وی در ادامه گفت:گوشی های هوشمند طیف عمده ای از اطلاعات ما را دریافت می کنند که بعد دیگر صاحب آن اطلاعات نیستیم. همانطور که شاید خیلی ها از گوشی های هوشمند استفاده کنند، اولین چیزی که وارد می کنند اثر انگشت است ، اثر انگشت فرد توسط گوشی دریافت می شود. اگر ID و Password شما در جایی لو برود می شود آن را عوض کرد ولی اثر انگشت را نمی توان عوض کرد.دوم اینکه هر نرم افزاری را که بخواهید روی گوشی های هوشمند نصب کنید یک لیست از اجازه ها(Agreements) را می خواهد که معمولا کسی آن را نمی خواند؛ همه شماره تلفن ها، پیامک ها، ارتباطات بانکی و عکس ها را درخواست می کند که بدون توجه قبول (accept) می کنند، نرم افزار هم تمام اطلاعات دریافتی را در یک دیتا سنتر که این روزها بیشتر به صورت ابر و cloud computing است ذخیره می کند.
رئیس سازمان پدافند غیر عامل کشور گفت:هنگام نگاه به گوشی عکس قرنیه چشم توسط گوشی ذخیره می شود و امکان شناسایی فرد توسط قرنیه چشم ممکن می شود،همچنین از طریق بلوتوث یا وای فای می شود از بیرون به گوشی فرمان داده و به عنوان دوربین و میکروفن افراد و زندگی شخصی آن ها را پایش کند.
وی ادامه داد؛ با این اطلاعات چه کار می کنند؟ در واقع نوعی ابزار اطلاعاتی وجود دارد که برای شبکه سازی اطلاعات به کار می رود، با ابزارهای مهندسی ارتباطات و مهندسی اجتماعی تمامی بافت و ساز و کار اجتماعی کشور را به دست می آورند، حوادثی مثل مهاباد و اردبیل در واقع نوعی فراخوان اجتماعی از طریق شبکه های اجتماعی است که برای یک جمعیت خاصی این فراخوان ارسال می شود.
جلالی در ادامه چنین گفت: این جمعیت چگونه انتخاب می شود؟ بر اساس اطلاعاتی که از قبل به دست آورده اند قدرت مدیریت و کنترل مهندسی اجتماعی اجتماعات را به دست آورده و می تواند بلواهای سیاسی، اجتماعی، امنیتی ایجاد کند در واقع مبنای تمام این ها اطلاعات است.
وی گفت: برای مقابله باید یکسری اقدامات انجام دادبرای مثال گوشی های هوشمند که می خواهد وارد کشور شود مشروط بر این شود که سرورهای منطقه ای آن ها داخل کشور و در کنترل باشد.
رئیس سازمان پدافند غیر عامل کشور گفت: در فضای مجازی و سایبری هر چیزی تبدیل به اطلاعات می شود. داده تبدیل به اطلاعات و اطلاعات تبدیل به سرمایه می شود. این سرمایه ها آن قدر ارزشمند است که بین اتحادیه اروپا و آمریکا سر این موضوع که مرکز اینترنت کجا و در کنترل چه کشوری باشد بحث و جدل است. آمریکایی ها با این مساله ،فراتر از منافع حیاتی خود با آن برخورد کرده اند.