خطر جنگ سایبری برای زیرساخت‌های بنیادین

زیرساخت ‏های بنیادین امریکا، بارها به‌عنوان هدف احتمالی حملات سایبری مورد بحث قرار گرفته است. زیرساخت ‏های بنیادین را می‌توان به‌عنوان سیستم ‏های ضروری برای رفاه یک کشور، ازجمله بانکداری، ارتباطات، خدمات شهری، خدمات اورژانس و حمل‌ونقل تعریف کرد.

در ایالات متحده، سازمان کنترل نظارتی و اکتساب داده ‏ها، بسیاری از زیرساخت‏ های بنیادین را کنترل می‌کند. بااین‌حال، سازمان کنترل نظارتی و اکتساب داده ‏ها، در برابر حملات سایبری آسیب‌پذیر است. اهمیت امنیت سایبری در زیر ساخت ‏های بنیادین را نباید دست‌کم گرفت. برخی پیش‌بینی می‌کنند عملیات جنگ سایبری بر زیرساخت‏ های بنیادین متمرکز خواهد شد، نه اینکه تنها بر سیستمهای کامپیوتری تمرکز کند. حمله سایبری موفق می‌تواند در کار بیمارستان ‏ها، سیستم ‏های دفاعی، سیستم‏ های مالی و انواع مختلفی از دیگر سیستم‏ های خدماتی مهم اختلال ایجاد کند. حملات سایبری علیه سیستم حمل‌ونقل ممکن است به سقوط هواپیما یا برخورد قطارها منجر شود؛ درحالی‌که حمله سایبری علیه سیستم آب و فاضلاب به باز شدن سدهای نگهدارنده فاضلاب و درنتیجه، ورود فاضلاب تصفیه‌نشده به محیط زیست درون‌شهری منجر می‌شود.

یکی از اشکال اولیه حمله سایبری علیه زیرساخت‏ های بنیادین، ممکن است در سال ۱۹۸۲ اتفاق افتاده باشد؛ به‌گونه‌ای‌‌که دولت امریکا با دست‌کاری نرم‌افزاری که مسئول کنترل سیستم خط لوله گاز طبیعی اتحاد جماهیر شوروی بوده، انفجاری عظیم به‌پا کرده است.

برخی ادعا می‌کنند که نگران‌کننده‌ترین حمله سایبری علیه زیرساخت ‏های بنیادین، حمله به سیستم هشدار اضطراری الکترونیکی و سیستم ‏های پاسخ‌گوست تا میزان آسیب کلی حمله فیزیکی را توسعه دهد. ازآنجاکه حمله علیه زیرساخت ‏های بنیادین، آسیب بالقوه سهمگینی دارد، برخی از مفسران خواستار اجازه استفاده از حملات بازدارنده سایبری در پاسخ به چنین حملاتی هستند. سهم عمده‌ای از زیرساخت ‏های بنیادین متعلق به بخش خصوصی است و توسط همین بخش نیز اجرا می‌شود. منافع دولت به‌طور قابل توجهی در گرو  حمایت از این زیرساخت‏ هاست؛ اما بررسی دیدگاه مدیران زیرساخت ‏های حیاتی و اجرایی امنیت کامپیوتری نشان می‌دهد که ۴۵درصد از آن‌ها باور ندارند دولت‌شان از توان کافی برای جلوگیری از حملات سایبری برخوردار باشد.

حفاظت از زیرساخت‏ های بنیادین اهمیت فراوانی دارد. ازاین‌رو دولتمردان امریکایی خواستار آن هستند که در اسرع وقت، از قابلیتهای حمله بازدارنده کاهنده در جهت حفاظت از زیرساخت‏ های بنیادین استفاده شود. حتی اگر درحال‌حاضر، تکنولوژی از دامنه خطای کافی برای توجیه به‌کارگیری گسترده قابلیت‏ های حمله بازدارنده کاهنده برخوردار نباشد، حفاظت از زیرساخت‏ های بنیادین برای امنیت ملی بسیار ضروری خواهد؛ ازاین‌رو تلاش برای محافظت از این زیرساخت‏ ها حتی درصورت آسیب‌دیدن گروه‏ های بی‌طرف و بی‌گناه توسط حملات بازدارنده کاهنده، از دیدگاه امریکایی‌ها به‌راحتی قابل توجیه است.