دروغ‌هایی که دولت آمریکا درباره افغانستان بعد از جنگ می‌گوید+آمار

به گزارش پایداری ملی، در حالی که ۱۷ سال از جنگ آمریکا در افغانستان می‌گذرد، مقام‌ها در واشنگتن دائماً ارزیابی‌های اغراق‌آمیزی درباره اوضاع در این کشور مطرح می‌کنند که با واقعیت‌های موجود در این کشور جور در نمی‌آیند. 

روزنامه نیویورک‌تایمز با ارائه برخی آمار و ارقام، ادعاهای دولت آمریکا را به چالش کشیده و مدعی شده واشنگتن با طرح ادعاهای اغراق‌آمیز عموم مردم را درباره افغانستان گمراه می‌کند. در زیر به شرح این گزارش پرداخته‌ایم. 

بیش از ۲۲۰۰ نظامی آمریکایی در درگیری‌های افغانستان کشته شده‌اند و ایالات متحده بیش از ۸۴۰ میلیارد دلار برای مبارزه ادعایی با گروه طالبان و پرداخت پول جهت عملیات بازسازی و غیره هزینه کرده است. نیویورک‌تایمز نوشته صرف این هزینه باعث ایجاد فشارهای عمده‌ای شده که نشان داده شود طالبان رو به افول و افغانستان رو به آبادانی است. 

اما اینطور نیست. طبق نوشته نیویورک‌تایمز، طالبان از سال ۲۰۱۷ نسبت به هر زمان دیگر کنترل بیشترین بخش‌های اراضی این کشور را در اختیار داشته است. ماه گذشته میلادی، تنها در یک ساعت آنها ۲۰۰ نفر از سربازان و افسران پلیس افغانستان را کشتند. 

علاوه بر این، ارتش آمریکا مدعی است که دولت افغانستان عملاً کنترل ۵۶ درصد کشور را در اختیار دارد. این ارزیابی اما مطابق با واقعیت نیست و در ارائه آن فریبکاری‌های زیرکانه‌ای صورت گرفته زیرا گفته می‌شود در بسیاری از مناطق، دولت افغانستان تنها کنترل دفاتر مرکزی و پادگان‌های نظامی را در اختیار دارد و کنترل سایر مناطق در اختیار طالبان است.

دولت افغانستان گفته ظرف سال گذشته ۱۳۶۰۰ نفر از اعضای طالبان را کشته و ۲۰۰۰ نفر دیگر را دستگیر کرده است. این ارقام به منای آن است که از میان بین ۲۵۰۰۰ تا ۳۵۰۰۰ نفر پیکارجوی طالبان که طبق برآوردهای دولت آمریکا در سال ۲۰۱۷ در این کشور فعال بوده‌اند، تقریباً نیمی از آنها باید دستگیر یا کشته شده باشند. 

اما ماه ژانویه سال جاری میلادی مقام‌های آمریکایی گفتند که نیروهای طالبان دست‌کم ۶۰۰۰۰ نفر هستند. مقام‌های افغانستان هم اخیرا؟ً برآورد کردند که این گروه بیش از ۷۷۰۰۰ نیرو دارد.

از آنچه در بالا گفته شد اینطور برمی‌آید که ظاهراً آمارها در میادین رزم به نفع آمریکایی‌ها نیست. مقام‌های آمریکایی مدعی هستند که نیروهای ائتلاف دست‌کم استانداردهای زندگی افغانستانی‌ها را بهبود بخشیده‌اند. در اینجا هم واقعیت چیز دیگر است. 

آشکارترین مورد تناقض در نرخ مرگ و میر ماداران است که یکی از مهم‌ترین شاخص‌های سلامت جامعه به شمار می‌رود. سال ۲۰۰۲، آمریکایی‌ها گزارش دادند که این نرخ در میان مادران افغانستانی به ازای هر ۱۰۰ هزار تولد ۱۶۰۰ نفر است. سال ۲۰۱۰ دولت آمریکا ادعا کرد که میزان این مرگ و میر به نحوی محسوس کاهش یافته و به ۳۲۷ نفر رسیده است.

این در حالی است که پژوهش‌ها نشان می‌دهند سال ۲۰۱۰ نرخ واقعی مرگ و میر میان مادران به ازای هر ۱۰۰ هزار تولد برابر با ۱۵۷۵ نفر بوده است. 

دولت آمریکا آمارهای مشابهی هم درباره بهبود امید به زندگی در جامعه افغانستان ارائه می‌دهد و ادعا می‌کند این شاخص از ۴۱ سال در سال ۲۰۰۲ به ۶۳ سال در سال ۲۰۱۰ افزایش یافته است. اما در برآورد این شاخص هم نرخ بالای مرگ و میر در دوران کودکی نادیده گرفته شده و آمارهای منحرفی ارائه شده‌اند. 

آماری که سازمان بهداشت جهانی سال ۲۰۰۹ ارائه کرده امید به زندگی را در میان افغانستانی‌ها ۴۸ سال برآورد کرده است.