این محققان برای سه سال بطور شبانه‌روزی مورچه‌های قرمز را با دوربین‌های ویدیوئی با استفاده از نرم‌افزار خاص برای طبقه‌بندی تغییرات رفتاری پیگیری کردند. در طول این پژوهش 10 زلزله با بزرگای 2.0 و 3.0 ریشتر در سالهای 2009 تا 2010 رخ داد.
این مورچه‌ها رفتار خود را تنها برای زلزله‌های بزرگتر از دو ریشتر تغییر می‌دهند که کوچکترین لرزه‌هایی قابل احساس برای انسان است.
در طول روز مورچه‌ها به فعالیت پرداخته و مانند انسان در شب درون خانه‌های تپه‌ای خود استراحت می‌کنند. اما پیش از زمین لرزه این مورچه‌ها تمام شب را بیرون از خانه خود بیدار ماندند که آنها را در برابر شکارچیان آسیب‌پذیر می‌کرد. رفتار عادی این مورچه‌ها معمولا تا یک روز پس از زلزله باز می‌گشت.
دانشمندان بر این تصور هستند که مورچه‌ها از انتشارات متغیر گازها یا تغییرات محلی در میدان مغناطیسی زمین متوجه زلزله می‌شوند.