به گزارش پایداری ملی، مصطفی داننده- بعد از امضای خروج از برجام، ترامپ ژست یک فاتح را داشت. گویی دشمنی را از خاک آمریکا بیرون کرده است. هرجا رفت و هرجا نشست از فتح بزرگ خود گفت و خروج از توافقی که آن را ننگین می‌دانست.
ترامپ سربالا راه می‌رود از فشاری که به ایران وارده شده است لذت می‌برد و آن را دستاوردی بزرگ برای خود می‌داند. او در حال و هوای پیروزی است اما رقبای او در آمریکا و دولت ایران، برای دفع شر او دست به کار شده‌اند.
دیپلماسی همانگونه که قبل از روی کار آمدن رییس جمهور «مو بور» آمریکا توانسته بود به یک توافق بزرگ به نام برجام برسد، حالا بازهم به صحنه آمده تا بتواند دوباره بر بدن نیمه جان برجام روح بدمد.
به نظر می‌رسد دولت ایران برای مقابله با ترامپ تصمیم درستی را گرفته است؛ حمله به ترامپ از داخل خاک آمریکا. دیدار ظریف با جان کری یعنی دیدار وزیر خارجه ایران با محتمل ترین رقیب ترامپ در انتخابات آینده ریاست جمهوری آمریکا. یعنی برنامه ریزی ایران برای دوران پسا ترامپ.
جان کری نقش مهمی در برجام داشت و به زبان ساده او مهاجم 1+5 در مذاکرات هسته‌ای بود. حالا در دوران پسا خروج آمریکا از برجام، وزیر سابق خارجه ایالات متحده بازهم به صحنه آمده تا بافته‌های ترامپ را رشته کند.
اوباما و کری برجام را مهمترین دستاورد خود در سیاست خارجی آمریکا می‌دانند و حالا برای‌شان سخت است یک تازه به دوران رسیده سیاسی، با یک امضا تمام دستاوردهای آن‌ها را نابود کند. ایران هم با توجه به درک این معنا،باب مذاکره را با کری باز کرده است تا بتواند تیرهای زهر داری به سمت ترامپ پرتاب کند.
عصبانیت ترامپ از دیدار جان کری و ظریف به خوبی نشان می‌دهد که این استراتژی به هدف نشسته است. دعواهای لفظی رییس جمهور فعلی آمریکا و نامزد احتمالی دموکرات‌ها در انتخابات ریاست جمهوری سال آینده، نشان می‌دهد که آمریکا در داخل با یک تزلزل جدی روبرو است.
پیروزی دموکرات‌ها در انتخابات کنگره و سخت کردن مسیر ترامپ در آینده، می‌تواند خبر خوشی برای ایران باشد. استیضاح ترامپ یا به قدرت رسیدن فردی مانند جان کری می‌تواند تلخ کامی‌های دوران ترامپ را در دهن ایران شیرین کند.
دیپلماسی ایران، آتش به خیمه ترامپ انداخته است. حضور روحانی در سازمان ملل می‌تواند ضربه دیگر بر پیکر ترامپ باشد. روحانی اگر بتواند یک اتحاد بین المللی در حمایت از برجام در خاک آمریکا علیه ترامپ ایجاد کند، می‌تواند به ترامپ بفهماند که سیاست اشتباهی را در قبال یکی از مهمترین توافق‌های بین المللی گرفته است و اداره دنیا به مثابه اداره یک هتل نیست که همه به ساز او برقصند.