چادرخوابی بلای جان طبیعت مازندران/وقتی شمال ایران زیرساخت گردشگری ندارد

به گزارش پایداری ملی، همه ساله با آغاز فصل تابستان خیل عظیمی از مسافران و گردشگران به شهرهای شمالی کشور به ویژه استان مازندران سفر می‌کنند که این مهم در دوره دوم سفرها به بیش از دو برابر افزایش می یابد.

عدم بضاعت مالی و تکمیل ظرفیت مراکز اقامتی از یک سو و هزینه‌های سرسام‌آور اقامت، حمل و نقل و خورد و خوراک سبب می‌شود تا جمع زیادی از این مسافران برای برپایی چادرهای مسافرتی روانه پیاده روها، پارک ها و حاشیه شهرها شوند.

گردشگرانی که با هدف سفر ارزان قیمت راهی مناطق شمالی کشور شده و پارک‌ها و منابع طبیعی کشور را مامن امنی برای اتراق خود انتخاب کرده با پهن کردن رخت چرک‌های خود بر شاخ و برگ درختان، در و دیوار اماکن عمومی، آتش به پا کردن و قلیان‌کشی و علاوه بر اینکه چهره زشتی به این مناطق داده و به مسائل بهداشتی و اجتماعی دامن می‌زنند، خواسته یا ناخواسته خسارت جبران‌ناپذیری نیز به محیط زیست وارد می‌کنند.

اگر چه بسیاری از کارشناسان و صاحب نظران نبود مدیریت در این حوزه را عامل اصلی این معظل می دانند اما همه باید دست به دست هم دهند و چاره ای اندیشید تا با ایجاد مکانی مناسب برای اسکان این حجم از مسافران مانع از بروز خسارت های جبران ناپدیر شوند.

صادق شفقت عضو شورای شهر بابلسر در گفت‌وگو با خبرنگار تسنیم اظهار داشت: چادرخوابی چهره زشتی به شهر بابلسر داده است در کشورهای دیگر چادرخوابی یک نوع اعتراض مدنی است.

عضو شورای شهر بابلسر تصریح کرد: در شهرهای دیگر استان چنین چهره بدی که معضل چادرخوابی برای بابلسر ایجاد کرده را مشاهده نمی‌کنیم.

شفقت افزود: مکان احداث برای  برپایی چادر باید خارج از منطقه  شهری بابلسر باشد و پارکینگ هفت و هشت ساحلی نیز مکان مناسبی برای این امر نیست.

وی تاکید کرد: از همکاران خود در شورا می‌خواهم در جلسه آتی مصوبه جمع‌آوری چادر تصویب و هر چه سریع‌تر اجرایی شود. حتی در یک ماه باقیمانده تابستان باید این اقدام صورت گیرد تا پایلوتی برای سال آینده باشد.