در ابتدای این یادداشت با اشاره به دغدغه دولت آمریکا به ریاست «دونالد ترامپ» برای مهار و عقب‌راندن نفوذ ایران در منطقه، آمده است: «(آنها) طرح بی‌پروا و بالقوه خطرناکی را دنبال می‌کنند؛ اتحاد منطقه‌ای امنیتی شامل مصر، اردن و شش کشور عربی حاشیه خلیج (فارس) که به‌صورت غیررسمی "ناتوی عربی" شناخته می‌شود».
این وبگاه با «مضحک» خواندن ایده تشکیل ناتوی عربی، نوشت: «خوشبختانه، اختلافات و محدودیت‌های شرکای عرب سنتی آمریکا به احتمال زیاد همه طرف‌های نگران از این قضیه را نجات خواهد داد».
این ایده که از سوی دولت آمریکا «اتحاد استراتژیک خاورمیانه» (MESA) نام‌گذاری شده، با هدف ادعایی ممانعت از نفوذ ایران در منطقه تشکیل شده است. جزئیات ساختار این سازمان و فرایند تشکیل آن هنوز مشخص نیست، ولی کاخ سفید امیدوار است بتواند درباره آن در نشستی که برای ماه اکتبر برنامه‌ریزی شده، صحبت کند.
لوب‌لاگ با اشاره به همکاری دولت «باراک اوباما» رئیس‌جمهور پیشین آمریکا با عربستان سعودی برای تشکیل «نیروی اسلامی» و مصر برای تشکیل «نیروی عربی» ادامه داد: «بخشی از علاقه اوباما و ترامپ به تشکیل چنین نیرویی، این است که می‌تواند بار امنیتی روی دوش واشنگتن که توسط خود ایالات متحده در خاورمیانه ایجاد شده را کاهش دهد، جایی که آمریکا جان و مال (نظامیان) خود را طی دو دهه گذشته هزینه کرده است».
در ادامه این یادداشت، «ماموریت» در نظر گرفته شده برای این سازمان به عنوان مشکل طرح ترامپ یاد شده و آمده است: «دولت اوباما این سازمان امنیتی جدید را راهی برای تشویق کشور‌های منطقه به مشارکت در پذیرفتن تعهدات عظیم برای تثبیت و بازسازی خاورمیانه جنگ‌زده می‌دانست... بر خلاف آن، دولت ترامپ روی ماموریت ضد ایرانی این اتحاد تمرکز کرده است.
برای رئیس‌جمهوری که به نظر به دنبال درگیری با ایران می‌گردد، ولی ضرورتا نمی‌خواهد نیرو‌های آمریکایی را درگیر آن کند، چشم‌انداز یک اتحاد عربی که ابتکار عمل را در دست گیرد، مشوق اوست».
این وبگاه با اشاره به «بی‌ثمر بودن» جنگ تحمیلی ۳ ساله عربستان سعودی علیه یمن، اضافه کرد: «سه سال بعد از مداخله بیمارگونه محمد بن سلمان ولیعهد سعودی، عربستان نه تنها موفق نشد نیرو‌های تحت حمایت ایران در یمن را عقب براند بلکه نفوذ ایران در این کشور را افزایش داد».
لوب‌لاگ با غیرمحتمل دانستن تشکیل شدن ناتوی عربی، تحلیل کرد: «اقدامات پیشین برای سازمان‌دهی کردن یک اتحاد امنیتی منطقه‌ای به خاطر تمایلات درون‌عربی فرو ریخت و دلیلی ندارد که انتظار داشته باشیم این بار متفاوت خواهد بود. مصر و عربستان پیشتر با قرار دادن نیرو‌های خود تحت فرماندهی دیگران مخالفت کردند که یکی از دلایل پیشنهاد‌های دوگانه آنها در زمان دولت اوباما بود.
حتی اگر قاهره و ریاض به این اختلافات فائق بیایند، به هیچ وجه مشخص نیست که اردن، عمان، قطر و کویت آماده نام‌نویسی در ماموریت ضد ایرانی باشند. بعلاوه، چندین عضو مرکزی ناتوی عربی حتی با برخی اعضای بالقوه (قطر) مکالمه هم ندارند».
در پایان این یادداشت آمده است که دیدگاه آمریکا برای سازمان امنیتی منطقه‌ای شاید منجر به چیزی مشابه ناتوی عربی نشود، ولی در عوض، آمریکا نسخه عربی اتحاد پیش از جنگ جهانی اول که اروپا را به خشونتی بی‌سابقه کشاند، به دست می‌آورد.