امتیاز، از تحریم‌های موجود چیزی نکاسته و مي‌خواهد در اصطلاح توپ را به زمين ايران انداخته و نگاه‌هاي جهاني را متوجه اقدام ايران کند به‌طوري که عملا اين مطلب را در اذهان جا بياندازد که نوبت ايران است تا با اقدامات خود اعتماد طرف غربي را به دست آورد.
هرچند اين مطلب بسيار بعيد به نظر مي‌رسد اما در صورت تعليق تشديد تحريم‌ها توسط اوباما، نه تنها امتيازي به ايران در جهت اعتمادسازي داده نشده بلکه حتي از فشارها نيز کاسته نشده و تنها از افزايش آن جلوگيري شده‌است.
در واقع بر اساس سياست کثيف "چماق و هويج" که همواره توسط سردمداران زياده‌خواه آمريکا پي گرفته مي‌شود، براي ترغيب طرف مقابل به استنکاف در برابر خواسته‌ها بايد مشوق‌هايي را (که همان نقش هويج را دارد) ارائه داد و در غير اين صورت براي تنبيه از مجازات‌هايي (که نقش چماق را ايفا مي‌کنند) استفاده کرد، اما اوباما با اين اقدام احتمالي به جاي ارائه هويج حتي حاضر نيست چماق کمتري بر سر ملت ايران بکوبد بلکه تنها حاضر است چماق‌کوبيدنش را افزايش ندهد و در قبال اين همه سخاوتمندي حتما انتظار تعطيلي کليه فعاليت‌هاي هسته‌اي و حتي مراکز تحقيقاتي را خواهد داشت.
در مجموع اقدام مجلس نمایندگان آمریکا و آنچه در افشاگری‌های اسنودن نمود پیدا کرد، به‌خوبی بیان‌گر آن است که آمریکا عرصه سیاست بین‌الملل را نه عرصه تعامل، بلکه عرصه مفهوم «واقع‌گرایانه سیاست – قدرت» می‌بیند. این مفهوم که ریشه‌های آن را باید در اندیشه‌های کسی چون "ماکیاولی" جستجو کرد، مذاکره را همان‌قدر ابزار قدرت می‌بیند که کشتار مردم بی‌گناه عراق و افغانستان را. بنابراین، بد نیست کسانی که بعضا برای مذاکره‌خواهی‌های ایالات متحده هورا می‌کشند، آن را در کنار شواهد دیگر تحلیل کرده و یادشان نرود که در سیاست – قدرت، اخلاقیات هیچ جایگاهی ندارند بلکه این ترک اخلاقیات دینی و عرفی است که ممدوح بوده و خيانت در مذاکرات و تعهدات يکي از اين ترک اخلاقيت ها است.
دولت آینده ایران در دیپلماسی خود نهایت تدبیر و حزم‌اندیشی را به‌کار خواهد برد اما شاید تذکار آن ضروری باشد که تا زمانی که تدابیری صحیح برای قطع وابستگی اقتصاد ایران به نفت در یک برنامه مدون میان‌مدت اندیشیده نشود، تدابیر دیپلماتیک قادر نخواهند بود از حقوق ملت ایران در عرصه بین‌المللی دفاع کنند.
اگر عرصه بین‌المللی عرصه تقابل قدرت‌هاست و این قدرت‌ها هستند که جایگاه بازیگران را تعیین میکنند، پرواضح است که یک مولفه مهم در این میان قدرت اقتصادی است.
اما سخنگوی وزارت امور خارجه آمریکا در کنفرانس مطبوعاتی خود در ارتباط با اين طرح گفت: "دولت اوباما به اعمال تحریم‌های همه جانبه علیه تهران متعهد است. نگرانی‌هایی درباره بخش‌های مشخص در مصوبه مجلس نمایندگان آمریکا برای افزایش تحریم‌ها علیه ایران وجود دارد.
"ماری هارف" مي‌افزايد: دولت اوباما در حال حاضر در حال رایزنی در زمینه بررسی این طرح در کنگره آمریکاست.
وی ادامه داد: هر تحریمی باید به شیوه مسؤولانه‌ای عملی شود. کار با کنگره را برای مشخص کردن بهترین شیوه برای اعمال تحریم‌های بیشتر احتمالی علیه ایران ادامه می‌دهیم.
