این اقدام در آن زمان در حالی صورت می‌گرفت که سلوک مرموز و فرقه‌گونه رهبران منافقین و رفتار‌های آنها با اعضا، موضوعی نبود که از دید منابع غربی و روزنامه‌های پنهان مانده باشد و آنها بار‌ها به توسل فرقه منافقین به روش‌های غیرانسانی مانند هویت‌زدایی از اعضا و تلقین اجباری ایدئولوژی به آنها، طلاق اجباری، جدا کردن کودکان از والدین، فراهم کردن زمینه‌های شکل‌گیری کیش شخصیت برای زوج رجوی، تطمیع دروغین و تهدید و ... به عنوان پدیده‌هایی شایع در سازمان منافقین اشاره کرده‌اند.
به عنوان مثال، اندکی قبل‌تر از تصمیم وزارت خارجه آمریکا، آژانس پناهندگان سازمان ملل، گروهک منافقین را سازمانی مبتنی بر «کیش شخصیت» توصیف کرده و به بی‌اعتبار بودن آن نزد جریان‌های مختلف سیاسی در ایران اعتراف کرده بود.
همچنین شمار زیادی از روزنامه‌نگاران تحقیقی در کشور‌های غربی مانند «اسکات‌پترسون» (خبرنگار آمریکایی روزنامه کریستین‌ساینس‌مانیتور)، «اسکات شین» (خبرنگار روزنامه نیویورک‌تایمز)، «گرین گرینوالد» (روزنامه‌نگار مطرح و برنده جایزه پولیتزر گاردین) و «جابی واریک» (روزنامه‌نگار مطرح واشنگتن‌پست) در همان زمان از سوابق منافقین در نگهداشتن اعضاء در درون حصار‌های ذهنی و اجتماعی، شستشوی مغزی، طلاق‌های اجباری، تحمیل تجرد کامل و حتی قطع ارتباط اعضاء با دوستان و خانواده، نابود کردن قدرت ارزش‌گذاری افراد و نهایتاً تحمیل خواسته‌های خود بر اعضا پرده برداشته بودند.
تحقیقات درباره ارتباط تروریسم و منافقین در منابع غربی هم این فرقه را یکی از سهامداران اصلی بانک اقدامات تروریستی نشان می‌دهد. در تحقیق جامعی که دانشگاه مریلند از اطلاعات مربوط به حملات تروریستی در نقاط مختلف دنیا از سال ۱۹۷۰ تا ۲۰۱۰ گردآوری کرده، ۴۹ مورد از اقدامات تروریستی منافقین ثبت شده که ۴۲ مورد آن در شهر‌های مختلف ایران، ۳ مورد در بیروت، ۱ مورد در مادرید، ۱ مورد در اسلو، ۱ مورد در واشنگتن و ۱ مورد هم در هامبورگ بوده است.
بنابراین، خروج از فهرست سازمان‌های تروریستی آمریکا علی‌رغم آن صورت گرفت که شواهد گسترده‌ای حکایت از آن داشت که نه تغییری در هویت و خصلت‌های تروریستی-فرقه‌ای منافقین که مبنای ورود آنها به این فهرست بود صورت گرفته بود و نه منافقین بابت اقدامات خود در ترور پرسنل نظامی و غیرنظامی آمریکا و هزاران نفر از شهروندان ایران مقابل محکمه‌ای قرار گرفته و پاسخگو شده بودند.
مضاف بر این، مجموعه متعددی از منابع رسانه‌ای (به عنوان مثال اینجا، اینجا و اینجا)، تحقیقات دانشگاهی (اینجا، اینجا و اینجا) و تحلیل‌های دولت‌ها و اندیشکده‌ها گواه این بودند که منافقین به جهت همراهی با صدام در جریان جنگ ایران و عراق و ترور شهروندان و نظامیان ایران، چه در زمان خروج از فهرست سازمان‌های تروریستی آمریکا و چه بعد از آن جزو منفورترین گروه‌ها در میان اقشار مختلف جامعه ایران به شمار رفته و می‌روند.
نکته جالب آنکه یکی از این تحقیقات در سال ۲۰۱۱ توسط خود وزارت خارجه آمریکا انجام شده و در بخشی از آن آمده بود: «شواهد داستان‌واره‌ای گردآوری‌شده از شهروندان عادی در داخل ایران و همچنین گروه‌های ایرانیان در خارج از این کشور و همچنین تحلیلگران ایرانی نشان می‌دهند ایرانی‌ها با نشان دادن نوعی اتحاد نادر از گروه معارض مجاهدین خلق هیچ حمایتی ابراز نمی‌کنند. پاسخ‌دهندگان ایرانی تا آنجا که مجاهدین خلق را می‌شناسند به جهت همراه شدن این گروه با صدام حسین در جریان جنگ هشت ساله ایران با عراق تنفری عمیق نسبت به آن ابراز می‌کنند.»
