عرصه ای که دغدغه اغلب دلسوزانش، بهره مندی آحاد جامعه از خدمات تایید شده و بی خطر طب سنتی و قدم برداشتن با گام هایی حساب شده در مسیری است که برای آن برگزیده ایم.
طبیعتا هر قدمی در هر مسیری، حساسیت برخی از افراد را بر می انگیزد و مخالفین و موافقینی به همراه دارد و گویا هر چه گام منطقی تر و بزرگ تر باشد، مخالفین آن بیشتر است. در این مورد هم شنیده شد که برخی گفتند من مخالف گسترش طب ایرانی هستم؛ به طب ایرانی ایمان ندارم؛ مخالف بند ۱۲ سیاست های کلی سلامت گام بر می دارم و...
اگر چه این تعریضات برای من که خود علقه خانوادگی به حکمت ایرانی دارم، گاه بسیار سنگین می نمود اما خوب است این دوستان بدانند که پیش از انتخاب به وزارت، در برنامه های اعلامی به مجلس محترم، احیا و ساماندهی طب سنتی در فهرست اقدامات پیش رو و برنامه های اینجانب بود. پس از انتخاب نیز به رغم فشارهای فراوان برای تعطیلی ساز و کارهای این حوزه، حمایت از آن ادامه یافت.
اکنون نیز به مدد همت اساتید، دستیاران و فارغ التحصیلان طب سنتی و رشته های مرتبط، روند باز آرایی روشمند و محققانه این حوزه در کنار استفاده از دستاوردهای نوین بشری آهسته و پیوسته در دانشکده های طب سنتی و مراکز تحقیقاتی مربوطه ادامه دارد. راهی که اگر رازی و جرجانی و شیخ الرئیس هم بودند با نگاه ژرف اندیش شان بی تردید بدان سو می رفتند. مسیری که اهرمی قدرتمند در پدافند غیر عامل نظام سلامت است و آینده ای درخشان را برای سلامت ایرانیان و فعالان دانشگاهی و غیر دانشگاهی این حیطه رقم می زند.
اما هم اکنون
آیین نامه داروخانه های گیاهی که آرزوی دیرین اینجانب و بسیاری از همکارانم بوده برای اجرا ابلاغ شده است. آیین نامه محدوده عملکرد پزشکان عمومی و متخصصان این حیطه به تصویب رسیده و آیین نامه ساماندهی عطاران و حتی خبرگان بدون مدرک، نهایی شده است.
با افتتاح ۲۰ سلامتکده طب ایرانی در سرتاسر کشور، بزودی طیف وسیعی از جامعه از خدمات گسترده طب سنتی بهره مند خواهند شد.
به غیر از گسترش خدمات طب ایرانی آنچه مد نظر است گسترش ادبیات و اخلاقیات حکمای این مرز و بوم است. حکیمانی که عاشقانه، پناهگاه دردمندان بی پناه می شوند و تمام فکرشان حل مشکلات سلامت جسم و جان بیماران با اقل مخارج می باشد.
در پایان، روز ۲۵ تیر ماه مقارن با سال گشت تصویب سند ملی گیاهان دارویی و طب سنتی در شورای عالی انقلاب فرهنگی را گرامی می دارم و امیدوارم شورای فرهنگ عمومی کشور روزی را به نام طب ایرانی در تقویم ملی ثبت نماید.
امید که با شتابی مدبرانه، بهره برداری صحیح مردم از مجاری قانونی و استاندارد ارائه دهنده خدمات طب ایرانی روزافزون گردد.