بحران بیخ‌گوش تهران؛صبح شد یک متر تکان نخورده‌ایم!

 

بارش برف و کولاک طبق گزارشات سازمان هواشناسی تا آخر هفته ادامه داد و فعلا خبری از آفتابی شدن هوا نیست. کولاک و یخبندان در شهر‌ها از یک طرف و در جاده‌ها از طرف دیگر، مشکلاتی را برای تردد مردم ایجاد کرده است. بسیاری از مسافران در راه مانده و نیاز به اسکان اضطراری و کمک‌های فوریتی دارند. کمک‌هایی که هرچند سازمان‌هایی همچون هلال احمر کوشیده بخشی از آن را برطرف سازد، ولی گویا برای در راه ماندگان کافی نبوده است.

افزایش دو برابری تیم‌های امدادی در جاده‌ها

رئیس سازمان امداد و نجات سازمان هلال احمر در مورد روند امداد رسانی می‌گوید: در حال حاضر به ۱۴۰۰ نفر به دلیل گرفتار شدن در برف و کولاک اسکان موقت داده شده و تعداد تیم‌های امداد و نجات در این محور‌ها به ۲ برابر افزایش یافته است.

وی می‌افزاید: در حال حاضر مهمترین اقدام بازگشایی مسیر‌ها است و لازم است سازمان راهداری هر چه سریعتر مسیر‌های مسدود شده را بازگشایی کند. به دلیل اینکه ممکن است افراد با موضوع تمام شدن سوخت اتومبیل‌ها مواجه شوند. از شب گذشته تاکنون بالغ بر هزار دستگاه خودرو از برف رهاسازی شده و امدادرسانی همچنان ادامه دارد.

 

۱۴ ساعت بدون آب و غذا در جاده

این گزارش عملکرد مسئولان هلال احمر در حالی است که شاهدان عینی و مردم مانده در برف نظری کاملا متفاوت دارند.

علی یکی از افرادی است که به همراه خانوده در جاده برف و کولاک آن را غافلگیر کرده است. او می‌گوید: ۱۴ ساعت داخل ماشین بدون آب و غذایی و پتوی با بچه ۳ ساله خدا رو خوش میآید کسی جوابگو نباشد؟

 

صدای ما را به گوش مسئولان برسانید

رضا از مخاطبین فارس ضمن گلایه از روند امدرسانی می‌گوید: ما از سرما مردیم این چه وضعی است؟ چه کسی پاسخگوی ترافیک تهران کرج و ساعت‌ها در انتظار امدادگران را می‌دهد؟ تو رو خدا صدای ما رو به گوش مسولین برسانید.

حرکت خلاف جهت در بزرگراه

رضا می‌گوید: رانندگانی از ساعت‌ها پیش به علت برف و کولاک و ترافیک شدید در اتوبان کرج - تهران گرفتار شده در حال بازگشت به تهران از مسیر خلاف جهت انوبان همت هستند. مشکلات زیاد است و گوش شنوایی از مسئولان وجود ندارد.

خبری از کمک نیست

محمدعلی ابطحی نیز با انتشار این تصویر نوشته است: نهمین ساعتی که در یک نقطه در جاده قم با صد‌ها ماشین ایستاده‌ایم. یک متر تکان نخورده‌ایم. صبح شد. نه خبری از باز شدن راه هست و نه کمکی.

 

علیرغم کمک‌های انجام شده طبق گزارشات مردمی اقدامات هلال احمر در محور‌های مواصلاتی به اندازه‌کافی نبوده و گویا برف و کولاک نه تنها مردم بلکه مسئولان مربوطه را نیز غافلگیر کرده است.

مشکلی که در زلزله کرمانشاه نیز در میان حادثه دیدگان حس شد و گلایه‌های زیادی را به همراه داشت. به طوری که در اولین جلسه ستاد بحران که به ریاست وزیر کشور در کرمانشاه تشکیل شد، تمامی مسئولان اعم از وزیر بهداشت و وزیر کشور و نمایندگان استان از وضعیت امدادرسانی در ۴۸ ساعت اول این حادثه بزرگ گله‌مند بودند.

البته جمعیت هلال احمر روز گذشته در پاسخ به بخشی از این گلایه‌ها اعلام کرد که انتقال زلزله زدگان از چادر به کانکس می‌تواند از حجم مشکلات ناشی از موج سرما بکاهد، اما مساله مهم اینجاست که هلال احمر در این زمینه بودجه و نه وظیفه‌ای دارد.

حال باید دید آیا دستگاه‌های امدادی برای مواجه با روز‌های بحرانی و سخت خود را آماده کرده یا همچنان با انداختن توپ به زمین یکدیگر از مسئولیت خود شانه خالی می‌کنند؟! و جای سازمانی مثل هلال احمر با بودجه‌های میلیاردی و کمک‌های مردمی داخلی و خارجی در مدیریت چنین بحران‌هایی کجاست؟ و تا چه میزان نیرو‌های این جمعیت برای مقابله به موقع و سریع با اینگونه حوادث آمادگی داشته و می‌تواند در همان ساعات نخستین مردم را از مرگ نجات دهند.

هر چند که قسمتی از این سو مدیریت مربوط به وزارت راه است که وظیفه بازکردن راه‌ها را بر عهده دارد، اما نباید وظیفه ذاتی هلال احمر که امداد و نجات است را نیز نادیده گرفت. نجاتی که شامل دربرف‌ماندگان هم می‌شود و امدادی که باید فریاد رس مردم گرسنه و تشنه و بیمار در وسط جاده‌ها و اتوبان‌های منتهی به تهران باشد.