سخنگوی وزارت خارجه آمریکا درباره آغاز به کار رئیس جمهور جديد ایران هم گفت: دولت آمریکا امیدوار است دکتر روحانی وارد مذاکرات هدفمند برای دستیابی به راه حل دیپلماتیک برای برنامه هسته ای ایران شود.
بنابر اين مي‌توان نتيجه گرفت طرح کنگره توسط اوباما حتما امضا مي‌شود زيرا مشکل اوباما اين نيست که چرا پيش از آغاز کار دولت جديد ايران اقدامي در جهت افزايش شکاف اعتماد ميان دو کشور انجام شده بلکه او تنها دغدغه مسئولانه افزوده‌شدن تحريم‌هايي را دارد که متعهد به اجراي آنها بوده و به چيزي جز رسيدن به هدف خود يعني تعطيلي برنامه هسته‌اي ايران نمي‌انديشد.
* آمريکا تحريم مي‌کند، چین و روسيه مخالفت
پس از این که مجلس نمایندگان آمریکا طرح تحریم‌های جدیدی را علیه صادرات نفتی ایران تصویب کرد، چین بار دیگر مخالفت خود را با اعمال تحریم‌های شدیدتر علیه ایران تکرار کرد.
وزارت امور خارجه چین در بیانیه‌ای که برای خبرگزاری رویترز فاکس کرد اعلام مي‌کند: چین از مدت‌ها پیش از یافتن راه‌حلی از طریق مذاکرات و گفت‌وگو حمایت کرده و با تحریم‌های یک‌جانبه از طرف یک کشور و بر مبنای قوانین داخلی‌اش مخالفت کرده است. به گزارش خبرگزاری رویترز این کشور بدون این که به جزییات اشاره کند، مي‌افزايد: چین به ویژه با تحریم‌هایی که به منافع یک کشور ثالث ضربه خواهد زد، مخالف است.
رویترز گزارش مي‌دهد: موفقیت هرگونه تشدیدی در تحریم‌ها به چین، مشتری اصلی نفت ایران بستگی خواهد داشت که بارها گفته است با تحریم‌های یک‌جانبه و خارج از چارچوب شورای امنیت سازمان ملل مخالف است.
بر اساس اين گزارش: چین همواره از حل مسالمت‌آمیز موضوع هسته‌ای ایران از طریق مذاکرات حمایت و با تحریم‌های یک‌جانبه آمریکا و اتحادیه اروپا در خارج از چارچوب سازمان ملل مخالفت کرده است.
رویترز ادامه مي‌دهد: روسیه نیز از تصویب تحریم‌های شدیدتر علیه نفت ایران در مجلس نمایندگان آمریکا انتقاد کرد و گفت که این اقدام کمکی به مذاکرات هسته‌ای نخواهد کرد و آن چه از طریق شورای امنیت سازمان ملل صورت گرفته کافی است.
*تهدیدات توخالی تحریم‌های آمریکا علیه ایران
به موجب طرح جديد گنگره آمريکا اعمال تحريم‌ها عليه ايران قرار است، دسترسی کشورمان به بازار جهانی برای صادرات نفتی را محدود ساخته و مشتریانی که به خرید نفت از ما ادامه دهند، تنبیه کند.
اما یک رسانه آمریکایی در مطلبی با اشاره به جنجالی که هنگام اعمال تحریم‌های جدید آمریکا علیه ایران بر پا میشود، از اجرایی نشدن اغلب این تحریم‌ها خبر مي‌دهد. پایگاه خبری "یو اس نیوز "در مطلبی به بحث اعمال دور جدیدی از تحریم‌ها علیه ایران پرداخته و مي‌نويسد: همزمان با مطرح شدن موضوع دور مذاکرات جدید بر سر برنامه هسته‌ای ایران به دنبال برگزاری مراسم تحلیف حجه‌الاسلام و المسلمين حسن روحانی، مسئله تحریم‌های ایران، بار دیگر، در صدر دستورکار سیاست خارجی قرار گرفته است.