مهم‌تر از همه اینها، گزارشی بود که انستیتوی تحقیقات دفاع ملی (RAND) در سال ۲۰۰۹ برای وزارت دفاع آمریکا انجام داد و ضمن فاش کردن ایدئولوژی‌های خشونت‌آمیز و اقدامات غیرقانونی منافقین- از پولشویی و کلاه‌برداری گرفته تا وادار کردن اعضا به ثبت رویا‌ها و افکار و تمایلات جنسی- به نادرست بودن رویه آمریکا در اعطای موقعیت تحت حفاظت به اعضای این گروه اعتراف شده بود.
با این مقدمه، این سوال به ذهن متبادر می‌شود در شرایطی که این گروه نه تنها از نظر ایران بلکه در نگاه جهانیان نیز یک گروه جنایت‌پیشه است چه عواملی در خارج شدن فرقه منافقین از فهرست گروه‌های تروریستی وزارت خارجه آمریکا نقش داشت؟
«کریس مک‌گریل»، خبرنگار تحقیقی روزنامه گاردین در واشنگتن اولین پژوهشگر غربی بود که سپتامبر سال ۲۰۱۲ تحقیقات دامنه‌داری برای پاسخ به این سوال انجام داد و از «کارزار چند میلیون‌دلاری» منافقین - به گفته او- برای لابی‌گری در میان اعضای کنگره و به خدمت گرفتن مقام‌های سابق آمریکایی و شرکت‌های حقوقی در واشنگتن جهت خروج از فهرست گروه‌های تروریستی پرده برداشت.
حامی داعش در فهرست پرداخت منافقین
او در بخش مقدمه این تحقیق می‌نویسد: «کارزار چند میلیون دلاری برای مدفون کردن سابقه‌ای خون‌بار از بمب‌گذاری‌ها و ترور‌هایی که به کشته شدن تجار آمریکایی، سیاستمداران ایرانی و هزاران شهروند منجر شد و جا زدن آن به عنوان یک متحد وفادار آمریکا علیه دولت اسلامی در تهران، شاهد هدایت مبالغی هنگفت به سه کانال اصلی است: اعضای کنگره، گروه‌های لابی‌گری در واشنگتن و مقام‌های پرنفوذ سابق.»
در فهرستی که روزنامه‌نگار «گاردین» در ادامه از آنها به عنوان قانونگذاران آمریکایی برخوردارشده از هدایای تروریست‌های منافقین اسم می‌برد، نام ضدایرانی‌ترین نمایندگان کنگره آمریکا و تهیه‌کنندگان شدیدترین طرح‌های تحریمی علیه ایران دیده می‌شود.
نماینده ایالت کالیفرنیا از جمله دریافت‌کنندگان پول‌های فرقه منافقین است و در سال ۱۳۹۶ از حملات داعش در تهران حمایت کرد
به عنوان مثال، «دینا روراباکر»، قانونگذار ایالت کالیفرنیا در مجلس نمایندگان آمریکا که مطابق تحقیقات گاردین، هر سال ده‌ها هزار دلار هدیه از فرقه منافقین دریافت می‌کند همان نماینده‌ای است که سال ۱۳۹۶ از حملات گروه تروریستی داعش در مجلس شورای اسلامی ایران حمایت کرد. «روراباکر»، همچنین خواستارحمایت از جنگ‌های فرقه‌ای-قومی به منظور تجزیه ایران شده است.
«ایلینا راس-لتینن»، رئیس وقت کمیته روابط خارجی مجلس نمایندگان آمریکا، «باب فیلنر»، رئیس وقت کمیته امور کهنه‌سربازان در مجلس نمایندگان، «تد پو»، نماینده ایالت تگزاس، «مایک راجرز»، رئیس وقت کمیته امور اطلاعاتی مجلس نمایندگان برخی از دیگر قانونگذارانی بوده‌اند که در تحقیق گاردین به آنها اشاره شده و جستجوی نام آنها با کلیدواژه ایران، نشان می‌دهد که آنها تهیه‌کنندگان و حامیان ضدایرانی‌ترین طرح‌ها بوده‌اند.
