سودهای میلیاردی جزایر مصنوعی امارات چگونه حاصل می‌شود؟ + تصاویر

آلودگی زیست محیطی سال هاي اخیر در نتیجه فعالیت انسانی و بهره برداري بی رویه از طبیعت بوده است. آلودگی آب ها بخش قابل توجهی از بحران آلودگی محیط زیست را تشکیل می دهد. آب های نیلگون خلیج فارس نیز از قاعده مستثنی نبوده است لذا بحران های زیست محیطی این اکوسیستم را نیز آلوده نموده است. طبیعتا حفاظت از این منطقه وظیفه کلیه کشورهای حاشیه خلیج فارس می باشد اما کشورهاي عربی منطقه، نه تنها به حفاظت از محیط زیست خلیج فارس اهمیتی نمی دهند بلکه تنها به منظور تامین منافع اقتصادی خود بر گسترش آن می افزایند.

 امارات متحده عربی، از کشورهای جنوبی خلیج فارس، در زمینه گسترش آلودگی های زیستی، گوی سبقت را از دیگران همسایگان ربوده است. ساخت جزایر مصنوعی در سواحل دبی بر این نکته اذعان دارد. در واقع امارات با ساخت جزایر مصنوعی در سواحل خود، ضمن سواستفاده از قوانین بین المللی، محیط زیست خلیج فارس را نابود می کند. در این نوشتار به این مسئله توجه شده است. در ابتدا گوشه ای از ویژگی های خلیج فارس و آلودگی های زیستی آن بیان می گردد و در ادامه موضوع ساخت جزایر مصنوعی اماراتی تبیین خواهد شد. در این قسمت با بیان روند ساخت جزایر، تاثیرات آن بر محیط زیست را از نگاه کارشناسان فن بررسی می شود. در نهایت مقاله با ارائه چند راهکار پایان می پذیرد.

لازم به ذکر است که با توجه به جدید بودن موضوع جزایر مصنوعی در این منطقه، تمام منابع اینترنتی و مستند به سایت های علمی و خبری است.
 
1-اهمیت زیست محیطی خلیج فارس
خليج فارس با مساحتي برابر ۴۰ هزار كيلومتر مربع از يك طرف توسط تنگه هرمز به اقيانوس هند راه دارد و در منطقه گرمسيري و خشك واقع شده است.  حداكثر درجه حرارت آب خلیج فارس در تابستان گاهي به ۳۶ تا ۳۷درجه مي رسد كه البته ميانگين آن در سطح دريا بين ۲۶ تا ۲۷ درجه است و در اثر شدت گرما ميزان تبخير نيز بسيار بالاست و به ۱۴۰۰ ميليون ليتر در سال مي رسد.  


با این شرایط، خليج فارس از تنوع زيستي بالايي برخوردار است، به طوري كه در ميان علف هاي دريايي آن بيش از 600 گونه جانوران آبزي زندگي مي كنند. بين ۴۰۰ تا ۴۵۰ گونه ماهي در اين دريا زندگي مي كند كه از تعداد زيادي از اين ماهيان بهره برداري اقتصادي مي شود. آبسنگ هاي مرجاني، جوامع جلبكي، درختان حرا و مانگرو، 500 گونه ماهي، 15 گونه ميگو و 5 گونه نادر لاك پشت دريايي از ديدني هاي منحصر به فرد اين درياست.  اهميت خليج‌فارس در ابعاد اقتصادي نه تنها نياز بسياري از بخش‌هاي اقتصادي را فراهم مي‌كند، بلكه در بعد‌هاي تغذيه‌اي نيز بزرگ‌ترين تامين كننده گوشت سفيد مصرفي ايرانيان است.