اين رسانه مي‌افزايد: برخی از کاهش تحریم‌ها برای نشان دادن حسن‌نیت سخن می‌گویند و بعضی دیگر از فشار مداوم، تا دشواری وضعیت بن‌بست هسته‌ای را که رئيس جمهور جديد به میراث برده، به او نشان دهند.
در این مطلب با اشاره به اینکه تحریم‌های آمریکا علیه ایران ادامه می‌یابد، آمده است: به‌رغم همه جنجال و هیاهویی که در پی اعمال هر دور از تحریم‌ها به پا میشود، موضوع اینجاست که بیشتر مقررات (مربوط به تحریم‌ها) هرگز به اجرا در نمی‌آیند. اغلب، تنها مجازاتی که نقض‌کنندگان تحریم‌ها با آن روبرو می‌شوند، بالا رفتن خطر تجارت آنها در بازار است، یکی از این خطرات، هزینه‌های بی‌ثباتی بازار است که این امر، از احتمال اجرایی شدن تحریم‌ها ناشی میشود و در بعضی موارد، علت آن فشار برخی شرکت‌هایی است که به طور داوطلبانه با تحریم‌های آمریکا همراهی میکنند.
در ادامه این مطلب نوشته شده است: اینها خطرات مهمی است که قدرت تغییر رفتارهای حقوقی را دارد. بنابراین مقامات دولت آمریکا از این خطرات به عنوان ابزار اقتصادی و دیپلماتیک برای متقاعد کردن شرکت‌ها برای خروج از ایران استفاده میکنند. در واقع، آنها این خطرات را به عنوان تهدید جلوه می‌دهند و سپس کنار می‌نشینند و امیدوارند شرکت‌ها به خاطر ترس یا احتیاط، از معامله با ایران خودداری کنند.
"یو اس نیوز" مي‌نويسد: بعد از گذشت سال‌ها و مشخص شدن اینکه پیامدهای ضعیفی در انتظار شرکت‌های طرف معامله با ایران است و آنها مجازات نمی‌شوند، شرکت‌های بین‌المللی اکنون متوجه شده‌اند که اراده سیاسی برای حمایت تحریم‌ها از طریق اعمال مجازات وجود ندارد.
به‌طوري که "اعزاز احمد چودری" سخنگوی وزارت امور خارجه پاکستان مي‌گويد: ما در پیام کتبی به آمریکا اعلام کرده‌ایم که تحت هیچ شرایطی پروژه واردات گاز از ایران را متوقف نمی‌کنیم.
اين در حالي است که برخي شايعات از توقف پروژه واردات گاز ايران توسط پاکستان خبر مي‌داد اما سخنگوی وزارت امور خارجه پاکستان با رد اين خبرها تصریح مي‌کند: این پروژه تحت تأثیر تحریم‌های آمریکا نیست.
چودری با رد شایعات مربوط به توقف فعالیت پروژه خط لوله گاز تاپی، تاکید مي‌کند، بدون تاثیر پذیری از آمریکا این پروژه همچنان به کار خود ادامه می‌دهد. وی افزود: پاکستان با بحران کمبود انرژی مواجه است به همین علت پروژه خط لوله صلح از اهمیت زیادی برای این کشور برخوردار است.
در همین حال، "شاهد خاقان عباسی" وزیر انرژی پاکستان اظهار مي‌دارد: پاکستان مصمم است پروژه واردات گاز از ایران را تکمیل کند. وی تأکید مي‌کند: با اینکه اجرای پروژه خط لوله صلح به علت تحریم ایران با مشکلات و پیچیدگی‌های زیادی مواجه است اما در این زمینه با دولت جدید ایران مذاکره خواهیم کرد.
وزیر نفت پاکستان نيز با تاکید بر عزم دولت این کشور برای اجرای پروژه خط لوله انتقال گاز ایران مي‌گويد: ما در مورد این پروژه با کابینه جدید ایران برای تامین مالی کل پروژه گفتگو خواهیم کرد و این پروژه برای تامین تقاضای فزاینده پاکستان برای گاز ضروری است.
*هشدار دکتر روحاني: پاسخ مناسب تنها در ازاي زبان تکريم خواهد بود(نه تهديد)
اما حجه‌الاسلام و المسلمين حسن روحاني، يازدهمين رئيس جمهور ايران اسلامي در مراسم تحليف بسيار مناسب به اقدام اخير کنگره آمريکا در تصويب طرح افزايش تحريم‌ها پاسخ داد.
