برخی اتفاق ها در زندگی اجتماعی یک ملت بسیار موثرند. آن هم برای ملتی که در زمانه انواع و اقسام تهاجم فرهنگی و غیر مستقیم دولت های قدرتمند جهانی است. امروز قرار نیست کسی با ما با لشکرهای زرهی مقابله کند که توانش را هم ندارند. امروز جنگ هدف قرار دادن عزت و فرهنگ یک کشور است. جایی که می توان با برنامه ریزی مناسب امنیت ملی یک کشور را هدف قرار داد.
لباس و پوشش بانوان ایرانی در همه جای دنیا نمونه است. تلفیق هنر و فرهنگ در طراحی لباس و پوشیدگی و برازندگی و آراستگی را زنان ایرانی توانسته اند زیر سایه ارزش های دینی و فرهنگی حفظ کنند. اما دشمن دقیقا امروز جایی را هدف قرار داده است که از حمله با صدها موشک و جنگ افزار فیزیکی ، صدمات خسارت بارتری را به بار می آورد.
زمانه عجیبی است. این دیگر توهم توطئه نیست که ارزان ترین و بی کیفیت ترین مانتوهای پشت نویسی شده ، با برنامه‌ای دقیق به شکل زمان بندی شده ابتدا از دستفروشان خیابانی، سپس با رونق نسبی در میان نوجوانان از برخی مراکز عرضه لباس سر در می آورند و با شبکه های اجتماعی به شکلی عجیب فراگیری تاثیر خود را در کوچه و خیابان می گذارد. این دیگر غافلگیری نیست و تلخ تر اینکه بارها هشدارهای لازم برای مقابله با "شبیخون فرهنگی" و " هجوم فرهنگی " از سوی کارگروه ساماندهی مد و لباس اعلام شده بود و کاش بیش از گذشته نگران آنچه صرفا پوششمان نیست، باشیم.
اینکه لباس هایی با ادبیات نازل و جنسی بی کیفیت در شهر رخ نمایی کند، بیشتر از همه توهین به شهروندانی است که سبقه فرهنگیشان هزاران بار از کشورهای صادر کننده این ادبیات سخیف، فاخرتر است. زمانه ای است که باید برای دفاع از حریم از امنیت اجتماعی خودمان به سلاح فرهنگ و هنر مسلح باشیم. به مدیریت فرهنگی . به تبار شناسی نیاز جوانان کشور. به آنچه باید برای پاسداشت فرهنگ هزینه کنیم. باید بدانیم اگر امروز می خواهیم لباس هنجار شکن را از پوشش جوانانمان حذف کنیم، نباید شعار دهیم. نباید فقط حرف بزنیم که باید بهترین را به جوانان مان پیشنهاد کنیم تا جایگزین اصلح تری نسبت به آنچه بر تن دارند، داشته باشند. تاکنون تلاش های کارگروه ساماندهی مد و لباس با برگزاری جشنواره ها و نمایشگاه ها، با حمایت از طراحان لباس، لباس مدارس و مشاغل و تولید کننده های داخلی، فراگیری عرضه آثار فاخر در جامعه بر مبنای همین حفاظت از امنیت فرهنگی ملی کشور و از همه مهمتر ایجاد دغدغه در بین اجزا و ارکان و مسئولان و دست اندرکاران مصرف کنندگان ربوده است.
ابزار شماره یک دشمن در این مسیر برای ضربه زدن، مسیر مذموم و کثیف قاچاق لباس است. مسیری که راه را برای ورود بی رویه و غیر قانونی این اجناس به کشور باز کرده و خنجر آسیب رسانش را به قلب تولیدکننده داخلی فرو می کند. امروز زمانی است که باید این مسیر را سنگلاخ و نابود کنیم. باید فرصت را برای ارائه محصول ایرانی با سلب ورود کالای بی کیفیت و هنجارشکن خارجی ایجاد کنیم.
در این هجمه ثابت شد که لباس یک مقوله فرهنگی است و بیش از همه ، می تواند بیانگر رفتار فرهنگی باشد بنابراین کوتاهی در مقابله با این هجمه فرهنگی عوارض و آفت های جدی در بر خواهد داشت. ارتقاء قدرت انتخاب مردم در صنایع فرهنگی ایرانی و اسلامی مانند لباس، کتاب، فیلم، موسیقی، تئاتر و ... یکی از راه کارهای جدی مقابله با این نوع تهاجم است.
یکی از مهم ترین راه برای مبارزه با لباس هایی که شعار "ملکه " و " پادشاه" می دهند، حمایت و فرصت سازی است. قهرمانان ایرانی برای نمایش توانمندی های خود لباسشان را پشت نویسی نمی کنند، اقدام و عملگرایی می کنند. لباسی را می پوشد که در شان و شایسته وی باشد. با کیفیت فاخر و طراحی زیبایی شناسانه باشد. اینجاست که رهاسازی و صرف گمانه زنی حمایتی از حریم جوانان ما نمی کند. خیابان های ایران را باید رودخانه ای بسازیم که قدرت لباس ایرانی و اسلامی و حفظ هویت های ملی و دینی در آن جاری باشد نه مانتوهای ارزان و نازل 15 هزار تومانی .
در آخر ذکر این نکته ضروری است که این هجمه اولین و آخرین نخواهد بود. ایجاد آمادگی در بین همه دستگاه ها اعم از دولتی و خصوصی و آگاهی بخشی مردمی و هوشیاری رسانه ها و واکنش جوانان و آحاد جامعه از شرایط لازم این مهم است. همچنان که تلاش دست اندرکاران اعم از هشدار رسانه، کارگروه ساماندهی مد و لباس، اقدامات اتحادیه پوشاک تهران، نیروی انتظامی و تلاش گسترده و آگاهی بخش رسانه زمینه این هجمه را کاهش و هوشیاری دست اندرکاران را ارتقاء بخشید.