اما ميزان تخليه آب در منطقه خليج ‌فارس به خاطر موقعيت خاص جغرافيايي اين منطقه و كم عرضی دهانه تنگه هرمز سبب عدم تخليه مناسب آب در راستاي كاهش تغليظ عوامل شيميايي و غير طبيعي در اين پهنه آبي است كه بيش از پيش اكولوژي اين منطقه را در برابر عوامل غير‌طبيعي و مصنوعي آسيب‌پذير كرده است.  مدیرکل دفتر اکوبیولوژی دریایی سازمان محیط زیست در این رابطه چنین می‌گوید:«آب خلیج فارس از طریق تنگه هرمز هر پنج سال یک‌بار عوض می‌شود بنابراین هر تغییری بر کل اکوبیولوژی خلیج فارس مؤثر است و هر نوع آلودگی در آن بر کل خلیج فارس اثر می‌گذارد.»

اين آبراهه بزرگ هم اكنون با مشكلات و ضايعات زيست محيطي فراواني روبه روست كه بخش عمده و اصلي آن به فعاليت هاي انساني باز مي گردد. اين تهديدات ابعاد مختلفي دارند و از آلودگي هاي نفتي تا صيد بي رويه و ايجاد ساختارهاي مصنوعي و خشك كردن برخي قسمت هاي اين آبراهه بزرگ را شامل مي شود  که در قسمت بعد به برخی از آنها اشاره داریم.

2-آلودگی‌ها در خلیج فارس:
مرکز پژوهش های مجلس شورای اسلامی در گزارش تازه خود با بررسی تهدیدات موجود برای محیط زیست خلیج فارس و دریای عمان تصریح کرد: فعالیت های استخراج منابع نفتی، نشت نفت، تردد نفتکش ها و شناورها، رهاکردن آب تراز کشتی ها و ورود زباله و فاضلاب، از مهم ترین منابع آلاینده این منطقه دریایی است.

این مرکز همچنین اعلام کرد که درحال حاضر میزان آلودگی زیست محیطی خلیج فارس و دریای عمان حدود 1/3 درصد است كه‌ 47 برابر حد متوسط بين‌المللي است.  براساس گزارش این مرکز پژوهشی درحال حاضر حدود 90 درصد صادرات نفت و فرآورده های نفتی خلیج فارس به وسیله نفتکش های دنیا از تنگه هرمز صورت می گیرد و سالیانه حدود 40 هزار شناور از این تنگه عبور می کند.  طبق آمارها و تخمین های زده شده 57.1 درصد آلودگی های نفتی خلیج فارس مربوط به حمل و نقل نفتکش ها و 22.4 درصد مربوط به بهره برداری از دریا است این در حالی است که این آمار و ارقام در دیگر دریاهای جهان در بدترین شرایط به ترتیب 15.4 و 4.4 درصد بوده است. در واقع تمامی مشتریان نفت این منطقه در آلودگی خلیج فارس نقش دارند.


صديقه ببران، سرگروه‌ مطالعات محيط زيست و توسعه پايدار مركز تحقيقات استراتژيك مجمع تشخيص مصلحت نظام، در همین زمینه می گوید: «متأسفانه منطقه خليج فارس و درياي عمان بر اساس آخرين آمار ارائه شده در گزارش‌هاي جهاني بر اثر ورود آلاينده‌ها از كشتي‌هاي نفتي و تجاري و ‌10 ميليون تن آلاينده جنگي و فاضلاب يكي از آلوده‌ترين مناطق دريايي جهان است.» 

وي می افزاید: «سالانه بيش از 10 هزار شناور در اين منطقه تردد دارند كه بيش از 75 درصد آن‌ها به حمل و نقل نفت و محصولات نفتي مي‌پردازد و طبق آمار در سال ‌2006 كشورهاي حوزه خليج فارس و درياي عمان ‌28 درصد از نفت دنيا را توليد كرده‌اند و روزانه ‌17 ميليون بشكه نفت از طريق كشتي‌ها از تنگه هرمز جابه‌جا شده است كه متأسفانه به همين سبب هر ساله شاهد نشست بيش از‌ 5/1 ميليون تن نفت به اين پهنه آبي هستيم و همين امر منجر شده است سازمان بين‌المللي دريانوردي اين منطقه را در سال 2007 به عنوان منطقه ويژه دريايي اعلام كند.»