«باب فیلنر»، (بالا چپ)، «ایلینا راس-لتینن» (بالا راست)، «مایک راجرز»، (پایین چپ) و «تد پو»، (پایین راست)
بعد از تحقیقات گاردین، در سال‌های گذشته ارتباطات نمایندگان بیشتری در کنگره آمریکا با تروریست‌های منافقین زیر ذره‌بین قرار گرفته و آشکار شده‌اند. «باب منندز»، رئیس کمیته خارجی مجلس سنا و «جان مک‌کین»، رئیس کمیته نیرو‌های مسلح مجلس سنا دو نفر از مطرح‌ترین آنها هستند.
بخش دیگری از تحقیق گاردین، نقش شرکت‌های لابی‌گر در واشنگتن در کارزار خروج منافقین از فهرست سازمان‌های تروریستی را فاش می‌کند. مطابق این تحقیق سه شرکت بزرگ به نام‌های «DLA Piper»، «Akin Gump Strauss Hauer & Feld» و «DiGenova & Toensing» با دریافت ۱.۵ میلیون دلار از منافقین، دولت باراک اوباما و قانونگذاران کنگره را برای خارج کردن از فهرست سازمان‌های تروریستی و محافظت از اعضایش در عراق تحت فشار قرار داده‌اند.
ده‌ها هزار دلار هم به مقام‌های اسبق آمریکایی برای سخنرانی در حمایت از فرقه منافقین و تروریسم‌زدایی از آنها پرداخت شده است. ژنرال «هاگ شلتون»، رئیس پیشین ستاد مشترک ارتش آمریکا، «لوئیز فریه»، رئیس سابق اف‌بی‌آی، «مایکل ماکسی»، دادستان سابق کل آمریکا و «اد رندل»، فرماندار اسبق ایالت «پنسیلوانیا» بالغ بر ۱۹۰ هزار دلار پول در این راستا دریافت کرده‌اند.
«جان بولتون»، مشاور امنیت ملی فعلی آمریکا، «رودی جولیانی»، مشاور فعلی دولت ترامپ و «نیت گینگریچ»، رئیس اسبق مجلس نمایندگان آمریکا دیگر مقام‌هایی بوده‌اند که در فهرست پرداختی‌های منافقین قرار داشته‌اند، اما در تحقیقات گاردین به آنها اشاره نشده و رسانه‌های دیگر بعداً آنها را افشا کرده‌اند. شبکه خبری «ام‌اس‌ان‌بی‌سی» در مستندی که به تازگی منتشر شده به پرداخت دست‌کم ۱۸۰ هزار دلار به «جان بولتون» و مبالغ نامعلوم دیگر به «جولیانی»، «جان مک‌کین»، «باراک اوباما» و «جورج دبلیو بوش»، اشاره کرده است.
ماه گذشته «دنیل بنیامین» که بین سال‌های ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۲ هماهنگ‌کننده دولت اوباما در امور مبارزه با تروریسم بود در مصاحبه‌ای با نیویورک‌تایمز گفت که گروهک منافقین با او تماس گرفته و خواسته او را هم «بخرد.» وی در آن مصاحبه گفت: «نکته جالب این است که مجاهدین خلق می‌خواهد تقریباً همه را بخرد. آنها به من نزدیک شدند تا کار‌هایی را در حمایت از این سازمان انجام دهم. می‌دانید، اینکه یک نفر پشت تلفن به شما پیشنهاد ۱۵ تا ۲۰ هزار دلار بابت سخنرانی در یک جلسه پیشنهاد کند، رقم کمی نیست، چون برای دیپلمات‌های سابق این چیزی نیست که هر روز اتفاق بیفتد.»
نیت گینگریچ (بالا چپ)، جان بولتون (بالا راست)، جان مک‌کین (پایین چپ) و «رودی جولیانی»، (پایین راست) در کنار سرکرده منافقین
تروریست‌های منافقین منابع مالی لازم برای این هزینه‌ها را از کجا تأمین می‌کنند؟ قبلاْ گمانه‌زنی‌هایی درباره نقش دلار‌های نفتی عربستان در فعالیت‌های فرقه منافقین مطرح شده بود. به عنوان مثال، یک منبع عرب اظهاراتی درباره کمک‌های ماهانه ۸۲ میلیون دلاری سعودی‌ها به تروریست‌های منافقین مطرح کرده بود.
یکی از اعضای این فرقه هم اخیراْ در مصاحبه با «ام‌اس‌ان‌بی‌سی» گفته که شخصاْ برای گروهک منافقین از عراق به عربستان طلا و پول منتقل کرده است.