به نوشته بی‌بی‌سی، در واقع ترامپ خیلی زود خود را به یک پناهگاه امن می رساند. او چندین پناهگاه در دسترس خود دارد. یکی از آنها پناهگاهی است که در دهه 1950 در زیر کاخ سفید ساخته شد. یک پناهگاه دیگر هم در کوه های «بلو ریج» در ویرجینیا در منطقه آتلانتیک جنوبی آمریکا قرار دارد.
گزارش‌ها حاکی از آن است که ترامپ یک پناهگاه زیرزمینی هم در عمارت اعیانی خود در مارالاگوی فلوریدا دارد. در باشگاه گلف ترامپ هم یک انبار، که پیشتر برای نگهداری بمب استفاده می شد، وجود دارد و در صورت وقوع حمله هسته ای رئیس جمهور آمریکا به آنجا هم می تواند پناه ببرد.
با وجود اینکه ترامپ می تواند از پناهگاه های زیادی برای در امان ماندن از حمله هسته ای استفاده کند؛ هیچ کدام از اینها نمی توانند از یک حمله مستقیم در امان بماند. هیچ پناهگاهی در مقابل انفجار و گرمای بسیار شدید دوام نخواهد آورد.
در واقع اگر رئیس جمهور آمریکا بتواند از حمله اولیه جان سالم به در ببرد، در آن زمان پناهگاه می تواند مفید باشد. از این طریق وی می تواند به پناهگاه خود برود و کشور را هدایت کند؛ حتی در صورتی که دیگر نقاط جهان در آتش بسوزد.
اما فقط رؤسای جمهور آمریکا نیستند که پناهگاه دارند. افراد دیگر هم برای خود پناهگاه هایی ساخته اند. یکی از این افراد «مارجوری مریوتر پست» است که عمارت اعیانی مارالاگو را برای خود ساخته بود. در دهه 1950 او نگران جنگ کُره بود و به همین دلیل پناهگاهی زیرزمینی و امن زیر عمارت مارالاگو ساخت. ترامپ در سال 1985 این عمارت را به همراه پناهگاه زیرزمینی اش خریداری کرد.
گزارش‌ها حاکی از آن است که فقط رؤسای جمهور و تعدادی از مقامات بلندپایه دولت اجازه ورود به این پناهگاه ها را دارند.