توان رسیدن به ۱۹۰ هزار سو در داخل وجود دارد

بنابراین گزارش فریدون عباسی رئیس سابق سازمان انرژی اتمی که میهمان این مراسم بود طی سخنانی با اشاره به شروع پرونده هسته‌ای از سال‌های ۶۵ و ۶۶ گفت: تا قبل از سال ۷۶ برنامه مدونی برای صنعت هسته‌ای وجود نداشت ولی بعد از آن، در زمان مهندس آقازاده  رئیس وقت سازمان انرژی اتمی به بعد کار خوبی که انجام شد وارد کردن مشاورهای نفتی و هسته‌ای بود و که نتیجه آن هم تاسیس کارخانه آب سنگین اراک شد که این ناشی از اعتماد به نیروهای داخلی بود البته مشکلاتی هم داشت که همیشه این گونه است.

وی افزود: راکتور آب سنگین اراک از اواخر دولت هاشمی درست شد، حال آقایانی که آن موقع مسئول و استاد دانشگاه بودند چه طور نگفتند که آن راکتور مشکل دارد و آلوده به پلوتونیم است ولی الان چنین ادعایی را دارند.

رئیس سابق سازمان انرژی اتمی با اشاره به وضعیت پیش آمده برای راکتور اراک بعد از برجام، تصریح کرد: راکتور اراک می‌توانست بازفراوری پلوتونیوم هم انجام دهد اما طبق برجام دیگر به طور همیشگی امکان تولید راکتور دارای توان بازفراوری پلوتونیوم از ایران گرفته شده است.

عباسی تاکید کرد: حداقل دستآورد راکتور اراک ایجاد شجاعت به بخش خصوصی بود که این را خدمت مقام معظم رهبری هم گفتم. مدیر عامل همان بخش خصوصی به من اینگونه گفت که اگر پشتیبانی‌ها مثل قبل ادامه پیدا می‌کرد می‌توانستیم ۷۰- ۸۰ درصد قطعات نیروگاه بوشهر را خودمان بسازیم.

وی یادآور شد: بعضی ها به دروغ در مجلس به نمایندگان گفتند که این مائده آسمانی بود که امریکا به ما گیر داد وگرنه حادثه چرنوبیل برای رآکتور اراک اتفاق می‌افتاد ولی وقتی من رفتم از اساتید دانشگاه‌های مختلف پرسیدم که آیا مانند حادثه چرنوبیل برای ما اتفاق می‌افتاد، آنها مخالف بودند.

رئیس سابق سازمان انرژی اتمی اضافه کرد: در روند ساخت نیروگاه بوشهر و راکتور آن برای روس‌ها مشکل ایجاد شده بود و دوسال طول کشید تا به مرحله اجرا رسیدند در حالیکه روس‌ها تجربه زیادی داشتند و این برای آنها آبروریزی بود.  

عباسی تصریح کرد: صنعت هسته‌ای یک دانش اقتدار آفرین است و اگر اقتدار می‌خواهیم ما باید روی آن کار کنیم و توان بازفراوری پلوتونیوم داشته باشیم.

وی ادامه داد: می‌گویند پلوتونیوم برای تولید بمب است اما نمی‌گویند که پلوتونیوم ۲۳۹ برای تولید بمب است اما پلوتونیووم ۲۴۰ و ۲۴۱ برای تولید برق است.

رئیس سابق سازمان انرژی اتمی اضافه کرد: در بعضی از مستندات جهانی گقته می شود که پلوتونیوم برای تولید انرژی تا ۲۵۰۰ سال برای بشر کافی است. اگر این واقعیت داشته باشد ببینید ما را از دست یابی به چه انرژی‌ای محروم کرده اند چون می‌گویند شما نباید اصلا روی پلوتونیوم کار کنید. این حاصل برجام است.

عباسی افزود: قبل از اجرای برجام دستور توقف تولید سانتریفیوژ های p۱ را داده بودند و از آن طرف تنها یک کانال خرید قطعات سانتریفیوژ جلوی ما گذاشته بودند. این مسئله شک برانگیز نیست؟ ولی آقایان باوجود هشدارهای ما رفتند چندین میلیون دلار به کشور خسارت زدند.

