پایگاه المانیتور در گزارشی به قلم «بن کاسپیت» نوشته است که به عقیده تل‌آویو منافعی که برنامه جامع اقدام مشترک دارد، از مزایای آن بیشتر است. وی همچنین نوشته است که تل‌آویو با دقت انتخابات‌های پیش روی ایران را تحت نظر دارد.
نویسنده گزارش با بیان اینکه مقامات اسرائیلی در موضع‌گیری‌های عمومی خود نسبت به ایران بعد از توافق هسته‌ای ابراز نگرانی کرده‌اند، به نقل از «یک منبع بلندپایه نظامی»، نوشته است: «درست است. حتی یک کارشناس هم در ارتش وجود ندارد که معتقد باشد ایران از اهداف هسته‌ای خود دست کشیده است. از سوی دیگر، فشارهای بین‌المللی، تحریم‌ها و اقدامات مخفیانه آن‌ها را مجبور به امضای توافق کرد. ارزیابی ما این است که آن‌ها با دقت توافق را اجرا می‌کنند.»
وی افزود: «توافق یک پنجره 10 تا 15 ساله ایجاد می‌کند که فرصتی عظیم در اختیار ما می‌گذارد. ما داریم در مورد یک نقطه عطف راهبردی صحبت می‌کنیم. در طول 15 سال گذشته، ایران مسیری مداوم را در راستای ظرفیت هسته‌ای طی کرده است. اما اکنون این مسیر مسدود شده، به عقب رانده شده و در فاصله‌ای معقول از آن اهداف، متوقف شده است. این یک رخداد واقعی است.»
به نوشته المانیتور، مقامات اسرائیلی توافق هسته‌ای را از منظر منافع و مضرات آن می‌سنجند و هرچند که ممکن است اکنون این مسئله را به صورت علنی اعلام نکنند، اما «منافع این توافق با ایران، بر مضرات آن می‌چربد.»
یک مقام نظامی دیگر اسرائیل می‌گوید: «توافقنامه تهدید هسته‌ای ایران را برای 10 تا 15 سال از دستور کار خارج می‌کند. این، دستاوردی بیش از یک حمله نظامی اسرائیل یا حتی حمله نظامی آمریکا است. نباید چنین دستاوردی را دست کم گرفت.»
به نوشته المانیتور، با این حال مقامات اسرائیلی همچنان نسبت به توان نظامی متعارف ایران نگرانی دارند. یک مقام نظامی دیگر اسرائیل به المانیتور گفته است: «توافق، در همین مرحله اول 100 تا 150 میلیارد دلار روانه ایران می‌کند. نباید از یابد ببریم که دیدگاه سپاه پاسداران تغییری نکرده است. آن‌ها به دنبال گسترش مکتب خمینی و نابودی اسرائیل هستند.»
وی افزود: «در طول چند سال آینده، ایران ثروتمندتر، جسورتر و خطرناک‌تر خواهد بود. ما شاهد اقدامات آن‌ها در عراق، لبنان، بحرین، یمن، سوریه و حتی در غزه خواهیم بود.»
این مقام اسرائیلی با بیان اینکه گروه‌های مقاومت نیز از این توافق منتفع می‌شوند، مدعی است که توافق هسته‌ای «مانند ریختن بنزین روی آتش است.»
المانیتور سپس به در پیش بودن انتخابات در ایران اشاره کرده و نوشته است که ارتش اسرائیل این انتخابات را «یک رخداد محوری» می‌داند که می‌تواند جهت‌گیری حرکت ایران در آینده را مشخص کند.
یکی از مقامات نظامی اسرائیلی مورد استناد المانیتور مدعی شده است که انتخابات پیش رو رویارویی تفکر انقلابی در برابر زندگی عادی است. وی سپس ادعا کرده است که اغلب مردم ایران دومین گزینه را انتخاب می‌کنند.
یک مقام اطلاعاتی اسرائیلی که خواسته نامش فاش نشود در گفت‌وگو با المانیتور وضعیت پس از انتخابات سال 1388 را نمونه‌ای از این وضعیت دانسته و نوشته است که این امر در انتخابات ریاست‌جمهوری سال 1392 نیز ادامه یافت.
مقامات اسرائیلی واکنش جامعه ایران به شهادت نیروهای ایرانی در سوریه را نیز نشانه‌ای دیگر در تغییر رویکرد تهران دانسته و مدعی شده‌اند که ایران اقدام به کاهش نیروهای خود کرده است. این در حالی است که مقامات سپاه پاسداران بارها چنین ادعایی را رد کرده‌اند.
المانیتور با بیان اینکه به عقیده مقام‌های اسرائیلی جامعه ایران به سمت نزدیک شدن به دیدگا‌ه‌های غربی حرکت کرده، نوشته است که این ارزیابی مشترک بین اسرائیل و آمریکاست، با این تفاوت که تل‌آویو توافق هسته‌ای را موجب تقویت ساختار حاکم می‌داند، اما کاخ سفید به رهبری باراک اوباما معتقد است که «نزدیک‌تر کردن ایران به غرب و باز کردن فضای اقتصادی ایران و به طور کلی جامعه در برابر نفوذ غرب ذیل توافق هسته‌ای، عواملی هستند که می‌توانند روند تغییرات داخلی در ایران و نزدیک‌تر کردن انقلاب به پایان را، تسریع کنند.»
این پایگاه سپس به نوشته است که این دیدگاه آمریکا به طور کامل از سوی ساختار اسرائیل رد نمی‌شود. به گفته برخی تحلیلگران، پولی که به واسطه برجام آزاد می‌شود، به حدی نیست که بتواند ظرف چند سال آینده اقتصاد ایران را متحول و وضعیت زندگی مردم را بهبود بخشد. بر اساس این ارزیابی‌ها، چنین وضعیتی خود بزرگترین تهدید برای نظام ایران است.
یک منبع اطلاعاتی اسرائیلی در پایان می‌گوید: «هیچ یک از ما نمی‌توانیم شرط ببندیم که اوضاع چطور پیش می‌رود. ما هیچ راهی برای فهمیدن این مسئله نداریم. در این تجارت، هیچ چیز قطعی و دقیق نیست. ناشناخته‌های زیادی وجود دارند که پیش‌بینی آن‌ها دشوار است. تنها کاری که می‌توانیم انجام دهیم، این است که انتخابات ماه آینده را به دقت رصد کنیم و بر اساس آن تلاش کنیم تا بفهمیم که این کشور به کدام سو می‌رود.»