از سویی دیگر برداشت آب از درياي عمان و خليج فارس توسط انسان نيز رخ مي‌دهد و امروزه‌ اين برداشت بسيار شديد است كه وجود آب شيرين‌كن‌ها در كشورهاي منطقه مهم‌ترين بخش فعال در اين زمينه است كه سالي 7 درصد نيز بر حجم آنها اضافه مي‌شود و براساس اين روند در قسمت‌هايي كه آب شيرين و املاح از دريا گرفته مي‌شود، آب شورتر مي‌شود كه‌ ادامه‌ اين روند بر سلامت و حفظ حيات اكوسيستم منطقه بسيار تاثير گذار است. علاوه بر اینکه آب شيرين‌كن‌ها مصرف انرژي بسيار بالايي دارند و تنها يكي دو مورد كوچك از اين دستگاه‌ها با انرژي خورشيدي فعال هستند كه توجه به مصرف انرژي نيز در اين بخش نشان‌دهنده فشار بر محيط زيست و منابع انرژي است. ضمنا اين برداشت به همراه روند چرخش كند آب در بخش‌هايي از درياي عمان همراه است كه منجر به توقف و عدم خروج آلاينده‌ها از محيط زيست دريايي اين منطقه مي‌شود.

خليج فارس يكي از زيستگاه هاي مرجان دريايي است اما در چند سال اخير به دليل صيد بي رويه از سوي غواصان و افراد سودجو و فروش آنها، مورد تهديد جدي واقع شده است. ساخت اسكله هاي نفتي و باراندازها و به دنبال آن افزايش غلظت آب، موجب نابودي و خفه شدن مرجان ها مي شود، به طوري كه اين موجودات ديگر قادر نيستند غذاي خود را از آب تأمين كنند.

3-آلودگی هایی با منشا اماراتی
خلیج فارس یکی از بزرگ‌ترین خلیج‌های کره زمین است که دسترسی و بهره‌برداری از منابع آن میان هشت کشور تقسیم شده است. شش کشور عربي خليج فارس با وجودي که فقط 50 درصد ساحل اين پهناب را در اختيار دارند اما منشاء بيش از 90 درصد آلودگي آن هستند.  از جمله مهمترین منابع آلوده کننده در سال های اخیر، مسئله ساخت جزایر مصنوعی در سواحل کشور امارات متحده عربی است. اما چگونه این جزایر ایجاد شده و موجبات آلودگی زیستی را فراهم می آوردند.

الف)جزایر مصنوعی:
دولت امارات عربي متحده اعلام كرد كه «تا ده سال آينده، 325 جزيره مصنوعي در آب‌هاي خليج فارس خواهد ساخت».  در ماه ژانويه سال2002ميلادي بود که اميرنشين دبي شروع به ساخت جزاير مصنوعي نمود. نام اين طرح که"نخل”  نام داشت به سفارش شيخ محمد بن راشد آل مکتوم انجام گرفت و شامل سه جزيره مصنوعي به شکل نخل مي باشد با نام نخل هاي جميرا ،نخل جبل علي، نخل ديرا، که پس از اتمام اين سه پروژه250کيلومتر به سواحل امارات افزوده خواهد شد.کارشناسان، زمان اتمام اين پروژه ها را بين سال هاي2010  الي 2015مي دانند. همچنين پروژه جزيره مصنوعي ديگري در حال اجراست که مجزي از سه جزيره فوق است وآن يک جزيره مصنوعي به شکل نقشه کره زمين(العالم) مي باشد که خود شامل300  جزيره است.

