گروه استان‌ها: طاعون نشخوارکنندگان کوچک یک بیماری ویروسی بسیار واگیر دام‌های سبک است. این بیماری قابل‌سرایت از دام اهلی به حیوانات وحشی نیز هست و در مکان‌هایی مشاهده می‌شود که دام اهلی در تماس با حیوانات وحشی هستند یا از آبشخورهای مشترک استفاده می‌کنند.
این بیماری با شروع ناگهانی تب، ریزش ترشحات از چشم و بینی، زخم دهان، تنگی نفس، اسهال بدبو و سرفه بروز می‌کند و دام مبتلا به‌شدت لاغر شده و تلف می‌شود. ترشحات چشم، بینی، آب دهان و مدفوع حاوی مقادیر زیادی از ویروس این بیماری است و شیر حیوان نیز حاوی ویروس است.
نشخوارکنندگان وحشی ازجمله کل و بز، قوچ و میش و آهو نیز میزبان این ویروس هستند و از دام اهلی به آن‌ها سرایت می‌کند. تلفات ناشی از این بیماری در حیات‌وحش به‌خصوص گونه‌های کل و بز و قوچ و میش به‌مراتب بیش از دام اهلی است.
این بیماری قابل‌سرایت به انسان نبوده و در اثر تماس با لاشه یا حیوان بیمار نیز، عامل بیماری‌زا به انسان منتقل نمی‌شود. عامل بیماری که همان ویروس است در خارج از بدن میزبان، ضعیف بوده و مدت کوتاهی زنده می‌ماند.
این بیماری در بیشتر کشورهای آفریقایی و آسیایی (شرق نزدیک، کشورهای حوزه خلیج‌فارس) دیده شده و در حال حاضر در هند، نپال، بنگلادش، پاکستان و افغانستان نیز شایع است. در بیشتر مناطق ایران نیز که دارای جمعیت بالای نشخوارکنندگان کوچک هستند دیده‌شده است.
این بیماری طی سال های ۹۴ و ۹۳ در استا ن چهارمحال و بختیاری خسارت های بالایی به دامداران این استان وارد کرد.
طی بررسی های انجام شده این بیماری در حال حاضر در این استان کنترل شده است و مشکلی وجود ندارد. از ابتدای سال تا کنون هیچ کانون بیماری زایی در استان گزارش نشده است.
طاعون نشخوارکنندگان کوچک یک بیماری ویروسی است که به سرعت انتشار پیدا می کند و دام های بسیاری را مبتلا می کند
امیر حسینی بیان کرد: این بیماری برای حیات وحش یک خطر بسیار بزرگ به شمار می رود چرا که ویروس این بیماری می تواند از دام های آلوده که در مناطق حیات وحش چرا می کنند به بزهای کوهی انتقال و این جانواران را آلوده کند و واکسیناسیون حیات وحش امکان پذیر نیست و خسارت های قابل توجهی به جانوران حیات وحش وارد می شود.
وی تاکید کرد: با انجام واکسیناسیون به موقع توسط دامداران می توان از ابتلای دام ها به این بیماری جلوگیری کرد.
وی اظهار داشت: رعایت نکات بهداشتی در خصوص پرورش دام‌های سبک و قرنطینه کردن دام‌های بیمار، نقش مهمی از جلوگیری از گسترش این بیماری در گله دام دارد.
مدیر کل دامپزشکی استان چهارمحال و بختیاری نیز در این خصوص گفت:طاعون نشخوارکنندگان کوچک یک بیماری ویروسی بسیار واگیر گوسفند و بز است که علائم آن در بزغاله‌ها بسیار خوب دیده می‌شود.
عبدالمحمد نجاتی ادامه داد: این بیماری با ایجاد زخم دهان، اسهال بدبو و خونی، تب و مشکلات تنفسی در دام‌ها خود را نشان می‌دهد.
در سال ۹۵ تاکنون هیچ کانون بیماری زایی در خصوص این بیماری در استان چهارمحال و بختیاری گزارش نشده است که این امر یک افتخار برای استان به شمار می رود
مدیر کل دامپزشکی استان چهارمحال و بختیاری تاکید کرد: از ابتدای سال تا کنون هیچ کانون بیماری زایی در خصوص این بیماری در استان چهارمحال و بختیاری گزارش نشده که این امر یک افتخار برای استان به شمار می رود.
وی تاکید کرد: از مهمترین دلایل کنترل این بیماری واکسیناسیون به موقع در استان بوده که این بیماری خطرناک را کنترل کردیم.
وی ادامه داد: در سال ۹۴، ۴۰ هزار واکسیناسیون انجام شد که در سال ۹۵ تعداد واکسیناسیون به۹۳۰ هزار رسید و این امر مهمترین دلیل کاهش کانون های بیماری زای طاعون نشخوارکنندگان کوچک در این استان است.
مدیر کل دامپزشکی استان چهارمحال و بختیاری تاکید کرد: تعداد واکسیناسیون ها این بیماری تا پایان سال در این استان افزایش پیدا می کند.
وی ادامه داد: یکی از مهمترین اقدامات در راستای حفاظت از ابتلای حیات وحش به این بیماری، واکسیناسیون دام های کوچک اطراف مناطق حفاظت شده محیط زیست بود که این امر از انتشار این بیماری به حیات وحش جلوگیری کرد.
وی بیان کرد: نقل و انتقال دام ها از استان های همجوار توسط دامداران بدون هماهنگی با کارشناسان دامپزشکی مهمترین دلیل گسترش این بیماری طی سال های گذشته در این استان بود که با این افراد برخورد قانونی شده است.