وی گفت: در بررسی قطعات ایرادات و خرابکاری‌های صنعتی کشف شده بود. این مسئله کاملا طراحی شده و دام بود.
در همان ۱۸ ماه ریاست قبل که فردو قرار بود تولیدی باشد نه تحقیقاتی، تحقیقاتی شده بود. چرا اساتید دانشگاه شریف در این باره اعتراض نکردند و به رهبری نامه ننوشتند که تحقیقات کار دانشگاه‌هاست؟ چرا در برابر این تحقیر جامعه علمی  غیرت نداشتند؟

رئیس سابق سازمان انرژی اتمی ادامه داد: بنده رفتم و فردو را دیدم که با این همه هزینه ای که برای آن کرده اند و در دل کوه، درعمق زمین با آن همه پدافند هوایی و پدافند غیرعامل، آن را تبدیل به مرکز تحقیقاتی کرده‌اند! آدم مگر دیوانه است که زیر زمین تحقیق کند؟ خب همین کار را در آزمایشگاه‌های تهران هم می‌کردیم.

عباسی گفت: بنده در شورای عالی امنیت ملی اشاره به تولیدی بودن فردو کردم و گفتم این برای تولیدی ساخته شده است نه تحقیقاتی که همان فردی که سال ۹۲ می‌گوید که فردو تحقیقاتی است چرا این را تولیدی کرده اند؟ آن موقع با نظر من در شورای عالی امنیت ملی موافق بود.

وی تاکید کرد: صنعت هسته ای متکی بر افراد نبوده و نیست و تمام جامعه علمی در این راه کمک کرده اند و حالا هم توان لازم در داخل وجود دارد. در صنایع راهبردی دیگر مثل هوافضا و موشکی هم همینطور توانمندی در داخل وجود دارد.  تنها مشکل نوع نگاه غلط و این ویروس فکری در بین مسئولین نسبت به این صنایع است.

عباسی اظهار داشت: توان رسیدن به ۱۹۰ هزار سو در داخل وجود دارد اما این ویروس فکری مشکل زاست. مگر اینکه رهبری مستقیما ورود پیدا کنند در صنایع راهبردی و اختیار صنایع اقتدارزای ما مثل موشکی، هسته‌ای، ماهواره و ... در اختیار نظام باشد نه دولت‌ها.

وی در بخش دیگری از سخنان خود گفت: چرا آقای صالحی در سال ۸۸ دستور ساخت سانتریفیوژ های p۱ را داده بود و دشمن این قدر راجع به نبودن p۱ پافشاری دارد؟ آیا این‌ها ربطی به هم ندارد؟

رئیس سابق سازمان انرژی اتمی افزود: با تزریق اورانیوم مربوط به سوخت بوشهر به راکتور اراک سه کار انجام شد، هم سوخت بوشهر را چک کردیم، هم غلاف راکتور اراک را چک کردیم  و هم راکتور تهران که ریسک داشت روشن شد. چون سوختش مصرف شده بود. با سوخت ۳.۵ درصد یک مجتمعی که ارزش ۸۰ درصد سوخت ۲۰ درصد را داشت.

عباسی ادامه داد: اپراتورهای راکتور با این اطمینان با طراحی و ساخت ایرانی یک بسته سوخت ۳.۵ درصد ساختند که راکتور تهران را روشن کنند و ما وقتی به این نتیجه رسیدیم روس ها قیمت رادیو داروها را ۵ برابر کرده بودند و تا گزارش آژانس را دیدند که ما به نتیجه رسیدیم قیمت برگشت به قیمت جهانی.

وی گفت: هنوز ما راکتور تهران را روشن نکرده بودیم. ما بعد از بیش از ۴۰ سال راکتور تهران را به ماموریت خودش برگرداندیم این اتفاق در دوره بنده با پذیرش ریسک و به دست متخصصان سازمان انرژی اتمی بود نه به دست امثال آقای صالحی و معاونش، اگر آنها بودند با قایم شدن پشت استاندارد هیچ کاری نمی‌شد.

رئیس سابق سازمان انرژی اتمی افزود: ما برای اقناع نخبگانی در سازمان یک موسسه راهبردی انرژی هسته‌ای تاسیس کردیم که خوب پیش رفت و از وزارت خارجی می‌آمدند در آن موسسه و میز گرد برگزار می‌کردیم و حتی هفته نامه می دادیم حتی دکتر توفیقی آمد ولی با روی کار آمدن این دولت آن موسسه از اولین جاهای صنعت بود که تعطیل شد.