دونالد ترامپ در عین حال خاطر نشان کرد که در جریان دیدار روز جمعه خود با هیات کرهای، درباره مسائل حقوق بشری گفتوگویی نکرده است.
وی همچنین اعلام کرد صدها تحریم جدید برای کره شمالی در آستین دارد اما اکنون دست نگه خواهد داشت. وی درباره دیدارش با نماینده رهبر کره شمالی افزود: فکر میکنم شروع خوبی است.
برای بررسی دیدار تاریخی ترامپ و کیم جونگ اون و سیاست های دوکشور برای مذاکره پیشرو،«قانون»با غلامحسین بلندیان،معاون سابق امنیتی وزارت کشور،گفت و گویی داشته که در ادامه از نظر میگذرد.
نظرشما درمورد رفتار اخیر ترامپ و توهین های او به کره شمالی و واکنش مقامات کره شمالی در واکنش به لغو دیدار ازسوی ترامپ چیست؟آیا رفتارکره شمالی بهحق است؟
رفتار ترامپ براساس یک سیستم انجام میشود واین سیستم رفتار اورا دیکته می کند که در داخل آمریکا و فرای آمریکا درمنطقه غرب وشرق آسیا و...این گونه عمل کند.نکته مهمی که باید به آن اشاره کرد، این است که هنری کیسینجر(یکی از نظریهپردازان سیاست خارجی آمریکا ) یکی از افرادی است که درحزب جمهوریخواه آمریکا است وروسای این حزب از او استفاده لازم را میکنند،شاهد بودیم که چندی پیش با ترامپ ملاقاتی داشت.
او راهبردی را درسیاست خارجی آمریکا تحت عنوان راهبرد خردمندانه با اقدامات بی خردانه مطرح کرد.براساس این راهبرد اگر آمریکا بخواهد به سیاستها و اهداف خود نایل شود ،در بعضی از مقاطع زمانی باید این راهبرد بخردانه را انجام دهد اما با رفتاری که منطقی نیست.رفتارهای ترامپ نشاندهنده فردی است که کمتر متکی به عقل رفتار می کند.اما باید بدانیم این رفتارها درچارچوب راهبرد و نظریه ای است که ترامپ آن را بازی می کند.ترامپ یک فرد تاجر پیشه ای است و این رفتارها را به خوبی می تواند انجام دهد.
درمنطقه غرب آسیا دیدیم چگونه درمورد کشورها عمل می کند.در مورد عربستان ، امارات و کشورهای حوزه خلیج فارس بارها از لفظی به عنوان گاو شیرده استفاده کرده ، درصورتی که عربستان را متحد راهبردی آمریکا میداند.شرق آسیا یکی از مسائلی که ترامپ با آن روبه رو است.
در شرق آسیا ،متحدان آمریکا (ژاپن و کرهجنوبی)تلاش می کنند اهداف آمریکا وحضور آمریکا راحفظ کنند.آمریکا هم سعی می کند حضور خود را با هزینه متحدان خود حفظ کند.می دانیم که اگر آمریکا طرفدارامنیت در شرق آسیاست باید اجازه دهد میان همسایگان(کره جنوبی و کره شمالی ،کرهشمالی و ژاپن)مذاکراتی انجام شود وخود به نقطه نظراتی برسند.اما میبینیم زمانی که مذاکرات میان دو کشور در منطقه انجام میشود،بلافاصله آمریکا عکس العمل نشان میدهد؛عکسالعملی که ترامپ این اواخربعد از دیدار رهبران کرهشمالی و کره جنوبی نشان داد وبا تغییر موضع خود اعلام کرد بارهبر کرهشمالی ملاقات می کند.او می خواهد به متحدان خود (کرهجنوبی و ژاپن )یادآوری کند که من باید مشکلات آن منطقه را حل کنم ونباید دراین زمینه پیش بروید.درمقابل کره شمالی با توجه به اینکه از قدرت اتمی تدافعی ،پدافندی و آفندی برخوردار است،می تواند با قدرت بر میز مذاکرات بنشیند.
برای آنکه آمریکا روش رسیدن به اهداف خردمندانه با روش بی خردی را انجام دهد ،لازم است ترامپ نقش آفرینی وهنر پیشگی کند؛دربعضی موارد توهین یا حمایت و ستایش کند.ترامپ این رفتارها را انجام می دهد تا طرف مقابل را به واکنش وادار کند ومتناسب با این واکنش ها سیاست خود را اعمال کند.
در مجموع این برخوردهای زشت را ناشی از یک روش اخلاقی نمی دانم و آن را درچارچوب یک تئوری و راهبردهایی می دانم که نظریهپردازان بزرگ آمریکا مانند هنری کیسینجر طراحی میکنند وترامپ مجری آن است.
آیا خلع سلاح کره شمالی نشدنی و رویایی است ؟
خلع سلاح کره شمالی عملیاتی نیست.درست است که کره شمالی مشکلات اقتصادی و سیاسی زیادی دارد اما به هیچ عنوان برگ برنده(سلاح هستهای)را از دست نخواهدداد.اگر برگ برنده در اختیارش نباشد به هیچ عنوان قادر به مذاکره ازموضع بالا نیست و نمی تواند مطالبات خود را تامین کند.
کره شمالیبا توجه به تجربه های زیادی که به طور مشخص درخصوص لیبی وحتی برجام کسب کرده است ، میداند آمریکا چگونه عمل میکند.به نظر میرسد رهبران کره شمالی هرچند در شرایط فعلی از نظر اقتصادی،سیاسی و اجتماعی و تقویتهای اقتصادی به یک حضور منطقهای و بینالمللی که آمریکا به آنها وعده می دهد نیازمندنداما آگاه هستند خلع سلاح موجب میشود که هیچ یک از وعدههای آمریکا محقق نشود؛بنابراین به نظر می رسد خلع سلاح امر بعیدی است.
نظرشما دررابطه با موضع ژاپن در خصوص مذاکره ترامپ وکیم جونگ اون چیست ؟
همانگونه که اشاره کردم، کشورهای منطقه شرق آسیا مایلند مشکلات و چالش ها با همسایگان را خود حل کنند، چون هزینه کمتری دارد تا آمریکا آن را حل کند.با ورود آمریکا برای حل چالشها،دومشکل به وجود می آید :اول اینکه توافق وهژمونی آمریکا مانند قبل بر کره جنوبی و ژاپن ادامه خواهد داشت.دوم اینکه هزینه های این برنده شدن و توفق در مذاکرات و رفع چالش در شرق آسیا را باید ژاپن و کره پرداخت کنند.
به نظر بنده کره جنوبی و ژاپن به دنبال این هستند که باتوجه به قدرت اقتصادی خود در منطقه مسائل را حل کنند اما سیاست های آمریکا چنین اجازه ای را به آن ها نخواهد داد.