اين جزيره داراي ابعاد6 کيلومتر عرض و9کيلومتر طول مي باشد که نام جزيره هاي دروني آن بر اساس نام کشورهاي جهان مي باشد.  جزیره جمیرا با یک تنه اصلی و هفده شاخه، در محدوده‌ای به ابعاد پنج کیلومتر در پنج کیلومتر گسترده است. جزیره دیرا به تنهایی در حدود چهل و شش میلیون متر مربع مساحت دارد و به شکل درخت نخلی با چهل و یک شاخه طراحی شده است. دیرا خود به تنهایی بزرگترین جزیره مصنوعی جهان خواهد بود و توانایی اسکان حدود یک میلیون نفر را خواهد داشت.  اين جزاير قرار است در حاشيه سواحل دبي كه يكي از هفت امارت اين كشور كوچك حاشيه جنوبي خليج فارس است احداث شوند، اما طرفداران محيط زيست معتقدند كه اين توسعه جديد (جزاير مصنوعي) عوارض سنگيني را بر اكوسيستم منطقه خاص حوزه خليج فارس وارد مي‌كند.


لازم به ذکر است که شیوخ دیگر امارات نیز در رقابتی آشکار با امارت دبی ساخت جزایر مصنوعی را در دستور کار خود قرار دادند. امیرنشین راس الخیمه نیز در حال احداث جزیره مصنوعی« القصر» توسط شرکت الوسام عربستان است. «النجوم» ده جزیره مصنوعی است که توسط امیرنشین شارجه در حال در جریان ساخت است.  بزرگترين اين جزاير جزيره«السعديات» در ابوظبي است كه با وسعت 27 كيلومتر خواهد بود كه براي احداث آن بيش از 100 ميليارد درهم هزينه خواهد شد.
 
ضمنا فرهاد عرب ها، كارشناس معاونت محيط زيست دريايي سازمان حفاظت محيط زيست در اين باره می گوید: در پي ساخت جزاير مصنوعي از سوي كشور امارات كشورهاي ديگر نيز اخيرا مانند كشور عمان به تبعيت از امارات درصدد ساخت جزاير مصنوعي در سواحل خود يعني در سواحل جنوبي درياي عمان برآمده اند كه به منظور مستند كردن آشفتگي بر اثر ورود و ساخت اين جزاير به اين پهنه آبي در سيستم رسوبگذاري خليج پژوهش هايي شكل گرفته است.

ب)طراح و مجری طرح:
 مهندسي به نام "لوئيس آجيميل" از ايالات متحده آمريکا طراح جزایر مصنوعی اماراتی بوده است. مجري اين پروژه نيز تشکيلات دولتي توسعه "النخيل”  مي باشد که ميزبان شرکت هايي از هلند وبلژيک مي باشند. این شرکت متخصص ایجاد جزایر مصنوعی و خشکاندن زمین است.  گفتنی است که النخیل کنسرسیوم سه جانبه اماراتی ، آمریکایی و انگلیسی است که کار ساخت جزیره مصنوعی النخیل و العالم را آغاز کرده است.  بودجه اي 20 میلیارد دلاري را براي آن در نظر گرفته است.


ج)خریداران
بسياري از اشخاص معروف وثروتمند دنيا نيز اقدام به خريد ويلا و منزل در اين جزيره (نخل) نموده اند . قيمت يک آپارتمان کوچک دو خوابه در حدود2 ميليارد تومان و بيشتر مي باشد و شعار اين طرح” مکاني بي نقص براي دور شدن از دنيا” مي باشد.

براساس گفته‌های كریس اودانل، سخنگوی مهندسان مشاور جزایر مصنوعی دبی و مدیر اجرایی العالم بیش از۴ هزار ویلا و واحد تجاری پروژه پالم (نخیل) توسط ساكنان خارجی امارات متحده عربی و سایر كشورهای حوزه خلیج فارس خریداری شده اند و از میان واحدهای باقی مانده، ۲۵ درصد توسط انگلیسی ها خریداری شده و سایر واحدها و ویلاها هم به تملك افرادی از ۷۵ كشور درآمده است .

