وی ادامه داد: کارگروههای سازمان مدیریت بحران کشور فاقد برنامه هستند در حالی که انتظار می رود جایگاهی برای تصمیمات راهبردی و راهگشا وجود داشته باشد و ایجاد هماهنگی بین دستگاههای مختلف نیز بایستی از مهمترین دستاورد این کارگروهها باشد، ولی حوادث مکرر گذشته موید خلاف این موضوع است. رئیس کمیسیون سلامت، محیط زیست و خدمات شهری شورای شهر تهران با اشاره به اینکه سازمانهای هواشناسی، صدا و سیما، مدیریت بحران، پلیس و سایر سازمانهای ذی ربط می توانند در کنار هم، یک سیستم هشدار سریع را در مخاطرات قابل پیش بینی شکل دهند، تاکید کرد: متاسفانه این بخشها جزایری و پراکنده هستند و تاکنون نتوانسته اند به عنوان یک مجموعه متحد و واحد عمل کنند.
وی افزود: پس از این حادثه، شب بیداری مسئولان را شاهد بودیم ولی دریغ از وحدت فرماندهی و هماهنگی، وظیفه اصلی سازمان مدیریت بحران ایجاد این هماهنگی است که متاسفانه ضعف در این حوزه در تمام بحرانهای چندسال اخیر مشاهده می شود.
به گفته حافظی یکی از دلایل نقش بسیار ضعیف سیستم مدیریت بحران کشور، نداشتن رویکردهای مبتنی بر جامعه در مدیریت بحران از قبیل سامانه هشدارعمومی است. برای جامعه ما هنوز سطوح هشدار و آماده باش به طور رسمی تعریف نشده و آموزش های لازم به مردم ارائه نشده است و سیستمهای لازم برای اینکه هشدار به سمع افرادی که در معرض خطر هستند، برساند وجود ندارد.
وی با بیان اینکه یکی دیگر از نقاط ضعف حاکم بر این سازمان اعمال مصلحت در انتخاب مسئولان و متولیان آن است و این مصلحت اندیشی باعث دورشدن افراد علمی و خبره از جایگاه مسئولیت شده است، گفت: شاهد هستیم که افراد سیاسی جایگزین افراد علمی و خبره شده است. از این رو قدم اول در باز کردن گرههای پاسخ به بحران، مسئولیت پذیری است که اگر عذرخواهی و عزل مسئولان مقصر در این حادثه را شاهد نباشیم این گام برداشته نخواهد شد و در روزها، ماهها و سالهای آتی همچنان شاهد تکرار چنین حوادثی خواهیم بود.
رئیس کمیسیون سلامت، محیط زیست و خدمات شهری شورای شهر تهران همچنین تصریح کرد: طی روز گذشته مردم، بیمارستان به بیمارستان به دنبال عزیزانشان بودند و این نیز بحرانی بود به دنبال بحران اول که هیچ سازمان یا نهادی مسئولیت پاسخگویی به مردم را به عهده نداشت. باورنکردنی ترین زجرها و استرسها را مصدومین، مفقودین و خانوادههای آنها متحمل شدند و لذا ضروری است که در اسرع وقت جلسات ترمیم ساختارها شکل گرفته، از عذرخواهی از مردم تا درمان مصدومان، دفن اجساد و پیگیری امور بیمه ای درمورد صدمات و خسارات وارده صورت پذیرد.
حافظی با اشاره به اینکه متولیان دستگاههای ذیربط به خصوص سازمان مدیریت بحران باید پاسخگو باشند، اظهار کرد: ما نیازمند ارتقاء سطح فرهنگ ایمنی در جامعه هستیم و این ارتقای فرهنگ اول باید از مدیران جامعه شروع شود ومتعاقب آن و در بعد مردمی نیز باید از مهدهای کودک، مدارس و دانشگاهها و منازل، آموزشها صورت گیرد.
وی ادامه داد: اگر مروری بر اتفاقات 50 سال گذشته داشته باشیم، می بینیم که ما به بروز فجایع عادت کردهایم و به دنبال آن تب داغ بحث های انتقادی جر و بحث و مناظره و دوباره سکوت و آرمش تا فاجعه بعدی. موج سینوسی این تب و لرزها هشداری است برای مدیریت بحران کشور تا از خواب غفلت بیدار شوند و در زمان آرامش به فکر مدیریت قبل از بحران باشند نه جنجال های پس از فاجعه.
حافظی با طرح این سوال که آیا برای تغییر این طرز تفکر و خروج از این غفلت ها دیر نشده است؟ گفت: نکته آخر اینکه حسب شواهد و قرائن ساخت وسازهای بی رویه و فروش زمینهای حاشیه رودخانه یکی از علل اصلی خسارتهای اخیر بوده که در محل خود جای بررسی و تامل دارد.
وی ادامه داد: آنچه که مسلم است این که مدیریت بحران کشور نه تنها درجایگاه معاونت یک وزارتخانه بلکه درجایگاه یک وزارتخانه نیز نمی تواند پاسخگوی نیازهای جامعه باشد و لذا پیشنهاد می شود به عنوان یک سازمان زیر نظر رییس جمهور قرار گرفته و با اذن مقام معظم رهبری، سازمان پدافند غیرعامل در آن ادغام شده تا بتواند به صورت فرابخشی به سیاست گذاری و تامین زیرساختها و هماهنگی بین بخشی عمل کند.
حافظی همچنین تصریح کرد: رییس این سازمان با تایید مقام معظم رهبری منصوب شود و توزیع بودجه امدادی همه دستگاههای امدادی به آن واگذار شود و محلی برای حضور دانشگاهیان و صاحب نظران حوزه بلایا و خبرگان عملیاتی و میدانی و مجربین این حوزه باشد و در راس آن یک شورای سیاست گذاری و ذیل آن یک شورای هماهنگی بین دستگاههای فعالیت کند تا شاهد تکرار حوادث تلخ گذشته نباشیم.