دکتر روحاني در مراسم تحليف گفت: دولت تلاش می‌کند در تعاملات بین‌المللی با ایجاد اعتماد متقابل بهتر و بیشتر با کشورهای منطقه و جهان، امنیت ملی و پیرامونی خود را گسترش دهد.
وي در ادامه شفافیت را کلید گشودن باب اعتماد دانست و تصريح کرد: شفافیتی که از آن سخن می‌گوییم نمیتواند یکطرفه و بدون سازوکارهای اجرایی و عملی در روابط دوجانبه و چندجانبه باشد. تنش زدایی، ایجاد اعتماد متقابل و تعامل سازنده مسیر حرکت ما را روشن خواهد کرد.
دکتر روحاني افزود: با صراحت میگویم ایران هیچگاه سر جنگ با دنیا نداشته و ما تمام تلاش‌های خود را معطوف به مخالفت با جنگ افروزان و جنگ طلبان خواهيم کرد. ایران بهای سنگینی برای استقلال خود پرداخت کرده و همچنان برای عزت و سربلندی خود ارزش زیاد قائل است.
رئيس جمهور مشارکت فعال مردم در انتخابات را علي‌رقم آنکه تحریم‌ها فشار اقتصادی زیادی به آنها وارد کرده، نشان‌دهنده هوشیاري آنها در حفاظت از منافع ملی خود دانست و تصريح کرد: ملتی که با برخورداری از انسجام ملی و مشارکت گسترده و در کمال آرامش و امنیت در انتخابات شرکت می‌کند نمی‌توان با تحریم به تسلیم واداشت و یا به جنگ تهدید کرد. بلکه تنها راه تعامل با ایران، گفتگو از جایگاه برابر، اعتمادسازی متقابل و احترام دوجانبه و کاستن از خصومت‌هاست.
حجه‌الاسلام و المسلمين حسن روحانی ادامه داد: بر این اساس متناسب با رفتار و برخورد طرف های مقابل، در جهت بهبود و ارتقای روابط حرکت خواهیم کرد. به صراحت میگویم اگر پاسخ مناسب می‌خواهید، نه با زبان تحریم که با زبان تکریم با ایران سخن بگویید.
در پايان يادآوري اين نكته ضروري به نظر مي‌رسد كه دشمني آمريكا با ايران از پيروزي انقلاب اسلامي (بسيار پيش از آنكه ما به دنبال فن‌آوري هسته‌اي باشيم) و در نتيجه قطع‌شدن منافع نا مشروع اين دولت زياده‌طلب آغاز و تا به امروز ادامه داشته است؛ برنامه هسته‌اي ايران تنها بهانه‌اي است براي اعمال فشار و عناد ورزي آمريكا عليه ملت و دولت ايران به عنوان الگوي بيداري اسلامي و انساني در منطقه و جهان لذا آمريكا هرگز به دنبال حل مسئله‌اي خود‌ساخته نبوده بلكه ترجيح مي‌دهد همواره از اين طريق به ايران‌هراسي در سطح افكار جهاني دست بزند.
هيچ كس قادر نخواهد بود آمريكا را بيدار كند چرا كه در حقيقت خود را به خواب زده است و تا خود نخواهد بيدار نخواهد شد و تنها زماني از اين تظاهر به خواب‌بودن دل خواهد كند كه متوجه شود ايران قدرتمندانه حق خود را در استفاده صلح‌آميز هسته‌اي پاس مي‌دارد و پافشاري آمريكا تنها بر هزينه‌هاي اين كشور خواهد افزود.
بنابر اين ايران با هوشياري و آگاهي كامل از اين مسئله از سويي نبايد فريب دستكش مخملي دستي كه از سوي آمريكا به طرفش دراز شده را بخورد و از سوي ديگر بايد با بهترين شيوه‌هاي ديپلماتيك توطئه‌هاي ايران‌هراسي غرب را خنثي كند كه اين مطلب نيازمند استقامت مردم و البته مسئولان نظام اسلامي است.