آمریکایی ها به تشکیلات خودگردان فلسطین و همچنین مقامات ارشد اردنی پیشنهاد کرده اند تا در این راستا یک «کنفدراسیون» میان اردن و اراضی اشغالی تشکیل شود. این پیشنهاد البته با مخالفت مقامات ارشد اردنی مواجه شده است. در همین ارتباط، «جمانه غنیمات» وزیر مشاور دولت اردن در امور اطلاع رسانی اعلام کرد که ایده ایجاد کنفدراسیون میان اردن و کرانه باختری غیر قابل قبول و غیر قابل بحث است.
وی خاطرنشان کرد که تشکیل کشور مستقل فلسطین در اراضی اشغالی سال ۱۹۶۷ حق ملت فلسطین است. این در حالی است که محمود عباس رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین اعلام کرده است که با طرح دولت «دونالد ترامپ» رئیس جمهوری آمریکا برای ایجاد کنفدراسیون با اردن و مبادله اراضی با رژیم صهیونیستی موافقت کرده است.
عباس اخیرا در جریان دیدار با یک هیات صهیونیستی در دفترش در شهر رام الله اعلام کرد که «جرد کوشنر» داماد و مشاور ارشد ترامپ و «جیسون گرینبلات» فرستاده صلح آمریکا در منطقه در جریان سفر اخیرشان به رام الله طرح سیاسی جدیدی را به وی ارائه کرده اند.
واقعیت آن است که اجرای طرح «معامله قرن» که توسط دونالد ترامپ، رئیس جمهوری ایالات متحده آمریکا و به منظور بسط هیمنه رژیم صهیونیستی بر اراضی اشغالی فلسطینیان ارائه شده، مسلتزم فراهم شدن شرایطی است که سلب «حق بازگشت» یکی از مهمترین این شرایط محسوب می شود. لذا دولتمردان آمریکایی به دنبال آن هستند تا در وهله اول حق بازگشت آوارگان فلسطینی به سرزمین های مادری خود را سلب کنند.
کما اینکه مقامات صهیونیست نیز اخیرا اصرار فراوانی بر روی سلب حق بازگشت آوارگان فلسطینی داشته و دارند. در همین راستا، وزیر جنگ سابق رژیم صهیونیستی اعلام کرد که مساله آوارگان و حق بازگشت باید از روی میز مذاکرات سازش حذف شود. یعالون اعلام کرد که باید مساله آوارگان و حق بازگشت را از روی میز مذاکرات حذف کنیم؛ وگرنه نمی‌توانیم مذاکرات را به پایان برسانیم و هدف آنروا تداوم‌بخشی به معضل آوارگان است. وی افزود:ما باید هر چه سریع‌تر به این مساله پایان بدهیم و مشکل آوارگان را به هر شیوه ممکن حل کنیم.
درست به همین دلیل است که به موازات مطرح شدن پیشنهاد تشکیل کنفدراسیون میان اردن و اراضی اشغالی، دولت ایالات متحده آمریکا کمک های سالیانه خود به آژانس امدادرسانی و کاریابی برای آوارگان فلسطینی «آنروا» را قطع کرد تا به زعم خود آخرین ضربه را بر پیکره «حق بازگشت» آوارگان فلسطینی وارد آورده باشد؛ مسأله ای که البته با اعتراضات و واکنش های شدید داخلی و خارجی مواجه شد.
در همین راستا، حسام بدران در واکنش به تصمیم دولت آمریکا مبنی بر قطع کامل کمک مالی به آژانس امدادرسانی و کاریابی برای آوارگان فلسطینی گفت که تظاهرات بازگشت نشانگر ریشه‌دار بودن حق بازگشت نزد ملت فلسطین است.
وی با بیان اینکه دولت آمریکا همچنان به تلاش‌های خود در راستای تضییع حقوق حقه ملت فلسطین و حذف آرمان عادله فلسطین ادامه می‌دهد، افزود: این دولت پس از شناسایی قدس به پایتختی رژیم صهیونیستی، تصمیم دیگری را برای حذف مساله آوارگان فلسطینی اتخاذ کرد.
طبق طرح رژیم صهیونیستی و ایالات متحده آمریکا برای تشکیل «کنفدراسیون» میان اردن و اراضی اشغالی، آوارگان فلسطینی می بایست در اراضی اردن مستقر شوند و برقراری امنیت کنفدراسیون نیز بر عهده مقامات تل آویو خواهد بود. این همان چیزی است که شک و تردید مقامات امان در خصوص طرح ارائه شده تل آویو ـ واشنگتن را برانگیخته است. طبق این طرح، فلسطینیان باید «امت یهودی» در اراضی اشغالی را به رسمیت شناخته و خود از سرزمین های مادری شان خارج شوند.
