هزینه۱۱۰میلیاردی فیلترینگ هوشمند بدون توجیه‌علمی

پرسشی که ذهن دانشجویان و اساتید حوزه فناوری اطلاعات را آزار می‌دهد، قبول و تخصیص هزینه پروژه ایست که هیچ گونه توجیه علمی و عملی برای اجرای آن وجود ندارد. 
 
تمامی شبکه های اجتماعی مبتنی بر OTT برای حفظ و برقراری امنیت داده های خود، آنها را در هنگام ارسال و دریافت رمزگذاری (Encryption) می کند. از این رو تمامی ترافیک اطلاعات فرستاده و دریافت شده درون نرم افزار طبق الگوریتم خاصی رمزنگاری می شود و قفل این رمز، تنها و تنها در اختیار شرکت تولید کننده است. حال اگر هکرها (در اینجا وزارت ارتباطات و دانشگاه های مد نظر وی ) بخواهند به ترافیک درونی این نرم افزارها دسترسی داشته باشند می بایست با صرف وقت و هزینه های سنگین به کلید آنها پی ببرند و با فرض یافتن این رمز، به محض تشخیص توسط شرکت هدف، با یک تغییر ساده در روش رمزنگاری داده های نرم افزار خود، باز هم موجبات سردرگمی و تکرار هزینه های سنگین را بر هکرها فراهم می کند. 
 
مسئولین دولتی و مدیران وزارت ارتباطات در شرایط اقتصادی کنونی، چگونه حاضر به صرف چنین هزینه های سنگینی هستند زمانی که پروژه های بسیاری روی زمین مانده و شبکه ملی اطلاعات که از اصلی ترین وظایف وزارت ارتباطات بوده، تاکنون همواره در فاز "به زودی افتتاح می شود” به سر برده است؟ 
 
از سوی دیگر آقای واعظی با این پرسش واجه است که اگر قرار بود فیلترینگ هوشمند راهگشا باشد، چرا تا به حال از نامه نگاری با شرکت های مختلف خارجی صحبت به میان می آوردند؟ آن نامه هایی که به کشور های ثالث فرستاده می شد نه دفتر شرکت های مورد نظر. 
 
گذشته از اینها آقای وزیر می بایست توضیح دهد که با صرف ۱۱۰ میلیارد 

• چه تعداد پروژه دانشجویی حمایت می شود؟
• چقدر از هزینه های راه اندازی شبکه ملی اطلاعات تأمین می شود؟
• چند شرکت دانش بنیان می توانند وام ها دریافت کرده و به سودآوری چشم گیر دست یابند؟
• چند میلیارد ارزش افزوده به بدنه دانشگاه ها تزریق می شود؟
• چه تعداد پروژه دانشجویی چند میلیونی، اجرایی می شود؟
• چه تعداد از پروژه های اقماری شبکه ملی اطلاعات راه اندازی می شود؟
• چه تعداد شبکه اجتماعی داخلی به منظورتوسعه و ایجاد مزیت های رقابتی حمایت می شود؟
• چند پروژه شبکه اجتماعی از ابتدا قابلیت طراحی و توسعه دارد؟

        و…؟؟؟؟ 
 
OTT  چیست؟ 
 
(On The Top Apps) به طور کلی OTT Apps به هر اپلیکیشن یا سرویسی که دیتای (پیام، عکس، مدیا) خود را از بستر اینترنت (IP) به جای کانال سنتی، عبور دهد اطلاق می‌شود. سرویس‌های Over The Top معمولا در حوزه رسانه و ارتباطات توسعه داده می‌شوند و عموما هزینه کمتری برای ارتباط دوسویه ایجاد می‌کنند. البته نه همیشه! و تاکنون موفق شده‌اند تجربه بهتر و ارزان تری را در بخش پیام به کاربران خود ارائه بدهند و هر امکانی که کاربر تلفن هوشمند قصد انجام آن را دارد، ممکن می سازند. امکاناتی مانند: گفتگوی تصویری، پیام متنی و صوتی، پیام (Hold&Talk) اشتراک تصویر/فیلم، اشتراک مختصات مکان روی نقشه و غیره.