این جنگ همۀ عرصه های اجتماعی یک نظام سیاسی را می‌تواند تحت تأثیرقرار دهد. قصد اصلی عاملان جنگ نرم تأثیر نهادن بر باورها، نگرش ها، ارزش‌ها و انگیزش مخاطبان است. هدف جنگ نرم به مردم کشورها محدود نمی شود، بلکه دولتمردان و نخبگان را نیز مورد آماج قرار می دهد. عاملان جنگ نرم در پی آن هستند که در بلندمدت فشار و رفتار مخاطبان را تحت تأثیر قرار دهند.
بحران‌آفرینی در جنگ نرم بر فعالیت‌هایی با صبغه اجتماعی و فرهنگی به منظور تسخیر قلب‌ها و مغزهای جامعه هدف بدون خونریزی متمرکز است. در این شکل از جنگ که پیروزی‌هایش سریع‌تر و تخریب فیزیکی‌اش کمتر است پذیرش متخاصم نیز راحت‌تر صورت می‌پذیرد. اما آثار و پیامدها و معضلات اجتماعی ـ سیاسی حتی اقتصادی آن در بلندمدت برای کشور مغلوب بسیار سنگین‌تر از جنگ‌های صرفاً نظامی است.
در این روش قدرت‌های مهاجم از مرعوب ساختن و ایجاد بحران‌های فرهنگی و اجتماعی بهره‌برداری می‌کنند تا با یک شوک ذلت‌بار قدرت و فرهنگ خود را بر جامعه هدف تحمیل کنند. در این جنگ به مقدسات و اعتقادات فرهنگی جوامع حمله و فرهنگ تهاجم از راه‌های مختلف به مردم جامعه القا می‌شود.
در حقیقت در این روش از جنگ نرم، بحران‌های اجتماعی و فرهنگی برای جامعۀ مورد نظر به‌گونه‌ای مهندسی می‌گردد که برداشت ذهنی فرد از هنجارها، ارزش‌های خود و جامعه‌اش دچار تزلزل و بی‌ثباتی شده، به‌راحتی آماده پذیرش هر عقیده‌ای شود.
.