واقعیت‌هایی که باعث فرار ترامپ از سوریه شد

به گزارش پایداری ملی، مدلی که دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا با اتخاذ تصمیم عقب‌نشینی در سوریه رقم زده، نشان دهنده این است که آمریکا شکست خورده و ناکامی محاسباتش برای حمایت از متحدان منطقه‌ای خود جهت مقابله با ایران و محور مقاومت و تغییر رفتار دولت سوریه را پذیرفته است. این اقدام حتی فراتر از اینها نشان می دهد که محور مقاومت مبانی جدیدی را در موازنه‌های منطقه‌ای و بین‌المللی ایجاد کرده و باعث شده اردوگاه غربی و متحدانش شامل اسرائیل و رژیم آل سعود در منطقه با شکست جدیدی روبرو شوند.

به نظر می‌رسد تصمیم تقریبا یک جانبه ترامپ برای عقب‌نشینی سریع از سوریه شنا کردن بر خلاف جریان آب است. در این شرایط اعتراضات وزارت جنگ آمریکا مبنی بر به تعویق انداختن عقب‌نشینی از سوریه که از آوریل گذشته مطرح شده، یا مداخله‌های تجارت گونه وزارت خارجه و جان بولتون و حتی مداخله‌های اسرائیل نتوانست مانع از اعلام تصمیم ترامپ برای خروج سریع از سوریه شود.

حتی مجلس سنا و نمایندگان آمریکا نیز در تصمیم به خروج از سوریه با ترامپ همراه نیستند. سناتورهایی نظیر باب کورکر ، لیندسی گراهام و آدام شیف رئیس کمیسیون اطلاعات در مجلس نمایندگان و نانسی پلوسی رهبر دموکرات‌ها در کنگره با این تصمیم مخالف هستند.

آنها نیز مانند روزنامه صهیونیستی هاآرتص معتقدند که خروج نیروهای آمریکایی از سوریه به روسیه و ایران اجازه می‌دهد تسلط خود بر این کشور را تقویت کند. این موضوع تردیدهای زیادی را برای آینده اسرائیل ایجاد خواهد کرد.

ترامپ اما گرچه تلاش دارد تصمیم خود را برای اجرای وعده‌های انتخاباتی و در نتیجه پیروزی آمریکا بر داعش معرفی کند، اما این حقیقت را نادیده گرفته که این تصمیم در نتیجه عدم به رسمیت شناختن شکست محاسباتی آمریکا بر متحدانش در اسرائیل و عربستان در مغلوب کردن سوریه و تقابل با ایران و محور مقاومت در لبنان و فلسطین صورت گرفته است.

متحد فرانسوی آمریکا که به نظر می‌رسد از شیزوفرنی سیاسی رنج می‌برد، گویا همچنان روی تلاش‌های جان بولتون و جیمز ماتیس برای منصرف کردن ترامپ از تصمیم خود حساب باز کرده است. این موضوع را روزنامه فرانسوی لوموند به نقل از منابع حاضر در وزارت خارجه این کشور مطرح کرده است.

واقعیت‌هایی که دونالد ترامپ در اعلام شکست آمریکا از آن طفره می‌رود، به شکل تقریبا ملموسی در اظهارات جیمز جفری فرستاده ویژه آمریکا در سوریه که در کنفرانس شورای ناتو انجام شد، مطرح شده بود. وی از گزینه‌های باقیمانده برای آمریکا در نتیجه موازنه‌های بین‌المللی سخن گفت و به صراحت اعلام کرد که زمانی که آمریکا قدرت برتر دنیا بود و تصمیمات را به تنهایی می‌گرفت، به پایان رسیده و این کشور باید دنیا را همانگونه که هست بپذیرد.

جفری در سخنان خود تأکید کرد که آمریکا بار دیگر خود را در میان سیاست‌های تفکیکی ( اوباما) و سیاست‌های تفکیکی جدید ( سیاست‌های ترامپ) دچار شکاف دیده است.

جفری در عبارت‌های استراتژیک خود در خصوص تغییر دنیا توضیح می‌دهد که رقابت استراتژیک بین دولت‌ها در زمینه امنیت ملی مورد توجه و اولویت آمریکا قرار دارد و این کشور اهمیتی به تروریسم نمی‌دهد. وی همچنین به بروز پدیده چین به عنوان رقیب اول آمریکا در عرصه اقتصادی و بروز روسیه به عنوان قدرت نظامی روز افزون در جهان اشاره کرده و توضیح می‌دهد که این روند باعث عقب‌نشینی آمریکا شده است.

یکی از قدرت های رو به رشد در دنیای متغیر امروز ایران است که به عنوان یک قدرت منطقه‌ای از دولت سوریه و دولت عراق و محور مقاومت در فلسطین و لبنان حمایت می‌کند و این حمایت باعث شده تاثیرگذاری قابل توجهی در موازنه‌های بین‌المللی به دست آورد. در همین رابطه است که ترامپ اعلام کرده است که از تکیه بر اسرائیل و عربستان برای مبارزه با ایران در سوریه و عرصه بین‌المللی دست بر می‌دارد.

ترامپ برای ارسال نیروهای نظامی عربستان از ائتلاف ناتوی اسلامی به سوریه ناکام ماند و همچنین نتوانست برای ایجاد کمربند امنیتی و استقرار نیروهای رژیم صهیونیستی ضد ایران و سوریه و محور مقاومت موفق عمل کند.

از سوی دیگر رژیم صهیونیستی نیز درگیر شکست‌های نظامی از زمان جنگ 33 روزه و جنگ‌های غزه است و به دنبال کشاندن نیروهای آمریکایی به جای خود به درگیری با ایران یا سوریه یا لبنان است که این موضوع نیز فراتر از توانمندی‌های آمریکا برای تحمل پیامدهای این تجاوز است.

پایگاه التنف در مرزهای سوریه و عراق همچنان به عنوان سرباری برای نیروهای آمریکایی مطرح است که از سوی نیروهای مردمی الحشد الشعبی محاصره شده اند. به این ترتیب نیروهای آمریکایی نمی‌توانند هیچ نقشی در سوریه ایفا کنند، غیر از اینکه بر مرزهای ترکیه و سوریه اشراف داشته باشند و مانع از حمله ترکیه در شرق فرات شوند.

در این شرایط آمریکا که به دنبال ایجاد مانع در مسیر همگرایی روسیه و ترکیه و بازگرداندن آنکارا به دامان خود است، دوستی و حمایت از کردها را کنار گذاشته است. این کشور طی روزهای اخیر موضوع تحویل دادن فتح‌الله گولن به اردوغان را نیز پیش کشیده است. علاوه بر اینکه بر اساس گزارش وزارت خارجه آمریکا واشنگتن چراغ سبز اشغالگری ترکیه در شرق فرات و موافقت با فروش 80 موشک پاتریوت و سایر تجهیزات نظامی به ارزش 3.5 میلیارد دلار را نیز صادر کرده است.

منبع: المیادین