روزنامه صهیونیستی هاآرتص (Haaretz) در گزارشی تحت عنوان "تاثیر اتحاد ایران و روسیه" به بررسی تحولات اخیر خاورمیانه با توجه به همکاری های ایران و روسیه پرداخته است.
به گزارش پایداری ملی، روزنامه صهیونیستی هاآرتص (Haaretz) در گزارشی تحت عنوان "تاثیر اتحاد ایران و روسیه" به بررسی تحولات اخیر خاورمیانه با توجه به همکاری های ایران و روسیه پرداخته است.
در این گزارش آمده است: «در سال گذشته شاهد بهبود روابط ایران و روسیه در سطحی غیر معمول بوده ایم. هرچند دو کشور سابقه طولانی در روابط دارند، اما پس از توافق هسته ای ایران و قدرت های جهانی، سطح روابط خود را ارتقاء داده اند. مسکو و تهران مجموعه ای از توافقات را به امضاء رسانده اند؛ از جمله ساخت یک راکتور هسته ای جدید، ادامه ساخت راکتور بوشهر و تحویل سامانه موشکی اس 300 که روسیه در چند سال گذشته تا حدودی به دلیل فشار آمریکا و اسرائیل از انجام آن خودداری کرده بود. اکنون حتی بحث هایی درباره فروش جنگنده های پیشرفته روسی به ایران وجود دارد.
این اواخر روسیه و ایران همچنین همکاری های نظامی و اطلاعاتی برای حفظ حکومت بشار اسد در سوریه داشته اند؛ همکاری های که با استفاده روسیه از پایگاه هوایی شهید نوژه برای حمله به سوریه، به اوج خود رسید. این اولین باری است که روسیه از یک پایگاه هوایی در خارج از مرزهای خود برای حمله به کشور ثالث استفاده و می کند و البته اولین باری است که ایران به یک کشور خارجی اجازه می دهد که از پایگاه های هوایی این کشور استفاده نماید.»
این رسانه صهیونیستی در ادامه می نویسد: «هر چند این توافق اکنون به صورت موقت به حالت تعلیق درآمده، بیانه ای که اخیرا صادر شده حاکی از آن است که در صورت نیاز این توافق تمدید خواهد شد.
این تحولات موجب تقویت جایگاه ایران به عنوان یک بازیگر مرکزی و مهم در خاورمیانه شده و نقش مهمی به ایران در هرگونه آرایش و چیدمان آینده سوریه و عراق می دهد. دو پیامد اصلی این تحولات، تقویت ایران و حزب الله و تضعیف محور کشورهای سنی به رهبری عربستان سعودی است که تلاش می کنند با نفوذ ایران مقابله کنند؛ پیامدهایی که به نفع اسرائیل نیست. این تحولات در شرایطی صورت می پذیرد که برای روسیه و متحدان منطقه ایش بسیار مطلوب است. آمریکا تمایلی به افزایش دخالت خود در منطقه ندارد و حاضر است تا زمانی که باقی ماندن اسد بر قدرت و گسترش قدرت روسیه به شکست داعش کمک می کند، با این موضوع کنار بیاید. ترکیه نیز که از نتایج منفی تجزیه سوریه می ترسد، حاضر به پذیرش اسد و تقویت جایگاه ایران و روسیه شده است. عربستان سعودی نیز از قدرت رو به رشد محور شیعی نگران است اما بجز ادامه تسلیح و حمایت مالی از گروه های مخالف سوری، قادر نیست کاری برای تغییر شرایط انجام دهد.
هر چند پیش از به نظر می رسید که روابط اسرائیل با روسیه در سال های اخیر به صورت قابل توجهی بهبود یافته اما اکنون روشن شد که منافع روسیه در آن است که نفوذ دشمنان اسرائیل یعنی ایران و حزب الله در سوریه و عراق و لبنان گسترش یابد.
اسرائیل نمی تواند مسیر این تحولات را تغییر دهد اما ادامه گفتگوها با روسیه از اهمیت ویژه ای برخوردار است و با وجود تضاد موجود در منافع باید ادامه یابد. همکاری با کشورهای سنی نیز در صورت تضعیف محور سنی در مقابل محور شیعی، جذابیت چندانی نخواهد داشت. روابط با آنکارا نیز با توجه به تغییر آشکار در سیاست های ترکیه، محدود خواهد شد. با توجه به تمامی این تحولات، ضروری است که اسرائیل گفتگوهای خود با دولت آینده آمریکا را تا حد ممکن تقویت نماید تا بتواند از منافع منطقه ای خود حفاظت نماید.»