زمان ورود نظامی چین به جنگ سوریه فرا رسید

به گزارش پایداری ملی، دریادار "گوآن یوفی" رئیس دفتر همکاری‌های بین المللی شورای مرکزی ارتش جمهوری خلق چین این روزها از دمشق دیدن کرده و وعده داد که کمک‌های نوع‌دوستانه به نیروهای مسلح سوریه افزایش و آموزش نظامیان سوری در چین گسترش یابد.

 

"واسیلی کاشین" کارشناس نظامی روس در مصاحبه با خبرگزاری اسپوتنیک متذکر شد که این تصمیم می‌تواند در سیر حوادث جنگی سوریه اهمیت زیادی داشته باشد. چین می‌تواند کمک‌های صرفاً نظامی روسیه به سوریه را در جایی که کافی نیست، تکمیل کند.

 

وی ادامه داد: «پیش‌تر چین به یگان‌های دولتی سوریه کمک‌های چشم‌گیری می‌رساند از جمله در قالب وسایل نقلیه، لباس نظامی و تجهیزات؛ ولی از گفته‌های تازه پیداست که این حمایت‌ها گسترش خواهد یافت. حالا ارتش سوریه به وسایل نقلیه و ارتباطات و تکنیک مهندسی احتیاجی کمتر از تسلیحات ندارد.

درباره آموزش پرسنل نیز باید گفت که چین از این نظر از برتری برخوردار است زیرا برخی تسلیحات بکار رفته در عملیات جنگی در سوریه هنوز هم در حوزه تسلیحاتی ارتش چین است. آن‌ها سامانه‌های توپخانه شوروی سابق مثل هویتزر-دی20 با کالیبر 152 میلیمتر و دی30، 122 میلیمتری و نفربرهای بی.ام.پی-1 و توپ‌های ضدهوایی اس-60، 57 میلیمتری هستند که مشابه‌های دقیقشان در تجهیزات ارتش چین وجود دارند.

بسیاری نمونه‌های اسلحه سبک و برخی انواع مسلسل‌ها و توپ‌های بدون لگد چین با سلاح‌های ساخت شوروی شباهت صددرصد دارند. چین می‌تواند آموزش کارشناسان حمل و نقل، ارتباطات، لجستیک و پزشکی نظامی را به‌عهده خود بگیرد.»

 

کارشناس نظامی روس در پاسخ به این سوال که "چرا چین برای بالا بردن نقش خود در منطقه این موقع را انتخاب کرده است؟" می‌گوید: «اصلاً انتخاب خط درست در سوریه برای چین همیشه دشوارتر از روسیه بود. چین با همه کشورهای منطقه خاور نزدیک از جمله با آن‌هایی که با هم مقابله می‌کنند روابط تجاری مقیاسی داشته و حالا هم دارد. عربستان سعودی و ایران به یک اندازه طرف‌های مهم چین برای همکاری اقتصادی و در رشته انرژتیک هستند.

اکنون سوریه به محلی تبدیل شده که انواع و اقسام پیروان اسلام رادیکال از سراسر جهان در آنجا جمع می‌شوند. از منطقه خودمختار شین جیانگ [سین کیانگ] چین نیز صدها نفر به آنجا رفته‌اند. این شبه‌نظامیان در سوریه مدرسه‌ها و اردوگاه‌های جنگی دارند. چین علاقمند به نابودسازی این افراطیون است.

بعلاوه، پایان یافتن جنگ با حفظ دولت سوریه و ادامه حکومت بشار اسد و یا بخشی از اطرافیان او، پیروزی مهمی برای همه کشورهای در حال رشد است. در این صورت استراتژی آمریکایی تعویض رژیم‌ها و حمایت از قیام‌ها و برقراری رژیم‌های هواخواه غرب در سراسر جهان شکست می‌خورد. پیامدهای آن نیز جنبه جهانی خواهد داشت و در همه جا اعم از خاور نزدیک و آمریکای لاتین و آفریقا و آسیای شرقی قابل مشاهده می‌باشد.

استراتژی آمریکایی «انقلاب‌های رنگی» مایه نگرانی چین است و پکن در عقیم ماندن آن ذینفع است.

در حال حاضر به دنبال نبردهای سخت اطراف "حلب" جنگ وارد فاز قطعی می‌شود. الان کل کشورهای درگیر در این اختلاف مساعی خود را می‌افزایند زیرا این روزها معلوم می‌شود که چه کسانی ساختار بعد از جنگ این منطقه را تعیین خواهند کرد. از این رو برای چین که قدرت بزرگ جهانی است بهترین زمان مداخله فرا رسیده است.»