د)تاثیرات زیست- محیطی
در سال 2003 سازه هاي كم عمق و ساحلي امارات (دبي) منحصر به اسكله ها و موج شكن هايي است كه نياز هاي اقتصادي و بازرگاني آن كشور را مرتفع مي كند. با گذشت 4سال طرح هايي در آب هاي كم عمق ساحلي اجرا شده كه فراتر از نيازهاي يك كشور است و با هدف ايجاد مناطق تفريحي و جذب توريست سعي در رشد اقتصادي كشور كرده است كه البته در اين خصوص موفق نيز بوده اند.


اما ساخت اين جزاير تاثيرات منفي بر سيستم رسوبگذاري خليج فارس گذاشته است كه اين اثرات بر سرتاسر محيط زيست منطقه تاثيرگذار است. جزاير مصنوعی مشكلات عمده اي از جمله آلودگي هاي شديد زيست محيطي به ويژه بر محيط زيست بسته خليج فارس را در بر دارند، اما باوجود اين مشكلات گويا جاذبه اقتصادي و توريستي ساخت جزاير مصنوعي اكنون كشورهاي ديگر خليج فارس را نيز به فكر ساخت چنين جزايري انداخته است. ساخت اين جزاير مشابه هر سازه دريايي تاثيرات خاصي روي حوضه رسوبگذاري از لحاظ ته نشست ها و فرسايش هاي غيرعادي خواهد گذاشت. 


ساخت اين جزاير به شيوه خاصي است؛ شيوه ساخت جزاير به اين صورت است كه شن و ماسه از بستر خليج فارس استخراج مي شود و سپس براي ايجاد سطوح مورد نياز توسط كشتي هاي مخصوص با فشار اسپري يا افشانده مي شود. عواقب اوليه ساخت جزایر بر اساس گزارش كارشناسان سازمان هاي ناظر بين المللي بدین شرح است:

1.تنها ساحل مرجاني شناخته شده در دبي، در طي اين عمليات از بين رفتند.آشيانه‌هاي ساحلي لاك‌پشت‌هاي دريايي (گونه خاص منطقه خليج فارس) ويران شدند.


2.جريانهاي طبيعي آب تغيير مسير داده‌اند.

3.گل و لاي حاصل از كار، آب هاي شفاف و شيشه اي را به شكل لجن زار در محدوده اين جزاير مصنوعي درآورده است كه در حال پيش روي است.

4.استخراج شن و ماسه از بستر دریا آب‌های این منطقه را به لجن‌زار تبدیل می‌کند.

صدیقی، مدیرکل دفتر اکوبیولوژی دریایی سازمان محیط زیست نیز در این باره می گوید: «به طور کلی هرجایی از دریا اگر خاک ریخته شود کل موجودات بسترزی در آن قسمت کشته می‌شوند. علاوه بر آن، کدورت آب تا شعاع چندصد متری بالا می‌رود و باعث از بین رفتن مرجان‌ها، نکتون‌ها و برخی ماهیان دریایی می‌شود چرا که این موجودات به کدورت آب حساس هستند. همچنین نرم تنان هم که با فیلتر کردن آب زندگی می‌کنند به دلیل نبود اکسیژن از بین می‌روند.»

کشته شدن برخی آبزیان در این اتفاق بخشی از ماجراست. صدیقی یادآور می‌شود: «ایجاد ساختار مصنوعی با خاکریزی در دریا الگوی جریان آب را تغییر می‌دهد، بدین ترتیب مبادله آب به خوبی صورت نمی‌گیرد و مواد غذایی آبزیان تأمین نمی‌شود.» او با بیان اینکه آسیب‌های زیست محیطی تنها شامل سواحل امارات نمی‌شود، می‌گوید: «خلیج فارس یک محیط بسته است که هر تغییری در آن به کل خلیج فارس برمی گردد و تنها شدت و ضعف آن متفاوت است.»  كارشناسان معتقدند که به دنبال ساخت اين جزاير، محدوده رشد مرجان هاي ريف ساز تغيير كرده است؛ چرا كه ساخت سازه هاي دريايي سبب مرگ مرجان ها مي شود؛ اين در حالي است كه ريف ها از ارزش زيستي بالايي برخوردارند و پناهگاه ديگر آبزيان محسوب مي شوند.

