این بخشی از نتیجه یک تحقیق است که در آن توانایی‌های اجتماعی نوجوانان و میزان اهمیت این موضوع در زندگی آنها مورد بررسی قرار گرفته است.
بسیاری از افراد معتقدند، حضور بیش از اندازه در دنیای مجازی باعث شده است تا نسل جدید در روابط اجتماعی‌شان دچار مشکل شوند؛ اما به نظر می‌رسد استفاده از این فضا و حضور در شبکه‌های اجتماعی امری اجتناب‌ناپذیر است.
به گزارش گاردین، بر اساس تحقیقی که در این زمینه انجام شده است، هوش اجتماعی را این‌گونه تعریف کرده‌اند که «مجموعه‌ای از توانایی‌ها و مهارت‌هایی است که برای فهم موقعیت‌های گوناگون اجتماعی از آنها استفاده می‌کنیم.»؛ این‌ها همان توانایی‌هایی هستند که برای کسب رضایت مدیران‌مان و به دست آوردن یک شغل خوب به آنها نیاز داریم.
طبق این مقاله، در مصاحبه با بیش از 200 کارفرمایی که وظیفه استخدام افراد را برعهده دارند، به این نتیجه رسیدند که برای تقریباً همه‌ی آنها، هوش اجتماعی بیش از آی‌کیو و نتایج امتحان اهمیت دارد. آنها می‌گفتند زمان زیادی را برای مصاحبه با افرادی که از هرگونه هوش اجتماعی بی‌بهره بودند، هدر دادند.
طبق تحقیقی که در این زمینه انجام شده است، شش نفر از 10 نوجوان 10 تا 17 ساله به گفته خودشان به شدت احساس تنهایی می‌کنند. تعدادی از آنها اصلاً بیرون از مدرسه با دوستانشان بازی نمی‌کنند. 36 درصدشان به سختی دوست پیدا می‌کنند. 9 نفر از 10 نفر آنها از اینکه با افرادی با پیشنه‌های مختلف جوش بخورند عصبی و مضطرب می‌شوند.
اگر نسل جدید تنها در اتاقشان به تلفن‌های همراه هوشمندشان خیره شده‌اند، باعث بدتر شدن این وضعیت نمی‌شود؛ طبق این تحقیق، به نظر می‌رسد جوانانی که بیش‌تر در فضای مجازی حضور دارند نسبت به آنهایی که کمتر از این امکان استفاده می‌کنند، روابط دوستانه پایدارتر و بهتری دارند؛ چراکه حضور در فضای مجازی به آنها این امکان را می‌دهد تا بیش از تجربه‌ی مهارت‌های اجتماعی‌شان در دنیای واقعی، آن را در فضای مجازی امتحان و تجربه کنند.
اما از طرفی هم این موضوع کاملاً واضح است که جوانانی که می‌خواهند در شغلشان موفق شوند باید زمان کمتری را با تلفن‌های همراه‌شان سپری کنند؛ آنها نیاز دارند تا چشم‌های انسان‌های دیگر را در دنیای واقعی بفهمند؛ آنها باید بدانند وقتی همکارشان از پروژ‌ه‌اش عقب افتاده، نیازمند یک حرف امیدوار کننده است. باید بدانند که وقتی چهره رییس‌شان از عصبانیت قرمز می‌شود، سریعاً آنجا را ترک کنند. باید به آنها یاد بدهیم که چگونه به تنهایی کارهایشان را انجام و برای موفقیت در زندگی، مهارت‌های اجتماعی‌شان را افزایش دهند.