کنفدراسیون مشترکی که آمریکایی ها از آن سخن می گویند در واقع «اردن، اسرائیل و فلسطین» را شامل می شود و پیشنویس طرح آن بر این نکته تأکید دارد که شهروندان مشترک این کنفدراسیون از آزادی کامل در تردد میان مناطق مختلف آن (کنفدراسیون) برخوردار هستند. بدیهی است که رژیم صهیونیستی به شهروندان فلسطینی اجازه نقل و انتقال در میان مناطق مختلف کنفدراسیون را نخواهد داد.
لذا نتیجه ای که از این بند در طرح کنفدراسیون حاصل می شود این است که صهیونیستها خود به دنبال بسط هیمنه‌شان در اراضی اشغالی و همچنین بخش هایی از خاک اردن هستند؛ مسأله ای که مقامات امان به خوبی بدان پی برده و بدون هیچگونه تعللی مخالفتشان با طرح مذکور را به مسئولان تل آویو ابلاغ کردند. در همین حال، بر اساس طرح مطرح شده، قدس اشغالی پایتخت کنفدراسیون مشترک خواهد بود.
البته این اتفاق در حالی رخ خواهد داد که اعضای کنفدارسیون با سپردن کامل امنیت و مسائل مربوط به قدس اشغالی به رژیم صهیونیستی موافقت کنند. بنابراین پر واضح است که صهیونیستها از رهگذر این طرح، همچنین به دنبال تسلط بر قدس اشغالی به صورت کاملا و به زعم خود از راه قانونی هستند. این اتفاق پس از آن رخ می دهد که تلاش صهیونیستها طی دهها سال گذشته برای تسلط کامل بر قدس اشغالی به دلیل تداوم مقاومت مردم فلسطین، ناکام مانده است.
در حقیقت، صهیونیست ها و هم پیاله های آمریکایی آنها از رهگذر مطرح کردن مسأله کنفدراسیون مشترک به دنبال آن هستند تا به حضور غیرقانونی خود در اراضی اشغالی لباس مشروعیت پوشانده و خطر تهدید موجودیت‌شان را برای همیشه از بین ببرند؛ اتفاقی که البته با تداوم مقاومت مردم فلسطین و گروه های مقاومت مستقر در این کشور هیچگاه رخ نخواهد داد.
همچنین طبق طرح ارائه شده، کنفدراسیون مذکور باید نیروهای نظامی مشترک و پرچم ویژه خود را داشته باشد. این حاکمیت مشترک اختیارات ویژه‌ای در زمینه مبارزه با تروریسم خواهد داشت. پر واضح است که گنجاندن این بند در مشخصه‌های طرح صهیونیستی مبتنی بر استفاده از پتانسیل امنیتی و نظامی اردن و تشکیلات خودگردان فلسطین برای سرکوب محور مقاومت در فلسطین است که رژیم صهیونیستی آن را بخشی از رویکردهای تروریستی توصیف می‌کند.
در هر صورت، هرچند که ریاست تشکیلات خودگردان فلسطین در راستای سیاست های سازشکارانه خود تَن به موافقت با طرح «کنفدراسیون مشترک» داده است اما سلسله بندهای موجود طرح مذکور که پیشتر هم بدان اشاره شد، نشان می دهد که موافقت عموم مردم فلسطین و همچنین گروه های مقاومت این کشور با آن کاملا غیرممکن است. مخالفت مقامات اردنی نیز در این میان نشان می دهد که این طرح عملیاتی نخواهد شد.
جان کلام آنکه ایالات متحده آمریکا و رژیم
صهیونیستی تمام تلاش خود را به کار گرفته تا طرح «معامله قرن» به نفع این
رژیم در اراضی اشغالی اجرا شود؛ طرحی که البته شیخ نشینان مرتجع عرب برای
عملیاتی ساختن به تل آویو و واشنگتن چراغ سبز نشان داده اند و حتی «محمد بن
سلمان» ولیعهد سعودی به رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین پیشنهاد داده که در
صورت موافقت با معامله قرن مبلغ ۱۰۰ میلیون دلار به وی پرداخت می کند.