اما واکنش مسئولین طرح به این انتقادات در جای خود قابل توجه بوده و عجیب به نظر می رسد. مسئولين پروژه نخيل در جواب اعتراض دفاتر حفظ محيط زيست گفته‌ اند كه آنها زياني به اكوسيستم وارد نكرده‌اند و بيشتر مرجان هاي ساحلي در اين منطقه، قبلاً مرده بودند! و اینكه «گل و لاي ناشي از اين عمليات بالاخره نشست خواهد كرد و آب صاف خواهد شد.»!

فردريك لاوني  سرپرست دفتر پشتيباني از حيات وحش جهان در دبي در گزارشي در سال 2005 اعلام كرد:«اين كار، به خصوص در محل ايجاد اولين جزيره، براي محيط زيست طبيعي دبي بسيار زيان آور بود. اتفاقي كه افتاده شرم آور است زيرا آنجا يك مكان طبيعي بسيار عالي بود و تا مدتي امكان حفاظت و بازگشت به حالت اوليه وجود داشت و هنوز چيزي از سرمايه طبيعي باقي مانده بود تا با آن بتوان به جايي رسيد.

اما آن فرصت از دست رفت و اكنون ما تنها مي‌توانيم از ترميم و تسكين صحبت كنيم». این در حالی است دكتر عماد حفار  رئيس تحقيقات و توسعه پروژه نخيل، در پاسخ به اظهارات لاوني گفت: «من در اين تكنولوژي هيچ ايرادي نمي بينم. ما زماني كه اين كار را در ابعاد بسيار بسيار وسيع تر انجام داديم، بايد منتظر نتيجه شويم. منظور من از ابعاد بزرگ، ابعادي غول آسا است.»! لاوني، در گزارش‌هاي بعدي خود اظهار داشت: «متأسفانه مقامات امارات در امر بررسي عواقب اين پروژه مخرب موفق نبوده‌اند .»

جالب آنكه سلطان بن سليم ، مدير پروژه جزاير مصنوعي مي‌گويد كه اين پروژه خود، موجب پيدايش يك اكوسيستم خواهد شد! وي معتقد است «ته درياي دبي مانند يك بيابان است. من معمولا در آنجا غواصي مي‌كردم و در واقع مقدار قابل توجهي از مرجان در آنجا نديدم. فقط چند صخره محدود، باقي آن تماما صاف و شني بود و هيچ نشاني از زندگي يا محل مناسبي براي ماهي‌ها در آن ديده نمي‌شد!» عمق اين اقدام فاجعه بار امارات متحده عربي همزمان با پايان احداث اولين جزيره نخل نمايان شد. زماني كه به اذعان رسمي مجريان، براي اين پروژه 1.65 بيليون متر مكعب ماسه و 87 ميليون تن صخره جا به جا شد و براي تكميل آن 1 بيليون تن صخره به محل آورده شد.

عرب ها، كارشناس در بخش محيط زيست دريايي سازمان حفاظت محيط زيست اظهار می کند که توسعه جزاير مصنوعي كشور امارات با سرعت زيادي آغاز شده است. وی در ادامه می افزاید: اگر برنامه هاي آتي آنها را بنگريم، تا 10 سال آينده تمامي نوار كم عمق ساحلي با جزاير مصنوعي تبديل به محيط تقريبا خشكي مي شود و در نتيجه بخش هاي دورتر از ساحل نيز كم عمق شده و مورفولوژي خليج فارس تغيير مي كند.آقای عرب ها تاكيد می کند:« اين امر سبب مي شود جريان هاي دريايي كنوني در خلاف جهت عقربه هاي ساعت در خليج فارس كه از سمت غرب به شرق هستند و سبب تبادل آب و رسوب خليج فارس و درياي عمان مي شود، دچار اختلال شود و در نتيجه آلاينده هاي خليج فارس براحتي خارج نشوند.»

