تظاهرات عظیم به پشتیبانی از بازرگان
در میانه‌های بهمن 57 دو دولت در ایران حضور داشت و اکثریت مردم از دولت بازرگان حمایت می‌کردند. «اطلاعات» در این باره در گزارشی نوشته است: «گزارش خبرنگار سیار ما حاکیست که در تظاهرات امروز گروه کثیری از طبقات مختلف مردم که از نقاط گوناگون تهران گردهم آمده بودند، نخست‌وزیری بازرگان را تأیید کردند و با شعارهایی که در این زمینه می‌دادند در خیابان‌ها دست به راهپیمایی زدند.
بر اساس این گزارش از ساعت 8 صبح حدود 15 هزار نفر در میدان شهناز اجتماع کردند و در حالی که شعار می‌دادند به راهپیمایی پرداختند. بعضی شعارها در زیر آمده است:
درود بر خمینی
ناجی خلق ایران
سلام بر بازرگان
مجری حفظ قرآن
بازرگان بازرگان
حکومتت مبارک
به کوری چشم همه ظالمان
نخست‌وزیر شد مهدی بازرگان
امروز از طرف جامعه روحانیت تهران اطلاع داده شد که روز پنجشنبه از 9 نقطه تهران راهپیمایی بزرگی به طرف میدان آزادی آغاز می‌شود. این 9 نقطه همان محل‌هایی است که در روز اربعین برای راهپیمایی برگزیده شده بود.
ساعت 9:30 صبح امروز خبرنگار اطلاعات از میدان بهارستان گزارش داد که پیش از ورود شاپور بختیار به مجلس کلیه خیابان‌های اطراف بهارستان به وسیله قوای انتظامی بسته شد و سربازان در فاصله‌های کوتاه مستقر شده بودند، چند کامیون ارتشی نیز در خیابان پشت مجلس که منتهی به اقامتگاه امام خمینی می‌شود مستقر بودند.
گروه‌های چند نفری در بهارستان که شاهد استقرار نیروهای نظامی بودند که به دادن شعار پرداختند. یک افسر انتظامی از گروه‌ها دعوت کرد که در میدان بهارستان به شعار دادن نپردازند و به آن‌ها گفت که می‌توانند برای شعار دادن به خیابان‌های دیگر بروند.»
پرواز بی‌سابقه فانتوم‌ها و هلی‌کوپترها بر فراز تهران
نیروی هوایی در بهمن 57 به چند دسته تقسیم شده بودند و اغلب همافران به انقلاب اسلامی اظهار وفاداری کردند، اما در بین فرماندهان نیروی هوایی هنوز افرادی بودند که به شاه وفادار بودند. این گروه در روز 17 بهمن تلاش کردند که با پرواز بر سطح شهر تهران، دیوار صوتی را بشکنند و ترس و وحشتی در بین شهروندان به وجود بیاورند. روزنامه اطلاعات در این زمینه نوشته است: «از نخستین ساعات بامداد امروز کلیه خیابان‌ها و راه‌هایی که به مجلس شورای ملی منتهی می‌شود تحت نظارت و کنترل نیروهای نظامی قرار گرفت و مجلس تقریباً محاصره نظامی شد.
این وضع بدان جهت بود که امروز شاپور بختیار، نخست‌وزیر به مجلس رفت.
بنا به گزارش خبرنگاران سیار ما حدود ساعت 9 صبح، قبل از تشکیل جلسه مجلس شورای ملی نخست‌وزیر با یک هلی‌کوپتر نظامی در محوطه مجلس فرود آمد.
همچنین امروز 40 فروند هلی‌کوپتر و تعدادی جت فانتوم بر فراز آسمان تهران، به یک مانور هوایی نظامی دست زدند. هنوز هیچ اطلاعی از علت این مانور در دست نیست، ولی آگاهان معتقدند که نیروی هوایی با این عمل، قصد قدرت‌نمایی داشته است.»
حکومت اسلامی در انحصار هیچ‌کس نیست
آیت‌الله طالقانی حضوری فعال در انقلاب اسلامی داشت و مصاحبه‌های زیادی نیز با روزنامه‌ها انجام می‌داد. روزنامه اطلاعات یکی از مصاحبه‌های ایشان را این‌گونه روایت کرده است: «بعد از ظهر دیروز حضرت آیت‌الله طالقانی در یک مصاحبه مطبوعاتی که با حضور خبرنگاران خارجی در منزل وی برپا شده بود، ضمن پاسخگویی به سؤالات خبرنگاران، دیدگاه‌های مترقیانه اسلام را تشریح کرد.
آیت‌الله طالقانی درباره مفهوم سیاست از دیدگاه اسلام گفت: اگر معنای سیاست به معنای صحیحش مسئولیت در برابر انسان‌هاست و حمایت از مظلوم‌ها و مبارزه با ظلم هست، این سیاست در متن قرآن و تعالیم اسلام هست و همیشه هم جریان داشته، خفیف یا شدید ولی اگر به مفهوم سیاستی است که در آن دروغ و پلتیک و چندرویی و عدم صمیمت با توده‌های مردم و ساخت و پاخت باشد، روحانیت اسلام هم سیاست بدین معنا را مطرود می‌دارد.
آیت‌الله طالقانی درباره نقش کمونیست‌ها در مبارزه می‌گوید: کمونیست‌ها در مبارزه فعلی تا آنجا که وابستگی به کمونیسم بین‌الملل و پایگاه‌های کمونیستی نداشته و الهام از خارج مرزهای اسلامی نگیرند و در طریق این مبارزه که فعلاً نفی استبداد و استعمار است مزاحمتی نکنند، هیچ‌گونه تعارضی با این انقلابی که از توده اکثریت مردم ایران آغاز شده نخواهد داشت.
سپس آیت‌الله طالقانی درباره موقعیت زن در جامعه اسلامی گفت: ما با آزادی به معنای عروسک بودن زن که در جامعه غربی هست، مخالفیم، اما با اشتراک زنان در مسائل اجتماعی و اقتصادی توافق کامل داریم، چنانکه در مبارزه کنونی ما میلیون‌ها زن ایران نقش عمده‌ای بازی می‌کنند و یکی از پایه‌های مهم مبارزه ما هستند.
سپس آیت‌الله طالقانی در جواب یک خبرنگار که موضوع ایجاد دولت انقلاب را در عین حضور دولت بختیار یک دوگانگی نامید پاسخ داد که این دوگانگی نیست، مسئله روشنی است. مردم برای چه این همه خون داده‌اند جز اینکه یک رژیم فاسد را نفی کنند، حالا اگر این آقای بختیار منبعث از مردم و مجلس مردمی باشد، می‌تواند این ادعا را داشته باشد ولی وقتی مردم اصلاً حکومت او را قانونی نمی‌دانند، بی‌خود معطل است. اگر او آدم عاقلی باشد و درباره مبارزات و آزادی‌خواهی گذشته‌اش راست بگوید باید به خواست مردم عمل کند، ما بالاخره نفهمیدیم فرق بین ازهاری و شریف‌امامی و بختیار چه بوده، پس مسئله مبارزه به کجا می‌رود، به ه حال ممکن است مقاومت بکند ولی به نظ ما جز خونریزی بیشتر نتیجه ندارد.»