علاوه بر تمام اينها، بقاياي دو هواپيماي جنگي، چند جمبو جت و هفت كرجي به اعماق دريا برده شده‌اند تا براي غواصان يك پارك زير دريايي موضوع دار به وجود بياورند.

تاثیرات سیاسی
طبق تعاریف‌ سیاسی، «آبهای تحت حاکمیت» 12 مایل و «آبهای تحت صلاحیت» 200 مایل از مرز خاکی هر کشور فاصله دارد. بدین ترتیب اگر کشورهای عربی با ساخت جزایر مصنوعی بر بخش خشکی کشور خود اضافه کنند هیچ بعید نیست که در سالهای آینده بیشتر از آنچه حق واقعی خودشان است، طلب کنند، هرچند که مسئولان وزارت امور خارجه کشور معتقدند که «خط منصف» و مرزهای این کشورهای عربی همان مرزهای قبلی است.  با این حال، با اتمام طرح ساخت جزایر، طول سواحل دبي20 برابر خواهد شد و ظرفيت اسکان يک ميليون نفر را خواهد داشت.

بر اساس ماده123 کنوانسيون کويت در سال1982 امارات متحده عربي بايد اين اقدام را با هماهنگي و اطلاع رساني کشورهاي حوزه خليج فارس انجام مي داد. طبق اخبار منتشر شده قطر، عمان و بحرين نيز طرح هاي مشابهي را براي اجرا مورد بررسي قرار داده اندکه در اين صورت شاهد افزايش سيطره آنان بر سواحل خليج فارس خواهيم بود.

نتیجه گیری:
نتیجه آنكه خليج فارس داراي اكوسيستم نيمه بسته و بسيار حساسي است، هرگونه تغييرات بزرگ در بستر و سطح آن مي تواند عوارض برگشت ناپذيري را برجاي بگذارد كه شايد جبران آنها هرگز امكان پذير نباشد. ايجاد اين جزيره هاي بزرگ همراه با تغييرات زيادي در بستر و سطح دريا خواهد بود. تغييراتي كه به طور قطع زندگي جاندارن و اكوسيستم منطقه را دستخوش تغييرات ناخواسته مي كند و باعث از ميان رفتن سواحل مرجاني مي شود. بنابر اظهارات مسوولان سازمان حفاظت محيط زيست ايران، ساخت و سازهاي درون خليج فارس براي آب هاي ساحلي و براي حمل و نقل دريايي مشكل ساز خواهد بود.

اين پروژه مخرب، بر اکوسيستم هايي مثل جنگل هاي حرا، آبسنگ هاي مرجاني، علفزارهاي دريايي تاثير بسيار منفي را مي گذارد وباعث از ميان رفتن سواحل مرجاني مي گردد. استخراج ميليون ها تن شن وماسه از بستر دريا ،آب هاي منطقه را گل آلود کرده وحتي بر حرکت کشتي ها نيز مي تواند تاثير بگذارد واکنون آشيانه ساحلي بعضي گونه هاي دريايي از بين رفته است وجريان هاي طبيعي آب تغيير مسير داده است و مبادله آب به خوبي صورت نمي گيرد در نتيجه آلاينده هاي موجود در آب هاي خليج فارس به راحتي خارج نمي گردد.

نهایت آنکه امارات متحده عربی با ساخت جزایر مصنوعی، به منافع اقتصادی آن دست یافته و با گسترش صنعت توریسم خود از بحران مالی کنونی با خسارت کمتری عبور خواهد کرد. اما آنچه در این بین عاید کشورهای همسایه امارت خصوصا جمهوری اسلامی ایران می گردد چیزی نیست جز آلودگی زیست محیطی. اهمیت این مسئله از این نظر می باشد که شیلات جنوبی ایران به عنوانب خشی از منبع درآمدی کشور آسیب جدی خواهد دید.